به گزارش اقتصادنیوز، 129 فعال دانشجویی کشور در بیانیه‌ای که آن را «محکومیت رویه‌های سرکوبگرایانه حراست دانشگاه» نامیده‌اند، به نحوه برخورد حراست دانشگاه‌ها با دانشجویان و همچنین افزایش محدودیت دانشجویان دختر اعتراض کرده‌اند.
در این بیانیه آمده است: «امروز پس از بازگشایی مجدد دانشگاه‌ها شاهد رفتار و برخوردهای خشونت‌آمیز، از جانب حراست دانشگاه‌ها هستیم. در برخی از دانشگاه‌ها این برخوردها متاسفانه حتی به بالاترین سطح آن یعنی درگیری فیزیکی، ضرب‌و‌شتم و گروگانگیری دانشجویان رسیده است. وزیر علوم چندی پیش فرمودند دانشگاه حرمت دارد. بله آقای وزیر؛ دانشگاه حرمت دارد و امروز حرمت دانشجو و دانشگاه با برخی رفتارها بیش از پیش لگدمال شده است. رفتاری که از اراده‌ای سلطه‌گرایانه نشئت می‌گیرد و دانشجویان را در تمامی ساحت‌ها و سبک زندگی، تحت کنترل خود و در قالب‌های از پیش تعیین‌شده می‌خواهد. در پوشش، رفتار و حتی خصوصی‌ترین امور زندگی هر دانشجو دخالت می‌کنند تا زندگی ما، آن شکلی باشد که می‌خواهند.
دانشگاه که از اساس باید نهادی مستقل باشد، امروزه از طرفی با وجود حراست و برخی نهادهای دیگر و البته دخالت نهادهای امنیتی در داخل دانشگاه به شکل حداکثری، بیش از پیش از استقلال خود فاصله گرفته و از طرفی دیگر به جای آنکه محلی برای کنش‌گری و آموزش باشد، با سیاست‌هایی از قبیل کالایی‌سازی آموزش، دیوارکشی، دستورالعمل‌های گزینش و سهمیه‌‌بندی‌های مختلف به نهادی طبقاتی بدل گشته است. در این میان نهاد کنترلگر حراست همواره ناقض مفهوم دانشگاهِ مستقل و آزاد است؛ چرا که این نهاد با فلسفه سلطه و کنترل دانشجویان در تمامی ساحت‌های زندگی بوجود آمده و هیچ‌گاه نمی‌تواند به دور از سلطه و ارعاب باشد.
جای تاسف دارد که دانشگاه امروز، دانشگاهی است که دغدغه‌اش به‌جای تلاش برای حل بحران‌های عمیق اقتصادی و سیاسی کشور توسط دانشگاهیان در تلاش برای محدودسازی آن‌ها به طرق مختلف است، محدودیت‌های ایجاد‌شده در خوابگاه‌ها، تفکیک برخی امکانات دانشگاه که منجر به حذف زنان در بسیاری از عرصه‌ها شده است، اخراج و ارعاب دانشجویان و اساتید دانشگاه، ممنوعیت از فعالیت‌های سیاسی آزاد در دانشگاه، احضار هر روزه دانشجویان به کمیته‌های انضباطی و بعضا نهادهای امنیتی خارج دانشگاه تنها بخشی از فشارهایی است که امروز دانشگاه تحمل می‌کند.
و اما زنان دانشجو؛ ما شاهد حذف زنان در جامعه و در تصمیمات حاکمیت به‌واسطه تفکیک جنسیتی و اعمال سیاست‌های مردسالارانه هستیم، این سیاست‌ها از خیابان تا دانشگاه و محل‌کار به دنبال حذف زنان بوده تا بسیاری‌ها از امکان‌ها را از آن‌ها سلب کند و در دانشگاه‌ها نیز با تفکیک امکانات علمی، پژوهشی، رفاهی و ورزشی و دخالت در پوشش و زندگی، نیمی از جمعیت دانشجویان را از ارتقا و پیشرفت محروم ساخته است. متاسفانه خوابگاه دانشگاهی امروز بیشتر تبدیل به اردوگاهی گشته است که حقوق ابتدایی هر انسانی در آن نقض می‌شود. همانطور که بارها دانشجویان فریاد زدند خوابگاه‌ها در حقیقت، بندی از زندان شده‌اند تا کنترل هرچه بیشتر خود را بر روی بدن و فکر دانشجویان به خصوص دانشجویان دختر اعمال کرده و حقوق شهروندیشان را به ارتجاعی‌ترین شیوه ممکن نقض می‌کنند. قفل کردن درب خوابگاه بر روی دانشجویان و تعیین ساعت‌های ورود و خروج تنها بخشی از مقررات اردوگاهی در خوابگاه است.
امروز اما لازم می‌دانیم تا بار دیگر به برخی از حقوق دانشجویان تاکید کرده و اعلام کنیم از دانشگاه به عنوان سنگر آزادی و عدالت محافظت خواهیم کرد. ما به عنوان جمعی از دانشجویان سراسر کشور اعلام می‌کنیم که در برابر سیاست‌ها و اراده سلطه‌گرایانه حاکم مقاومت خواهیم کرد و به هیچ‌وجه شرایط موجود را نخواهیم پذیرفت و تا بهتر شدن شرایط و آزادی نهاد دانشگاه تلاش خود را ادامه می‌دهیم. همچین از تمام همکلاسی‌ها، معلمان و هم‌قطاران خود می‌خواهیم تا آزادی دانشگاه مقابل سیاست‌های اقتدارگرایانه مقاومت کرده و با مطالبه‌گری روز افزون خود مانع حمله اقتدارگرایانه به ساحت دانشگاه شوند.»
فهرست اسامی امضاها:
