دریایی از رَنگ بر تَن دارد. پیراهنی بلند و پُرچین از نقش و رنگ‌های متنوع طبیعت که با حجابی از چارقد و کلاقچه (کلاهک) کامل شده است. چارقدی که بر سر دارد از جنس توری ظریف و نازک است که با مُهره و ملیله‌دوزی تزئین و با سنجاقی زیبا به زیر گلویش بسته شده است.
جلوه‌ای از فرهنگ، اصالت، سُنت و باورهای عشایر در لباس با شُکوهش نمایان است و در هر گامی که برمی‌دارد می‌توان اقتدار زنان و دختران عشایری را به نظاره نشست. هرچند به گفته خودش تاکنون زندگی عشایری و کوچ‌نشینی را تجربه نکرده است اما چهره اصیل و نابش حاکی از آن است که آبا و اجدادش عشایرنشین بوده‌اند و زندگی در دامان طبیعت را با همه تلخی‌ها و شیرینی‌هایش چشیده‌اند. عشایرنشینانی که چهره‌شان در گذر از کوه‌ها و دشت‌ها و همراهی همیشگی آفتاب شکلی متفاوت به خود گرفته است.
آغاز فعالیتها در عرصه موسیقی
نازیلا بابایی متولد مهرماه ۱۳۸۳ و ساکن شیراز است. او در خانواده‌ای از ایل بزرگ قشقایی متولد شده اما از زمان تولدش تاکنون ساکن شهر بوده و تجربه کوچ‌نشینی و زندگی عشایری را نداشته است. با این حال علاقه بسیاری به حفظ سنت‌ها و آداب و رسوم قشر عشایر دارد.
این بانوی هنرمند فعالیت در عرصه موسیقی و آواز را از سن ۱۲ سالگی آغاز کرده و ۶سالی می‌شود که در این عرصه فعالیت می‌کند. وی در چند سال اخیر این فعالیتها را به صورت تخصصی ادامه داده و بارها در رویدادهای استانی و ملی شرکت کرده و موفق به کسب مقام شده است.
او که معتقد است دختران و زنان قادر به انجام هر کار دشواری هستند و می‌توانند خلاق و توانمند باشند، رؤیا و آرزویی در سر دارد؛ آرزویش این است که روزی دختران عشایر به خودباوری برسند و برای دستیابی به اهداف خود تلاش کنند. همین دیدگاه موجب شده که از همین سن و سال به فکر درآمدزایی باشد و با تدریس موسیقی به کسب درآمد بپردازد. این هنرمند جوان در حال حاضر ۱۵ هنرجو دارد که به آنها سازهای مختلفی مانند کمانچه، ویلون، سه تار و قیچک را آموزش می‌دهد.
نقش پررنگ خانواده در فعالیت‌های هنری
نازیلا بابایی معتقد است که خانواده‌اش عامل پیشرفت او در عرصه هنری بوده‌اند. وقتی از او دلیل علاقمندی‌اش به موسیقی و آواز را پرسیدم به نقش مهم خانواده‌اش در این زمینه اشاره کرد. گویا که سرشت حیاتی خانواده‌اش با هنر موسیقی و آواز گره خورده است که افزون بر او، پدر و عمویش نیز دستی بر آتش این هنر دارند. وی در این باره گفت: بسیاری از خانواده‌های عشایر، آداب و رسوم و تعصبات خاص قومی دارند اما خوشبختانه من در خانواده‌ای پرورش یافتم که می‌توانم قاطعانه بگویم که پدر و مادرم بهترین حامی و مشوقم برای انجام فعالیت‌های هنری‌ام بوده‌اند.
بابایی افزود: با وجود اینکه خودم علاقه بسیاری به فراگیری موسیقی و آواز داشتم اما اگر تشویق‌های پدر و خانواده‌ام نبود نمی‌توانستم در این مسیر موفق باشم. در واقع پدرم تلاش بسیاری کرد تا من بتوانم در این عرصه فعالیت کنم.
وی ادامه داد: پدرم از دوران سربازی آواز خواندن را آغاز کرد. هرچند پدرم هیچ‌گاه فعالیت‌هایش را به صورت حرفه‌ای دنبال نکرد اما استعداد فوق‌العاده‌ای در این زمینه دارد. عمو و عمه‌ام نیز از صدای زیبایی بهره می‌برند و علاقه بسیاری به موسیقی و آواز دارند.
پیوند عمیق عشایر با موسیقی
او شیوه زندگی عشایر را زمینه‌ساز علاقمندی خانواده‌اش به موسیقی و آواز قلمداد کرد و با اعتقاد به اینکه زندگی عشایر پیوند عمیقی با موسیقی دارد، گفت: بسیاری زنان و مردان عشایر هنگام کار و تلاش و انجام فعالیت‌های مختلف روزمره از جمله قالی‌بافی، مشک‌زنی، شیردوشی، پختن نان، به چرا بُردن حیوانات و تهیه غذا، نوایی بر لب زمزمه می‌کنند؛ گویا موسیقی با قلب، روح و جسم آنها عجین شده است.
این بانوی هنرمند با بیان اینکه جامعه عشایری از هنرمندان بسیاری بهره می‌برد، گفت: اهالی ایل قشقایی مانند دیگر اقوام ایرانی موسیقی مختص به خود را دارند که از میان آنها لالایی‌هایی که مادران قشقایی برای فرزندانشان زمزمه می‌کنند، از اهمیت زیادی برخوردار است.
وی موسیقی قشقایی را هنری برگرفته از طبیعت و اتفاقات و وقایع مختلف دانست و افزود: من از ۱۲ سالگی فعالیت‌های خود را در عرصه موسیقی آغاز کردم و نواختن ساز ویولن را زیر نظر چندین استاد آموختم. حدود چهار سال از دوره‌های آموزشی موسیقی را زیر نظر استاد نوید آقایی گذراندم. در همان زمان بود که به صورت آزمایشی شعر مربوط به آهنگ بوزداغ که قطعه‌ای مربوط به یکی از افسانه‌های عاشقانه قشقایی بود را خواندم و با خواندن این قطعه مورد تشویق استادم قرار گرفتم و این اتفاق باعث شد وارد عرصه آواز شوم.
حضوری تحسین برانگیز در نخستین اجرا
بابایی اضافه کرد: پس از ورودم به این عرصه آهنگ‌های مختلف را با استادم تمرین کردم. زمانی که برای نخستین بار شروع به فعالیت در عرصه موسیقی و آواز کردم بسیاری از اطرافیانم نمی‌توانستند موفق شدنم در این عرصه را باور کنند و معتقد بودند که من قادر به انجام این کار نیستم. اما من اهمیت ندادم و در همه این سال‌ها تمام تلاش خود را برای پیشرفت در این عرصه به کار گرفتم.
وی یادآور شد: حدود ۶ ماه از دوره آموزشی من نزد استاد آقایی می‌گذشت که ایشان کنسرتی را با هدف پیشرفت و تشویق هنرجویان برگزار کردند و از من نیز خواستند که گروه موسیقی را در این برنامه همراهی کنم. با اینکه برای اجرای این کنسرت دیر به محل برگزاری مراسم رسیدم و نگرانی و استرس زیادی داشتم اما موفق شدم اجرای بسیار تحسین‌برانگیزی را به نمایش بگذارم.
بابایی افزود: تاکنون ۶ بار در کنسرت‌های مختلف اجرا داشته‌ام. البته این اجراها بیشتر در قالب هم‌خوانی بوده است. همچنین در فستیوال‌ها و جشنواره‌های مختلف شرکت کردم که کسب مقام دوم در بخش نوازندگی و آواز در جشنواره موسیقی نوای خرم و به دست آوردن عنوان پدیده کشور در جشنواره لالایی‌خوانی آموزش و پرورش از مهمترین افتخارات من از شرکت در این رویدادها محسوب می‌شود.
این هنرمند جوان اظهار داشت: در عرصه موسیقی اولین سازی که انتخاب کردم ویولن بود و در حال حاضر حدود چهار سال است که کمانچه می‌زنم. البته کمانچه و سه‌تار را بدون رفتن به کلاس فراگرفته‌ام.
وی استاد محمدرضا شجریان را به عنوان الگویش در موسیقی ایرانی معرفی کرد و گفت: مسعود صابری و محمدحسین کیانی نیز الگوی من در موسیقی قشقایی هستند و استاد امین آقایی هم بهترین الگویم در زمینه نواختن ساز ویولن محسوب می‌شوند.
بابایی که در حال حاضر در پایه یازدهم رشته علوم تجربی در حال تحصیل است، در رابطه با طرح و برنامه‌هایی که برای آینده دارد، گفت: علاقه بسیاری به رشته پزشکی دارم و قصد دارم افزون بر پیگیری فعالیت‌های هنری در عرصه خوانندگی و نوازندگی تحصیلاتم را در رشته پزشکی ادامه دهم. همچنین در نظر دارم هنر موسیقی و آواز را به صورت آکادمیک دنبال کنم.
وضعیت کنونی عشایر کوچ‌رو
وقتی از او در رابطه با وضعیت فعلی عشایر کوچ رو پرسیدم، لحظه‌ای سکوت کرد و گفت: در حال حاضر عشایر زندگی بسیار دشواری دارند. هرچند زندگی در دل طبیعت و فاصله گرفتن از زندگی شهرنشینی لذت‌بخش است اما در شرایط کنونی که با معضل خشکسالی مواجه هستیم عشایر با مشکلات عدیده‌ای از جمله کمبود آب و علوفه روبه رو شده‌اند. این مشکلات باعث شده که اغلب عشایر دام خود را به فروش برسانند و به شهرنشینی روی آورند. امیدوارم با برطرف شدن این مشکلات شاهد کاهش مهاجرت عشایرنشینان به شهر و حفظ زندگی عشایری به عنوان یک میراث گرانبها باشیم.
این بانوی قشقایی که با زمزمه‌های اصیل و با وقار خود، پژواک آوای طبیعت و کوچ و نوای خوانندگان اصیل و سنتی را در اذهان تداعی می‌کند در پایان سُخنانش از هنردوستان خواستار حمایت شد و گفت: کشور ما کشوری اسلامی است و من برای انجام فعالیت‌های هنری و فرهنگی به قوانین کشورم احترام می‌گذارم. امیدوارم بتوانم با حمایت‌های بیش از پیش هنردوستان افتخارات بیشتری را برای کشورم به ارمغان بیاورم.
