آتش سوزی در جنگل های حیران به ایران رسیده است و بسیاری از مردم و فعالان محیط زیست نسبت به این حادثه ابراز نگرانی کرده اند.
آتش سوزی های جنگل های حیران که در مرز آذربایجان رخ داده بود، بعد از 3 روز به ایران رسید. این در حالی است که بنا به آمار در یک سال اخیر، یبش از 340 آتش سوزی در کشور به ثبت رسیده است.
علاوه بر این با توجه به ارزش جنگل های هیرکانی، پارسال سازمان جهانی یونسکو این جنگل ها را در لیست میراث جهانی یونسکو به ثبت رساند.
با این حال در منطقه تالش و آستارا بیشترین قاچاق چوب های جنگلی انجام می شود و متاسفانه به دلیل سوءمدیریت و کمبود امکانات هم در حفاظت و هم در خصوص جلوگیری از حوادثی چون آتش سوزی در این مناطق با ضعف های غیرقابل جبرانی مواجه هستیم.
اسماعیل کهرم، فعال محیط زیست در مورد آتش سوزی جنگل های حیران و بی توجهی ها نسبت به حفظ جنگل ها به خبرنگار اجتماعی رکنا اظهار داشت: همانطور که از چند روز قبل پیش بینی می شد، آتش سوزی های جنگل حیران از آذربایجان به ایران رسید. آذربایجان به دلیل درگیری با ارمنستان بر سر منطقه قره باغ توجهی به این موضوع ندارد، البته ما هم نسبت به این آتش سوزی ها بی توجه هستیم.
البته دو سال قبل در جنگل های مریوان در ظرف یکسال، بیش از 700 آتش سوزی داشتیم، زیرا می گفتند اشرار وارد جنگل شدند و برای مهار آنها مجبور به آتش زدن جنگل ها شده اند. در جنگل گلستان نیز در مواردی دیده شد که 140هکتار جنگل سوخت و مسئول سازمان جنگل ها، مراتع و آبخیزداری ابراز داشت که اتفاقی نیافتاده و مسئله خاصی نیست، در صورتی که اگر فردی خودش جنگل بان باشد و آن جا را دوست بدارد باید از این اتفاق گریه کند و ناراحت باشد.
کهرم با اشاره به اهمیت ارزش قائل بودن برای جنگل ها و محیط زیست کشورمان، ادامه داد: مقامات ما توجه و ارزشی برای جنگل ها قائل نیستند. در کشور روسیه وقتی جنگل ها دچار آتش سوزی شدند، از امریکا خلبانانی به روسیه رفتند و عمل اطفاء حریق انجام دادند، این در حالی بود که وقتی این خلبانان به روسیه رسیدند، پوتین برای استقبال از آن ها به فرودگاه رفت. این درحالی است که جنگل های خائیز ما پودر و خاکستر شد، هر بار که در مورد این جنگل ها چیزی می نوشتم، ابراز می داشتم که این جنگل ها جزو مناطق بکر و طبیعی طبیعت هستند و طبیعت این جنگل ها را حفظ می کند، با این حال آن را از دست دادیم. در خائیز تنها دو نفر موجب این حادثه شدند، اگرچه باید توجه داشت که هر جا آتش سوزی اتفاق می افتد، این مردم اند که به حفظ جنگل ها کمک می کنند. به عنوان مثال در آمل آتش سوزی شد، مردم به بالا رفتند و کپسول های گاز و ضد آتشی که به افراد داده می شد را با الاغ به مناطق آتش سوزی شده می بردند و کمک می کردند، اگرچه دراین اتفاق تعدادی از این کپسول ها خالی بود. ما اکنون نه بالگرد و نه هواپیما داریم و نه کشورهای همسایه ما می توانند به ما کمک کنند. بنابراین این موضوع یا همت می خواهد، یا علاقه و ابزار و امکاناتی که ما هیچ کدام از این ها را نداریم.
این فعال محیط زیست در خصوص گسترش آتش سوزی در جنگل های هیرکانی افزود: اگر بادی با سرعت 2 الی 3 متر بر ثانیه که خیلی هم آهسته است به سمت آتش سوزی ها در جنگل حیران برود، آن را پخش می کند و آن را به جنگل های هیرکانی می رساند، این در حالی است که جنگل های هیرکانی در دنیا بی نظیر اند. باید توجه داشت که ما عده ای جنگل بان داریم و عده ای هم محیط بان، محیط بانان تحت نظارت سازمان حفاظت از محیط زیست هستند، اگر کمکی می کنند از روی علاقه و عرق میهنی این کار را می کنند. جنگل بانان نیز زیر نظر سازمان جنگل ها، مراتع و آبخیزداری هستند. محیط بانان در چند منطقه حفاظت شده، پارک ملی، تشکیلات و پناهگاه های حیات وحش و... فعالیت دارند، در حالی که هرچه جنگل وجود دارد، تحت نظر جنگل بانان است و این دو موضوع متفاوت هستند. با این حال نه محیط بانان، وسایل و تجهیزات دارند و نه جنگل بان ها صاحب این تجهیزات اند. اکنون هر 17هزار هکتار جنگل، در اختیار یک جنگل بان است، این به معنای آن است که 30هزار زمین فوتبال را به دست یک نفر بسپاریم، در این شرایط طبعاً کنترل همه شرایط از عهده یک نفر بر نخواهد آمد.
مشاور سابق رئیس سازمان محیط زیست با تاکید بر اینکه علت اکثر آتش سوزی ها انسانی است، افزود: حدود 90 الی 95 درصد آتش سوزی ها به دست بشر است که یا عمدی و یا سهوی صورت می گیرد. گاهی اوقات ممکن است افراد به دلیل سهل انگاری و ساده انگاری مرتکب آتش سوزی شوند، مثلاً در جنگل برای خود آتش به پا می کنند و به هوای آنکه باد آن آتش را خاموش می کند، منطقه را رها می کنند که این موضوع سهوی است. اما در بعضی مواقع نیز مثلاً در ماجرای آتش سوزی جنگل ها در خائیز به واسطه دعوای دو پسرعمو بر سر ارث و میراث، عمداً باعث آتش گرفتن جنگل ها شدند. همچنین در جهان نما و در شرق پارک ملی گلستان، ارگانی در کشور زمین های مردم را گرفت و به بهانه دادن قباله به آن ها، 10 الی 30 درصد از زمین های مردم را صاحب شد، بنابراین وقتی که مردم از این اقدام شاکی شدند، قسمت عمده ای از جنگل ها را آتش زدند.
اسماعیل کهرم در پایان و با تاکید بر لزوم رسیدگی به قاچاق چوب در جنگل های هیرکانی گفت: اکنون کافی است که از تهران به سمت فیروزکوه، آمل، بابل و ساری برویم، در طی مسیر حداقل 300 الی 400 کامیون را خواهیم دید که مملو از بار چوب جنگلی هستند، حال اینکه چقدر از این مقدار قاچاق است و چقدر قاچاق نیست اطلاعی در دست نیست، بنابراین توجه به این نکته حائز اهمیت است که چه تعداد از جنگل بانان می توانند پاسخگوی حفاظت از جنگل ها باشند؟ و اینکه آیا با تجهیزات و مدیریت موجود می توان جلوی قاچاق و اتفاقاتی مثل آتش سوزی را گرفت یا خیر؟ آخرین قیمت های بازار ایران را اینجا کلیک کنید.
