به گزارش خبرگزاری فارس از شفت، کوچه‌پس‌کوچه‌های شهر را عطر فاطمیه گرفته؛ مردی دیگ بزرگ آشی را بر سر دارد و پسرش نیز ملاقه‌ای را زیر بغل گرفته و سمت خانه پدری می‌روند. خانم عبادی را هم دیدم چند کیلو برنج نیم‌دانه و کره تازه گاوش را با آن کمر خمیده‌اش به خانه‌شان می‌برد.
کوچه بعدی نیز صدای چند زن و مرد می‌شنوم. سادات خانم و عمو اسماعیل هم هستند. صلواتی می‌گیرند و آب و برنج را در دیگ نذری می‌ریزند. علی هم زیر گاز را روشن کرد. یکی هم داخل دیگ را هم می‌زند و صدای قاروقور ملاقه و دیگ تا خانه هیراد نیز شنیده می‌شود.
دیشب، مصطفی نیز پیامکی به من داد و گفت: "فردا وانتت را ۱۰ دقیقه یک‌ربعی نیاز دارم، مادرم آش نذری گذاشته، باید خانه مادربزرگ بروم و دیگ نذری آش را برایش ببرم".
یادم بود از آقا سید گلمیر وقتی مادرم آش نذری داشت، دیگ قرض گرفتیم، به خانه آن‌ها نیز رفتم و دیدم یک دیگ آش نذری گذاشته‌اند. از پسرش پرسیدم امسال یک دیگ؟! گفت کرونا هست و نخواستیم بیش‌ازحد شلوغ شود. می‌دانستم و پرسیدم؛ گفتم بقیه دیگ‌ها کجا هستند؟ گفت همه‌شان سرشان شلوغ است و در خدمت مادرمان حضرت زهرا (س) هستند.
خیابان ولیعصر (عج)، آیت‌الله طالقانی، خیابان امام، ۱۷ شهریور، میرزای شفتی، ۴۰ دستگاه، کوچه بلال حبشی، مولوی و زکالاب هم ندارد، گویا همه شهر یکی شده‌اند و آن طبخ و توزیع آش نذری است.
جلوی مسجد جامع شفت بودم، پارچه نوشته فسفری رنگی را دیدم که نوشته بود محل جمع‌آوری نذورات مردمی برای پخت ۱۱۰ دیگ آش نذری در سالروز شهادت حضرت فاطمه زهرا (س).
گفتم هرسال طبخ چند ۱۰ دیگ آش نذری در مسجد جامع در حاشیه برگزاری مراسم یادواره ۲۰۰ شهید شهرستان شفت انجام می‌شد اما امسال کرونا هست و اجتماعی نیست، یادواره شهدایی نیست و اصلاً نمی‌توان مراسمی گرفت!
جویا شدم دیدم کرونا نیز حریف بیرق فاطمی نشده است. به‌جای ۳۰ دیگ آش نذری سال پیش امسال شده ۱۱۰ دیگ و به‌جای اشک و ماتم ریختن مردم در سالروز شهادت حضرت زهرا (س) و فرزندان شهید شفتی‌اش در یادواره هرساله شهرستان در مسجد، آن‌ها هیئت خانگی راه انداخته‌اند و به سوگ مادرشان نشسته‌اند.
سید تقی موسویان، همچون سال‌های پیش، میان‌دار این قافله است. او می‌گوید اینکه امسال چگونه این مراسم را در شرایطی که کرونا هست برپا می‌کردیم، دغدغه هرروز و شبش بوده تا اینکه تصمیم گرفت و امسال به‌جای صحن مسجد طبخ آش نذری را در خانه‌های مردم و خیران ببرد.
به گفته وی، برخلاف سال‌های گذشته بر سر هر کوچه و خانه‌ای که آش نذری طبخ می‌شود، سیاه نوشته (فاطمه، ما نیز عزادار تو هستیم) نصب‌شده تا نشان بانوی بی‌نشان در شهر پیدا باشد.
در خیابان‌ها و کوچه‌های شهر را گشتیم، بعد از چند منزل، روزی ما هم‌نشینی با خانواده سردار شهید محمد عزیز ریاضی شد. بیت شهید ریاضی نیز سه دیگ آش نذری بار گذاشته‌اند تا پازل معنوی شهر را تکمیل کنند.
خواهر شهید ریاضی از بانیان آش است. او می‌گوید حضرت زهرا سلام‌الله‌علیهما شهید ولایت است و ما به‌عنوان خانواده‌های شهدا باید راه و رسم شهدا را ادامه دهیم.
خواهر شهید ریاضی درس شهیدپروری و ولایت مداری را از بر است، او معتقد است هدف حضرت زهرا ولایتمداری بوده و این انسجام و عزم شیعیان باید اطلاع‌رسانی شود؛ چه‌بهتر که خانواده‌های شهدا پرچ دار این ولایتمداری باشند.
البته! گرچه شور و شکوه چهار سال پیش در برپایی عزا و ماتم فاطمی در طبخ و توزیع آش نذری که به بدعتی تبدیل‌شده بود، امسال به‌ظاهر کم‌رنگ شده اما از نیّات خیران و نیکوکاران کم نشده و علاوه بر آن بر تعدادشان نیز افزوده‌شده است.
بیرق فاطمیه در شهر شفت به همت محبان و دوست‌داران و متوسلین فاطمه‌الزهرا سلام‌الله علیهما گرم‌تر از سال پیش است و گرچه به نظر نمی‌‌آید اما مشارکت کوچک و بزرگ، پیر و جوان، مرد و زن در زنده نگه‌داشتن یاد و خاطره مادرشان پررنگ‌تر شده و نشان‌دهنده عشق و محبت و اوج بالندگی و بلوغ دینی و معرفتی در اشاعه فرهنگ اسلامی و ارزش‌های والای آن توسط شهروندان شفتی است.
انتهای پیام/۳۳۸۹/و
