به گزارش مشرق، علی‌رغم ادعاهای انسان‌دوستانه و حقوق بشری غرب، همواره رفتار غیر انسانی و خوی وحشی‌گری بخش غیرقابل‌انکار استعمارگران اروپایی بوده است.
به عنوان یک نمونه کوچک از این وحشی‌گری‌ها "باری هاتون" در گزارشی در لس‌آنجلس تایمز می‌نویسد: ... نیروهای پرتغالی، سر سربازان استقلال طلب آنگولا را به درختان دو طرف جاده‌ها می‌آویختند. آن‌ها صدها زندانی را شکنجه کردند و پس از به قتل رساندن، آن‌ها را در گورستان‌های دسته‌جمعی مدفون کردند.
پرتغالی‌ها نه‌تنها خانه‌های علفی روستاها را به آتش کشیدند، بلکه به محیط زیست آفریقا نیز رحم نکردند و جنگل‌ها را با مواد آتش‌زا مورد تهاجم قرار دادند.
این اتفاقات ناخوشایند، توسط پرتغالی‌های دو نسل قبل، در حین جنگ‌های استعماری آن‌ها در آفریقا، انجام شده است.
لوئیس کوئنتایس، یک انسان‌شناس در دانشگاه کوئیمبرای پرتغال، که کتابی در مورد جنگ‌های آفریقا نوشته است، می‌گوید: این مطالب "در سکوتی بزرگ فرو رفته است". در حالی که تاریخ پرتغال، به عنوان تاریخچه‌ی یک کشور کوچک و آرام، که مورد زورگویی قدرت‌های بزرگ‌تر اروپایی قرار گرفته است، ارائه می‌شود.
