محمود نظرپور در گفت‌وگو با ایسنا، با بیان اینکه دانشگاه تبریز یکی از دانشگاه‌های پیشتاز در مبارزه با رژیم ستم شاهی بوده که گواهی آن شهادت شهیدان غلامی و میرزایی در ۱۸ اردیبهشت ۵۷ در صحن دانشگاه است، اظهار کرد: این دانشگاه بعد از پیروزی نظام مقدس جمهوری اسلامی، جهت پشتیبانی از آن در شروع انقلاب فرهنگی و در مبارزه با گروهک‌های ضد انقلاب از جمله خلق مسلمان، منافقین، فداییان خلق، حزب توده، پیکار و... پیشتاز بوده است.
وی با بیان اینکه یکی از افتخارت مهم دیگر این دانشگاه پشتیبانی همه جانبه از نظام در طول هشت سال دفاع مقدس بوده است، افزود: جهاددانشگاهی تبریز به‌عنوان یک نهاد انقلابی برخاسته از انقلاب، در امر آموزش نظامی کارکنان و اساتید دانشگاه، اعزام کاروان‌های رزمی و تخصصی دانشجویی، انجام طرح‌های تحقیقاتی در جهت ارتقای کیفیت تولیدات کارخانه‌های مهمات سازی استان برای رفع نیازهای تخصصی جنگ (از جمله آسیاب مخلوط کن اتوماتیک تی ان تی و..) و اعزام دانشجویان پزشکی جهت مداوای مجروحین جنگی در هنگام عملیات نظامی و ...نقش غیر قابل انکاری را به‌عهده داشته است.
وی با اشاره به اینکه تحریم‌های اقتصادی و نظامی توسط ابر جنایتکاران، مسئولان نظامی را بر آن داشت که خود مهمات مورد نیاز جبهه‌ها را تامین کنند، گفت: در همین راستا تعداد زیادی از کارگاه‌های صنعتی استان جهت تولید مهمات به‌کار گرفته شده بود و همچنین، مسئولان وقت سپاه ( مهندس گرجی و اقای اخباری و مهندس درویش زاده) با مسئولان دانشگاه تبریز و جهاددانشگاهی جلسات مشترکی برگزار کردند که در این جلسات به ضرورت تولید بیشتر مهمات در سطح استان تاکید شد.
رییس اسبق جهاددانشگاهی استان افزود: در همین راستا مقرر شد که کارگاه آموزشی دانشکده فنی که دارای ماشین‌های تراش بوده، بعد از ساعت آموزشی (از ساعت چهار بعدازظهر به بعد و در طول شب) جهت تولید مهمات به‌کار گرفته شده و مقرر شد که مدیریت کارگاه به‌عهده جهاددانشگاهی باشد که اعضای شورای جهاددانشگاهی با توجه به مسئولیت اینجانب در دفتر پشتیبانی جبهه و جنگ این نهاد، مسئولیت راه اندازی کارگاه را به اینجانب واگذار کردند.
وی خاطرنشان کرد: پس از هماهنگی با مسئولان دانشگاه، دانشکده فنی و کارگاه دانشکده فنی، مقرر شد دانشجویانی که برای رفتن به جبهه ثبت نام کرده بودند پس از آموزش تخصصی، در کارگاه مشغول تولید نافی خمپاره شوند.
وی گفت: با توجه به بمباران شهرهای ایران از قبیل تبریز توسط رژیم بعثی، تمامی مراکز آموزشی شهر و به تبع ان نیز فعالیت آموزشی دانشگاه تبریز مدتی به تعلیق درآمده بود، اما کارگاه دانشکده فنی همچنان به فعالیت خود جهت تولید مهمات ادامه می‌داد.
نظرپور با بیان اینکه با توجه به برنامه ریزی‌های انجام شده، تدارکات روزانه کارگاه به دو نفر از اعضای جهاددانشگاهی واگذار شده بود، افزود: مسئولیت این اعضا تحویل نافی خام خمپاره از صنایع خودکفایی سپاه و تحویل نافی آماده شده در کارگاه به سپاه بود و با توجه به تعطیلی دانشگاه و به تبع آن تعطیلی سالن غذا خوری دانشگاه، هماهنگی‌های لازم با ریاست دانشکده پزشکی (دکتر مداین) به‌عمل آمده بود تا وعده شام افراد مشغول در کارگاه، توسط بیمارستان امام خمینی (ره) تهیه و توسط مسئول شب به کارگاه حمل تا سرو شود.
وی اضافه کرد: ظروف شام در صبح روز بعد در جهاددانشگاهی توسط سایر اعضای جهاددانشگاهی شسته می‌شد. در شستن ظروف تمامی اعضا از رئیس گرفته تا کارمند عادی نقش یکسانی را ایفا می‌کردند و این کار توسط اعضا از بدو تشکیل کارگاه تا زمان بمباران ان ادامه داشت.
وی در ادامه یادآور شد: بعد از ظهر ۲۷ دی سال ۶۵ برایم خاطره انگیز است، زیرا در آن روز بر سر مسئولان تدارکات کارگاه با شهید بزگوار حاج سجاد خلوتی ( معاونت برنامه ریزی و تشکیلات جهادانشگاهی) جر و بحث داشتیم و بنده بر این باور بودم که شب ۲۷ دی شیفت کاری من بوده و باید در کارگاه حضور یابم، ولی شهید خلوتی اصرار داشت که نوبت ایشان است؛ بدین منظور به برنامه کشیک شب مراجعه کرده و متوجه شدیم سجاد راست می‌گوید.
رییس اسبق جهاددانشگاهی استان ادامه داد: در حوالی ساعت ده و بیست دقیقه شب ناگهان چندین نقطه از شهر و دانشگاه مورد اصابت بمب‌های دشمن قرار گرفت و یکی از نقاط مورد اصابت، کارگاه دانشکده فنی بود که ۲۲ نفر از بهترین دانشجویان و کارمندان بسیجی را به‌خاک و خون کشاند. خون این شهیدان گواه صادقی بر این مدعا بود مجموعه علمی کشور از جمله دانشگاه تبریز هرگز زیر بار ستم مستبدین عالم نمی‌روند و با خون خود از انقلاب خمینی (ره) پاسداری کردند.
انتهای پیام
