خبرگزاری جمهوری اسلامی امروز حال و هوایی دیگر داشت؛ آن هم در میان نماز ظهر و عصر که نمازگزاران مشغول ذکر تسبیحات حضرت زهرا (س) بودند، اعلام شد که چند تن از خادمان امام رضا (ع) پرچم متبرک حرم مطهر را با خود آورده اند تا همکاران بتوانند پرچم ضریح ثامن الائمه را توتیای چشمان خود کنند؛ آن هم از دستان خادمان بی ریا و مخلص آستان قدس رضوی که در این روزها چشمان آرزومندان زیارت امام رضا(ع) را روشن می کنند.
مداحی خادم امام رضا (ع) بعد از نماز عصر دل های نمازگزاران را برای زیارت هوایی کرد و چشمانشان را تر. هرچند سفیدی محاسن این ذاکر اهل بیت (ع) نشان می داد که شاید هفتاد بهار را تجربه کرده باشد ولی نام و ذکر امام رضا (ع) صدایی رسا و زیبا را برای او به یادگار گذاشته بود و با این که چند دقیقه بیشتر مداحی نکرد ولی به دل همه نشست. زبانحال این مداح، ذکر همه ذاکران و خادمان امام رضا (ع) بود:
ای صفای قلب زارم، هر چه دارم از تو دارم
تا قیامت ای رضا جان، سر ز خاکت بر ندارم
منم خاک درت، غلام و نوکرت
مران از در مرا، به جان مادرت
قرار شد پرچم متبرک حرم امام رضا (ع) را برای زیارت همکاران به اتاق خبر بیاورند و برخی خبرنگاران که مشغول تولید و انتشار خبر بودند، بی خبر از همه جا با صدای صلوات به خود آمدند و به یکباره چشمانشان به پرچم حرم ثامن الحجج روشن شد. همکاران، دایره وار به دور پرچم به مداحی ذاکر اهل بیت (ع) گوش می کردند و آرزومندان زیارت امام رضا (ع) با بوسیدن این پرچم، گویی خود را در برابر ضریح امام می دیدند و خواسته های خود را از امام رئوف می خواستند. یکی از همکاران که طنین انداز شدن صدای ذاکر اهل بیت(ع) به دلش نشسته بود، می گفت دوست داشتم همان موقع با صدای بلند، به مدح خوانی بپردازم و شعر ای حرمت ملجاء درماندگان را بخوانم و دیگری می گفت لایق وصل تو که من نیستم، اذن به یک لحظه پناهم بده.
دیگر فرقی نمی کند مدیر باشی یا کارمند، رئیس باشی یا مرئوس، وزیر باشی یا نماینده مجلس و به قول شاعر مرحوم حاج فیروز زیرک کار؛ هرکه هستم، هرکه بودم به کسی مربوط نیست. چون امام مهربانی چون رضا آورده ام. کاروان زیر سایه خورشید با پرچم متبرک به بخش های ایرنا رفتند و بسیاری از همکاران را نرفته مشهد، مشهدی کردند.
امروز هم خاطره ای بود، مانند خاطره سه سال پیش. یعنی اگر کرونا نبود، پارسال و دو سال پیش هم این پرچم متبرک را زیارت می کردند. گویی همین دیروز بود که همکاران خاطره ای زیبا و به یاد ماندنی را از خود به جا گذاشتند، به ویژه همکاری که عرض ارادت خاص خود را به گونه ای در برابر پرچم حرم به جا آورد که در رسانه ها پیچید و بازتاب فراوانی داشت.
امسال اخبار برگزاری کاروان زیر سایه خورشید از گوشه و کنار شهرها و استانها منتشر می شود و یکی از صحنه های جالب در این برنامه ها ارادت اهل سنت و اقلیت های دینی به حضرت رضاست که گاهی قابل بیان نیست. در سایر کشورها هم برنامه هایی برپا بوده است. یعنی تا قبل از کرونا پرچم متبرک در ۳۶ کشور از قاره های آسیا و آفریقا گرفته تا اروپا گردانده می شد.
در میان خادمان به دنبال هماهنگ کننده این برنامه می گشتم که یک جوان به نام حجت فقیهی خود را مسئول رسانه ای کاروان زیر سایه خورشید معرفی کرد ولی تمایلی برای مصاحبه نداشت. جوان بی ریایی بود که با شوخی و خنده و ذکر مقدمه ای وارد مصاحبه شدیم.
پوقتی از فقیهی خواستم درباره فلسفه این کاروان توضیح دهد، گفت ۷۰ پرچم متبرک امام رضا (ع) که به مدت دو روز بر روی ضریح ثامن الائمه (ع) بوده، هر سال طی مراسمی به نام اذن اعزام از سوی خادمان حرم امام رضا (ع) به کل کشور فرستاده می شود. همه این پرچم ها به همراه اجناس تبرکی مانند نبات یا حرز در میان علاقه مندان توزیع می شود.
نکته جالب این بود که تمام کارها به صورت مردمی انجام می شود. یعنی بیش از دو هزار تشکل مردمی تشکیل شده از جوانان و نوجوانان دهه هفتادی و هشتادی، برگزارکننده کاروان زیرسایه خورشید هستند. در واقع ۴۰ هزار نیرو در این روزها یعنی از اول تا یازدهم ذیقعده (دهه کرامت) به شهرها و روستاها می روند تا برای تبلیغ فرهنگ رضوی خدمت کنند. این افراد به اندازه توان خود نخودی در آش می ریزند. یکی خودروی خود را در اختیار کاروان قرار می دهد، یکی بانی غذا می شود، دیگری مسئولیت اسکان را به عهده می گیرد. خلاصه این که همه هزینه ها از سوی مردم پرداخت می شود و آستان قدس رضوی هیچ هزینه ای نمی دهد.
فقیهی گفت تاکنون ۱۲ هزار رویداد فرهنگی ثبت شده است. مثلا همین اجتماع که در ایرنا تشکیل شده و ۲۰۰ نفر از کارکنان و خبرنگاران حضور دارند و به پرچم متبرک می شوند، یک رویداد محسوب می شود. در مراکز استان ها گاهی تا ۴۰ هزار نفر حضور می یابند و در شهرستان ها پنج تا شش هزار نفر.
وی از این رویدادهای فرهنگی به عطرافشانی ایران یاد کرد و گفت که در واقع در جریان این برنامه ها، صحن و سرای حضرت رضاست که بزرگ و ارتباط قلبی زیارت از راه دور برقرار می شود و به قول یزدی ها عطر پیراهن یوسف است.
از فقیهی خواستم از خاطرات و کراماتی که دیده، نکته ای بیان کند و او گفت: امروز از سمنان تماس گرفتند و گفتند دختر خانمی از یک کارگاه تولیدی بیکار شده و اتفاقا خانواده ای کم بضاعت بوده و این دختر با حالت ناراحتی گفته بود نه زیارت امام رضا می رود و نه صدایش می کند. مادر این دختر به یک کارگاه خیاطی رفت و درخواست کار برای دخترش کرد و رئیس کارگاه گفت صبر کنید پرچم امام رضا را ببینیم و بعد پیگیری می کنیم. دختر گفت من با امام رضا حرفی ندارم ولی یک نفر از او خواست برای مهمانان شربت درست کند و این دختر در حالی که شربت درست می کرد، به دلش اینگونه افتاد که امام رضا می گوید قهر نکن و عصبانی هم نشو؛ تو به مشهد نیامدی ولی من به همین کارگاه آمدم و مشکلت هم حل شد.
وی این برنامه ها را نمایش عرض ارادت مردم به امام رضا (ع) دانست که سیمشان به حرم رضوی متصل می شود و با اشاره به برخی برنامه های جانبی این کاروان افزود: گاهی شب ها بعضی از دلدادگان و دوستداران امام رضا خواب می بینند که آن حضرت از آنها دعوت می کند که مثلا فردا به فلان جا بیایید و زمانی که به آن مکان می روند، پرچم متبرک حرم امام رضا(ع) را می بینند.
فقیهی اشاره ای هم به مشکلات اقتصادی مردم کرد و گفت: در همین برنامه ها خدمات فراوانی صورت می گیرد و گره ای از مشکلات مردم باز می شود. مثلا برخی زندانی آزاد می کنند، یا غذا می دهند؛ گاهی افراد ثروتمند به احترام پرچم امام رضا (ع)، هزینه ساخت خانه برای برخی افراد بی خانه را می دهند.
وی گریزی هم به مسائل اخیر زد و گفت: امسال با توجه به اهانتی که به حضرت شد، مردم بیشتر ارادت خود را به امام رضا(ع) نشان می دهند.
