تا امروز درمان آسیب شدید طناب نخاعی امکان پذیر نبوده اما محققان آلمانی از طریق ژن درمانی و تولید پروتئین hIL-6 برای اولین بار به موش دچار قطع امکان حرکت دوباره داده‌اند.
قطع نخاع یکی از مشکلات پزشکی رایج است که غالبا بر اثر صدمات ناشی از ضربه به ستون مهره در کمر یا گردن رخ داده و افراد را زمین‌گیر می‌کند. آسیب‌هایی که در تصادف‌ها به فییرهای عصبی موسوم به «اکسون» وارد می‌شود، روند مخابره اطلاعات بین مغز، ماهیچه و پوست را مختل می‌کند. از آنجایی که اکسون‌های آسیب دیده امکان رشد مجدد ندارند، بیماران درگیر این عوارض معمولا بقیه عمر خود درگیر آن خواهند بود.
تلاش‌های محققان برای درمان قطع نخاع تا کنون به شکست منجر شده بود اما گروهی از متخصصان «دانشگاه رور بوخوم» (RUB) برای اولین بار موفق به درمان این عارضه در موش شده‌اند. کلید این موفقیت پروتئین «هایپر-اینترلوکین-۶» (hIL-6) است که بازتولید سلول‌های عصبی و حرکت آنها در مسیرهای مشخص را تحریک می‌کند. «دیتمار فیشر»، از محققان اصلی این پروژه می‌گوید:
«هایپر-اینترلوکین-۶ یک سیتوکین طراح است و از اینرو به شکل طبیعی نمی‌توان آنرا تولید کرد و باید با استفاده از مهندسی ژنتیک به تولید آن پرداخت.»
محققان رور بوخوم با تزریق ویروس‌های مورد استفاده در ژن درمانی به ناحیه‌ای از مغز موش، سلول های عصبی قشر حرکتی را برای تولید hIL-6 تحریک کرده‌اند. این ویروس‌ها دستوراالعمل‌های لازم برای تولید نوع خاصی از سلول عصبی به نام «موتونرون» را با خود همراه داشته‌اند. این سلول ها از طریق انشعابات جانبی اکسون به سلول‌های دیگری ،به بخش متفاوتی از مغز که برای فرایندهای حرکتی مثل راه رفتن حیاتی است متصل می‌شوند و از این طریق زیربنای لازم برای بازیابی قوای حرکتی فراهم می‌شود. نتیجه نهایی این پروژه راه رفتن موش‌هایی است که پیشتر دچار قطع نخاع شده بود.
این تیم در حال انجام تحقیقات گسترده‌تر روی کارایی این روش و حتی ادغام آن با رویکردهای مشابه برای غلبه بر مشکلات ناشی از قطع نخاع است و نتایج آن در آینده منتشر خواهد شد.
