هوالباقی بعد فنا کل شی.
حجت الاسلام والمسلمین اقای حاج سیدمحمود دعایی مرد صفا و دوستی و وفا و صمیمیت، رخت از سرای فانی برکشید و به دیار دوست سفر کرد.
درگذشت آقای دعایی نه فقط برای دوستان خاصش بلکه برای دانش و فرهنگ و اخلاق مصیبتی بزرگ است.
دعایی دوست و دوستدار دانایی و فرهنگ بود و نسبتی صمیمانه با مراکز علمی و فرهنگی کشور داشت. او که بیش از چهل سال موسسه مطبوعاتی بزرگی را با حزم و اعتدال اداره کرد، خود کمتر می نوشت اما به تحقیق یکی از اثرگذارترین روزنامه نویسان زمان ما بود و فضائل لازم برای این مهم را داشت.
درود و رحمت الهی بر او باد که پاک و با صفا و دور از حرص و آز و حب جاه و مقام و مال و منال زیست و اهل صلح و دوستی و جوانمردی بود و شجاعت و تواضع فوق العاده را با هم جمع کرده بود.
مرگ چنین خواجه نه کاری است خرد
این مصیبت را به همه بازماندگان گرامی و دوستانش و به اهل دانش و اخلاق تسلیت می گویم.
* رئیس فرهنگستان علوم ایران
