به گزارش خبرنگار اعزامی رکنا به آبادان، کنار ساختمان متروپل آبادان گفتند که اکثر فوت شدگان از ساکنان جزیره مینو بودند. راهی جزیره مینو شدیم. به مقصد که رسیدیم رنگ سیاه عزا بر تن ساکنان بود و غم، قاب صورت هایشان شده بود. زن ها مویه می کردند و راه می رفتند، حتی کودکان گوشه ای غمزده نشسته بودند و از صدای توپ بازی و فوتبال کوچه ای خبری نبود.
خانه خانواده جلیلیان انتهای یک کوچه بن بست بود. طبقه اول. وارد خانه که شدیم هیچ کسی توان ایستادن و حتی سلام گفتن نداشت. هر کدام از اقوام گوشه ای به دیواری تکیه داده بودند و تنها بازمانده خانواده که مادر سه کودک ( عرفان و آرین و حمیدرضا ) وهمسر فوزی جلیلیان در اتاق از غصه مرگ عزیزان از هوش رفته بود.
نه مردان و نه زنان خانواده ، قادر نبودند حرف بزنند، غم آنقدر بزرگ است که چگونه بگویند، از چه بگویند، فریادشان را چگونه به بزنند که هیچ فریاد و مویه ای ،تسکنین نیست. به یکباره 4 عزیز از دست داده بودند.
با باز شدن دسترسی تیم‌های آواربرداری به طبقه زیرین ساختمان متروپل، پیکر فوزی، عرفان و آرین جلیلیان شناسایی و به خانواده تحویل داده شدند.
به گفته امدادگران حاضر در صحنه، عرفان و آرین، پیکر دو پسر خانواده جلیلیان در حالی پیدا شد که همدیگر را در آغوش گرفته بودند.
همچنین پیکر حمیدرضا جلیلیان برادرزاده فوزی جلیلیان دو روز پیش در میان آوارهای متروپل کشف و شناسایی شده بود. جست و جو و آواربرداری در طبقه زیرهمکف ساختمان متروپل ادامه دارد.
همدلی در صحنه آواربرداری
یک اصل مهم که در آبادان بسیار چشمگیر است همدلی مردم امدادگران و مسئولان برای آواربرداری و کشف اجساد و امید برای یافتن زنده ای گرفتار در آوار است .
