همشهری آنلاین _ مهدی اسماعیل‌پور: با انگیزه و پشت سر گذاشتن تمرینات سخت و فشرده موفق شد تا ۵ سال بعد در مسابقات لیگ دو و میدانی در ماده «پرتاب‌وزنه» انتخابی تیم‌ملی مقام نخست را کسب کند و این آغاز مسیر قهرمانی و موفقیت‌های این ورزشکار تهرانسری بود. مسیری که این روزها برای حضور در مسابقات «پار المپیک۲۰۲۱» در رشته «پرتاب دیسک» همچنان ادامه دارد و قهرمان هم‌محله‌ای ما با وجود همه سختی‌ها و محدودیت‌ها و با وجود شیوع ویروس «کرونا» پیگیر تمرینات و حتی دغدغه‌های اجتماعی‌اش برای دیگر افراد معلول است. در بخش گفت‌وگو با قهرمان‌ها و چهره‌های محله، این بار سراغ سارا احمدزاده رفته‌ایم.
- شهر نامناسب و نگاه‌ترحم‌آمیز شهروندان
سارا احمدزاده سال‌ها ساکن محله شهرک «دانشگاه» در منطقه ۲۱ بود اما چند سالی است که به همراه همسرش به تهرانسر آمده است و در این محله سکونت دارد. او درباره تهرانسر به همشهری محله می‌گوید: «تهرانسر را دوست دارم. اگرچه مشکلات ما در این محله کم نیست. برای مثال، در این محله و به‌طور کلی در منطقه ۲۱، باشگاه یا محیط مناسبی برای ورزش معلولان وجود ندارد. ساختمان‌ها و معابر و مراکز تجاری آن نیز برای معلولان مناسب‌سازی نشده‌اند و افرادی مانند من برای رفت‌وآمد
و خرید و تفریح که از حقوق بدیهی و اولیه هر شهروندی است، دچار مشکل هستیم. تا پیش از اینکه ازدواج کنم و با همسرم این سو و آن سو بروم، برای تردد کردن واقعاً دچار مشکل بودم. هیچ‌کدام از پاساژهای منطقه حتی یک رمپ ساده هم برای استفاده افراد معلول و افراد ویلچرنشین ندارند. حتی معابر و پیاده‌روها هم برای تردد ما هموار نیستند و نمی‌دانم چگونه شهرداری به ساختمان‌هایی که همسان‌سازی پیاده‌روها را رعایت نکرده‌اند، پایان کار می‌دهد!؟ متأسفانه مردم هم حق و حقوق معلولان را رعایت نمی‌کنند.
افراد سالم در پارگینگ ویژه معلولان پارک می‌کنند و هیچ‌کس هم با آنها برخورد نمی‌کند! در وسایل حمل‌ونقل عمومی نیز جایگاه ویژه معلولان از سوی افراد دیگر اشغال می‌شود و در عمل امکان تردد با وسایل نقلیه عمومی برای ما مقدور و ممکن نیست. از اینها که بگذریم، نگاه و رفتار مردم با افراد معلول است که اصلاً شایسته نیست و واقعاً در این زمینه نیاز به فرهنگسازی همه جانبه داریم. شاید هرگز فکر نمی‌کردم که یک روز حادثه‌ای برای من اتفاق بیفتد و معلول شوم. این موضوع شامل حال همه ما می‌شود و باید نگاه‌مان را به افراد معلول اصلاح کنیم. همین‌ها موجب شده است که با همسرم برای تفریح، گردش و خرید به جای تهرانسر به یکی از مراکز خرید محدوده دریاچه «چیتگر» برویم.»
- تلاش برای کسب سهمیه پارالمپیک
درخشش هم‌محله‌ای ما در ورزش جانبازان و معلولان از همین‌جا آغاز می‌شود: «خاطره جالبی از آن روزها دارم. یک هفته‌ای می‌شد که تازه فعالیت در رشته پرتاب وزنه را آغاز کرده بودم. همان زمان به مربی‌ام اعلام کردم که قصد دارم در مسابقات آسیایی «جاکارتا» شرکت کنم و خودم را به این رقابت‌ها برسانم. آقای صادقی که انتظار نداشت در فاصله کم باقی مانده تا این رقابت‌ها آماده شوم و به تیم‌ملی برسم، گفت که عجله نداشته باشم. در مسابقات کشوری که اردیبهشت‌ماه سال ۱۳۹۷ در شهر «مشهد» برگزار می‌شد، شرکت کردم و در نخستین تجربه‌ام به مقام قهرمانی رسیدم و توانستم خیلی زود به تیم‌ملی راه پیدا کنم. نخستین مسابقات برون مرزی من هم بازی‌های بین‌المللی «تونس» بود که در آنجا مقام چهارم را کسب کردم.
همان‌گونه که برای خود هدف‌گذاری کرده بودم، مهرماه سال ۱۳۹۷ به‌عنوان گروه «طلایی» در بازی‌های آسیایی جاکارتا شرکت کردم. متأسفانه در آن مسابقات بدبیاری آوردم. در واقع مقصر مربی‌های من بودند که قوانین را به من یاد ندادند و گوشزد نکردند. ۶ پرتاب انجام دادم که ۵ پرتاب خطا بود و تنها یکی از پرتاب‌هایم در این بازی‌ها پذیرفته شد. همان پرتاب هم آنقدر خوب بود که مقام چهارم بازی‌های آسیایی را کسب کردم. پس از آن هم در سال ۱۳۹۸ برای مسابقات انتخابی پارالمپیک آماده می‌شدم که به سبب شیوع ویروس کرونا این رقابت‌ها لغو شد. برای حضور در پارالمپیک به جای پرتاب وزنه باید در رشته پرتاب دیسک شرکت می‌کردم که سال ۱۳۹۸ در این رشته مقام دوم کشوری را کسب کردم.
مسابقات انتخابی پارالمپیک امسال برگزار شد که به دلیل افتادن از سکو آسیب دیده بودم و نتوانستم در این رقابت‌ها شرکت کنم. اکنون قرار است مسابقه‌ای در کشور «امارات» برگزار شود که یک شانس دیگر برای گرفتن سهمیه پارالمپیک است. این روزها خود را برای این رقابت‌ها آماده می‌کنم و قرار است با هزینه شخصی در این رقابت شرکت کنم.»
- از هندبال تا دو و میدانی
سارا احمدزاده دانشجوی رشته «تربیت‌بدنی» بود و در رشته ورزشی «هندبال» فعالیت می‌کرد و دوره‌های مربیگری آمادگی جسمانی را پشت سر می‌گذاشت که در ۲۵ سالگی، در یک تصادف رانندگی قطع نخاع می‌شود. این اتفاق سخت و تلخ و ناگهانی او را از زندگی دور نکرد. او درباره آن روزها می‌گوید: «در چند سال نخست، از اینکه چه امکانات و شرایطی برای معلولان وجود دارد، بی‌اطلاع بودم تا اینکه سال ۱۳۹۶ با فدراسیون ورزش‌های جانبازان و معلولان آشنا شدم. در آن زمان خانم «مهدی‌زاده»، رئیس هیئت جانبازان و معلولان استان تهران بود که ورزش «تنیس روی میز» یا همان «پینگ‌پنگ» را به من پیشنهاد داد. حدود ۲ ماه در این رشته فعالیت کردم و به مجموعه ورزشی «آرمان شایان» در محله «اباذر» و «اشرفی اصفهانی» می‌رفتم که آن زمان یکی از پایگاه‌های ورزش معلولان و جانبازان بود. در ادامه متوجه شدم این رشته ورزشی با روحیه من سازگار نیست و آن انرژی و هیجانی را که می‌خواهم، ندارد. رشته بعدی که امتحان کردم «تیر و کمان» بود.
چند ماه در مجموعه ورزشی «آزادی» زیر نظر آقای «واعظی»، سرمربی آن زمان تیم‌ملی تیر و کمان جانبازان و معلولان بانوان کار کردم. پس از حدود ۴ ماه با اینکه در این رشته استعداد داشتم و خوب کار کرده بودم اما به دلیل هزینه‌های سنگین و بالایی که داشت، دیگر ادامه ندادم و تصمیم گرفتم رشته ورزشی دیگری را تجربه کنم. با توجه به اینکه دوره‌های مربیگری آمادگی جسمانی را پشت سر گذاشته بودم و مدرک مربیگری درجه ۳ را داشتم، تصمیم گرفتم تا در دوره مربیگری درجه ۲ که فدراسیون ورزش‌های جانبازان و معلولان گذاشته بود، شرکت کنم. در همان کلاس‌ها بود که حضور در رشته دو و میدانی به من پیشنهاد شد. از بین پرتاب نیزه و پرتاب وزنه باید یکی را انتخاب می‌کردم که انتخابم پرتاب وزنه بود. به این‌ترتیب از سال ۱۳۹۶ زیر نظر آقای صادقی کارم را در رشته پرتاب وزنه آغاز کردم.»
- راه‌اندازی سایت ورزش قهرمانی برای معلولان منطقه
بانوی قهرمان و ملی‌پوش تهرانسری قرار است با مشارکت شهرداری، نخستین سایت قهرمانی ورزش معلولان و جانبازان را در بوستان «بانوان» راه‌اندازی کند. البته سارا احمدزاده براین باور است که مکان در نظر گرفته شده برای این کار چندان مناسب نیست. چون سبب می‌شود که آقایان دارای معلولیت نتوانند از آن استفاده کنند: «این موضوع در زمان مدیریت شهردار پیشین که آقای «معینی»، معاون فرهنگی بود، مطرح شد تا در تهرانسر پایگاهی برای ورزش قهرمانی معلولان و جانبازان داشته باشیم. براساس گفته آقای معینی، این محله افراد معلول زیادی دارد.
چند زمین برای این کار پیشنهاد شد که در نهایت مورد موافقت قرار نگرفت. در دوره مدیریت شهردار جدید منطقه نیز آقای «مصطفی بیگی» استقبال کرد و مقرر شد این کار انجام شود. بنابراین در بوستان بانوان، زمینی برای این کار در نظر گرفته شد، اما با توجه به موقعیت مکانی که دارد تنها خانم‌های دارای معلولیت می‌توانند از آن استفاده کنند و آقایان معلول این امکان را ندارند. باید شرایطی فراهم شود که آنها هم بتوانند از این سایت ورزش قهرمانی استفاده کنند.»
