کپک نوعی قارچ با ساختار های کرک گونه و چند سلولی است؛ رشد کپک بر روی رب قابل مشاهده است و موجب تغییر ظاهر و رنگ و نرم شدن رب می شود.کپک زدن رب آن را فاسد و غیر قابل استفاده می کند و این مسأله باعث اسراف و تحمیل هزینه اضافی به خانواده می شود که در این مطلب با علت و روش جلوگیری آن، آشنا می شوید.
کپک ها در چرخه طبیعت مسئولیت بازیافت مواد مختلف را به عهده دارند. زیست گونه های مختلف کپک ها در هر جایی امکان پذیر است.
اما کپک ها برای رشد خود نیازمند مواد ارگانیک گرم و مرطوب هستند. به همین خاطر غذا ها از جمله رب ها بهترین محل برای رشد کپک ها محسوب می شوند.
این نوع قارچ ها در محل های بسته و مرطوب نیز رشد خوبی دارند.
دمای پایین یخچال و دمای بالای رب گوجه فرنگی سبب ایجاد لایه ای از کپک روی رب می شود. بنابراین اگر خودتان رب تهیه می کنید حتماً بعد از خنک شدن کامل رب، آن را در یخچال بگذارید.
توجه داشته باشید سم های تولید شده ناشی از کپک زدن رب در لایه های پایینی آن نیز نفوذ می کنند. این سموم غیر قابل مشاهده برای سلامتی بسیار خطرناک هستند.
بنابراین هیچ قسمتی از رب کپک زده قابل مصرف نیست.
قرار دادن رب در یخچال با دمای 4 درجه سانتیگراد از طریق کند کردن رشد باکتری ها و قارچ ها در دمای یخچال کپک زدن رب را به تعویق می اندازد.
باز و بسته نکردن زیاد در یخچال، پرنکردن یخچال بیش از حد ظرفیت و قرار دادن میوه و سبزی آلوده در یخچال نیز راهکار های مناسبی برای جلوگیری از کپک زدن رب به شمار می روند.
جهت جلوگیری از کپک زدن رب هنگام مصرف آن از یک قاشق کاملاً تمیز و خشک استفاده کنید. قاشق خیس، کثیف و چرب موجبات انتقال رطوبت به رب و رشد کپک ها در آن را فراهم می کند.
نوع و جنس قاشق تأثیر در کپک زدن رب گوجه فرنگی ندارد. البته بهتر است قبل از برداشتن رب از ظرف قاشق را خوب بشویید و سپس کاملاً خشک کنید.
ریختن مقداری روغن روی سطح رب درون ظرف باعث توقف اکسیژن رسانی در داخل رب و جلوگیری از ایجاد کپک می شود.
بهتر است این کار از ابتدای باز کردن قوطی رب گوجه فرنگی انجام شود.
همچنین شما می توانید به سادگی از طریق کنار زدن لایه روغن با استفاده از قاشق خشک رب را از محدوده بدون روغن بردارید.
جهت جلوگیری از کپک زدن باید ظرف نگهداری رب را کاملاً پر کنید تا هوای اضافی داخل ظرف باقی نماند. همچنین توصیه می شود تا حد امکان از ظرف های کوچک استفاده کنید.
در صورت زیاد بودن حجم رب، بعد از باز شدن ظرف اصلی و بزرگ رب آن را در ظرف های کوچک و دردار تقسیم بندی کنید. قرار دادن پوشش مناسب روی سطح رب نیز برای جلوگیری از رشد قارچ ها ضروری می باشد.
خرید رب به مقدار زیاد به علت ضرورت گذشت زمان زیاد برای مصرف آن فرصت زیادی را برای کپک زدن رب به وجود می آورد.
بنابراین پیشنهاد می شود قوطی های کوچک رب گوجه فرنگی را از بازار خریداری نمایید. جوشاندن قوطی قبل از بازکردن هم با کاهش میزان آلودگی سطح قوطی از رشد و گسترش میکروب ها و قارچ ها جلوگیری می کند.
اضافه کردن نمک به رب خانگی از کپک زدن و خرابی آن جلوگیری می کند. افزودن نمک زیاد به رب خانگی را می توانید با ریختن نمک کم در غذا ها جبران کنید.
ریختن رب گوجه فرنگی در ظروف دارای دهانه کوچک مانند شیشه نوشابه با کاهش هوا و فضای خالی برای رشد کپک ها نگهداری از رب را به مدت طولانی در خانه امکان پذیر می سازد.
ریختن رب در قوطی های شیشه ای کوچک و قرار دادن آنها در فریزر ضمن جلوگیری از کپک زدن رب احتمال نگهداری آن به مدت طولانی را افزایش می دهد.
قرار دادن رب در ظرف های بزرگتر در فریزر و بیرون آوردن و گذاشتن آنها در یخچال برای مصرف هفتگی نیز راهکار مناسبی برای جلوگیری از خراب و فاسد شدن رب است.
قرار دادن رب های بسته بندی شده در کیسه تمیز درون سطحی صاف در فریزر علاوه بر جلوگیری از کپک زدن رب مصرف آن را نیز آسان می کند.
در صورت نیاز به رب می توانید قسمتی از رب منجمد شده در کیسه فریزر را شکسته و به غذا اضافه کنید.
در این روش بسته بندی از طریق ریختن مقداری رب درون کیسه فریزر و صاف کردن آن انجام می شود. مقدار رب و ضخامت بسته باید به قدری باشد که پس از یخ زدن شکستن آن راحت باشد.
