فلایتیو به تازگی گزارش جامع گردشگری ایران را منتشر کرده است. در این گزارش مدل پیشرفت کشورهای مختلف همچون عربستان و ترکیه هم به صورت کامل بررسی شده است. گردشگری، ورودی و تمرکز بر روی گردشگر خارجی یکی از اصلیترین راههای کسب درآمد پایدار برای کشور است. بر اساس گزارش فلایتیو، ایران چه درآمدی از گردشگری دارد؟
بر اساس دادههایی که فلایتیو از سال 2018 ارائه داده، گردشگری ایران چندین میلیارد دلار از دیگر کشورهای منطقه عقبتر است. به صورت مستقیم ایران در زمینه میانگین هزینه و همچنین مجموع هزینهها در بین کشورهای امارات، عربستان، عمان و قطر تنها از عمان پیشی گرفته. اما میانگین Income Per Tourist ایران چقدر است؟
باید در نظر گرفت که سالهای 2018 و 2019 موفقترین سال از نظر تعداد گردشگر برای ایران بوده است. با این حال نیاز است که به یک نکته اشاره کرد. ایران برای محاسبه تعداد گردشگر ورودی، تمامی افرادی که به ایران سفر میکنند را محاسبه میکند. یعنی اگر یک مسافر ترانزیت هم باشد، در لیست گردشگران وارد میشود. همچنین گردشگری زیارتی و سلامت هم بخش مهمی از گردشگری ایران را تشکیل دادهاند.
ترکیه تلاش دارد که تا سال 2023 به پنجمین مقصد محبوب جهان تبدیل شود. در حال حاضر این عنوان متعلق به کشور ایتالیا است و ترکیه کمتر از 10 میلیون گردشگر سالانه نیاز دارد که 60 میلیون گردشگر سالانه ایتالیا را شکست دهد. در این زمینه، اگر ترکیه و ایران را کنار هم مقایسه کنیم، تفاوت زیرساختی شدیدی میبینیم، اما ایران منابع لازم برای رقابت با ترکیه را دارد.
مساحت زمینی ایران به حد و اندازه ترکیه است و جاذبههای طبیعی، تاریخی، فرهنگی و اجتماعی فراوانی در ایران وجود دارد که بتواند با ترکیه رقابت کند. سواحل ایران میتوانند از منظر زیبایی در رقابتی شدید با سواحل ترکیه قرار بگیرند. طبعا قانونگذاری متفاوت و هنجارهای اجتماعی، در محبوبیت سواحل ترکیه تاثیرگذار بوده است.
اما نیاز نیست حتما به جاذبههای طبیعی تکیه کنیم. تهران به عنوان پایتخت ایران میتواند بزرگترین جاذبه گردشگری باشد. در حقیقت استانبول ترکیه، در سال 2019 نزدیک به 14 میلیون گردشگر جذب کرد. در بازه یکسان، کل کشور ایران 9 میلیون گردشگر (همانطور که گفتیم با احتساب ترانزیت) جذب کرد.
راهحلهای مختلفی برای بهبود شرایط گردشگری کشور وجود دارد. ترکیه برای رشد گردشگری خود از برنامههای طولانیمدت چند ساله مثل Vision 2023 استفاده میکند. طبق این برنامهها تمامی سرمایهگذاریهای خصوصی و دولتی به نقاط تماس گردشگری منتقل میشود و استارتاپها و صندوقها به صورت متمرکز و در یک مسیر به رشد گردشگری کمک میکنند. به موارد زیر هم میتوان اشاره کرد:
· بهبود زیرساختها: باید هتلهای بیشتری داشته باشیم و حملونقل را بهبود دهیم. جادههای زمینی و بهبود ناوگان هوایی از اولویت مهمی برخوردار است.
· قوانین منعطف: انعطاف در زمینه قوانین برای بهبود تجربه گردشگران خارجی فوقالعاده تاثیرگذار است. مطمئنا ساختار که انتخاب فردی شخص را اولویت میدهد، تجربه بهتری را ایجاد خواهد کرد.
· تمرکز رسانهای: فعالیتهای رسانهای برندهایی همچون فلایتیو یا Feeliran در زمینه ورود گردشگر و اینفلوئنسر خارجی به کشور میتواند قالبی برای فعالیتهای رسانهای بیشتر باشد. ایران از خاموشی رسانهای رنج میبرد و همین باعث شده که کشور نتواند به دستاوردهای درآمدی لازم برسد.
گردشگری ایران نیازمند تحولی جامع در طی چند دهه است. مطمئنا نمیتوان امروز پروژهای را شروع کرد و انتظار داشت که تا سال آینده نتایج آن مشاهده شود. اما باید در موج و مسیر تحول قرار بگیریم و آینده گردشگری پایدار ایران را تضمین کنیم.