فرارو- داستان‌های مختلفی از ورود بازیگران به عرصه سینما و تلویزیون وجود دارد. داستان‌هایی که هر کدام در نوع خود جذاب است و علی شادمان نیز یکی از این داستان‌ها دارد. او شاید اگر نوازندگی با ویولون را بلد نبود هیچ گاه بازیگر نمی‌شد.
اولین تجربه بازیگری علی شادمان یکی از بهترین تجربه‌های او بود. رسول ملاقلی‌پور او را انتخاب کرد تا در فیلم درخشان میم مثل مادر هم بازی گلشیفته فراهانی باشد و این فیلم به تشخیص کمیته‌ای از بنیاد سینمایی فارابی به عنوان نماینده ایران در هشتادمین دوره جوایز اسکار در سال ۲۰۰۷ انتخاب شد و برای این نقش در سال ۷۶ جایزه بهترین بازیگر کودک سی و هفتمین دوره جشنواره بین‌المللی فیلم رشد را دریافت کرد. شادمان علی شادمان متولد سال ۱۳۷۵ است و زمانی که در فیلم میم مثل مادر بازی کرد ۱۰ ساله بود. اتفافی که خودش در مورد آن گفته بود: «شاید تنها چیزی که در آن زمان اصلا به آن فکر نمی‌کردم این بود که روزی بازیگر شوم، چون در آن سن و سال خیلی نمی‌شود برای آینده تصمیم‌گیری کرد و درواقع این اتفاقی که برایم رخ داد باعث شد تلنگری به من زده شود که وارد این کار شوم.»
اما جوائزی که علی شادمان در کودکی گرفت به «میم مثل مادر» ختم نشد. فیلم زمانی برای دوست داشتن به کارگردانی ابراهیم فروزش در سال ۱۳۸۶ ساخته شد. در این فیلم محسن تنابنده، نگین صدق گویا، بهناز جعفری، رضا شمسایی، محراب رضایی، علیرضا مظفری، علی اکبر بیات، علی شادمان به هنرمندی پرداخته‌اند. قصه این فیلم درباره کودکی معلول و استثنایی است که درکنار پدر و مادر و برادر کوچکش زندگی می‌کند. تلاش این کودک برای برقراری ارتباط با اطرافیان خود به خصوص اعضا اصلی خانواده اش شرایط و موقعیت‌های مختلفی را در زندگی این افراد به وجود می‌آورد. شادمان برای بازی در این فیلم جایزه ویژه جشنواره سینه‌کید هلند را به دست آورد.
مجموعه تلویزیونی «سرزمین کهن» به کارگردانی کمال تبریزی از جمله سریال‌های تلویزیون بود که به دلیل برخی از حواشی و اعتراضات قومیتی چند سالی توقیف شده است و فقط بازیگران و عوامل آن هرازچندگاهی یادی از این مجموعه تلویزیونی می‌کنند. علی شادمان بازیگر مجموعه تلویزیونی «سرزمین کهن» که در سن یازده سالگی مقابل دوربین کمال تبریزی رفته بود در مورد سختی کارش در این سریال نوشته بود: «برای «سرزمین کهن» من از ۱۳ سالگی تا ۱۵ سالگی درگیر کار بودم، در سن بلوغ هم بودم، ولی باید راکورد‌های نقش را حفظ می‌کردیم؛ چراکه من هم باید سن ۷ سالگی آن شخصیت را بازی می‌کردم و هم سن ۱۴ سالگی و این کار را بسیار سخت کرده بود و من هم روزبه‌روز داشتم بزرگتر می‌شدم. با مشاوره چند دکتر و با درمان عجیب و غریب و ریسکی که کردیم، پذیرفتیم که یک سری دارو‌ها را مصرف کنم که از رشد و بلوغ من جلوگیری کند.»
علی شادمان در سریال‌های دیوار به دیوار، ماه و پلنگ، کیمیا، سرزمین کهن و فیلم‌های سینمایی ساکن طبقه وسط، رؤیای سینما، کلانتری غیرانتفاعی، زمانی برای دوست داشتن، صد سال به این سال‌ها بازی کرده است. آخر کار او سریال می‌خواهم زنده بمانم» است که نقش کاوه را در این فیلم دارد و توانسته بازی خوب و جذابی از خود ارائه دهد.
«یاغی» مـاجـرای جــوان کشتی‌گیری به نام «جاوید» را روایـت می‌کند که در جنوب شهر تهران، زندگی و کار می‌کند. او که در خانواده‌ای از هم پاشیده و درگیر اعتیاد متولد شده، سال‌هاست پدر و مادر خود را از دست داده و دغدغه اصلی‌اش این است که بتواند نسب خود را ثابت کند و شناسنامه بگیرد؛ در حالی که به دختری به نام «ابرا» نیز علاقه‌مند است.
محمد کارت که برای کارگردانی فیلم سینمایی «شنای پروانه» و شماری از فیلم‌های مستند اجتماعی با تمرکز بر مسائل اجتماعی جنوب شهر خصوصا اعتیاد شناخته می‌شود، در نخستین سریال خـود نیز که با همکاری نویسندگان «شنای پروانه» نوشته شده، فضایی مشابه با تنها فیلم کارنامه‌اش دارد.
نقش اصلی «یاغی» بر عهده علی شادمان است و ستاره‌های پرشمار دیگری در این سریال بازی می‌کنند که از جمله آن‌ها می‌توان به پارسا پیروزفر، طناز طباطبایی، امیر جعفری، نیکی کریمی و فرهاد اصلانی اشاره کرد. البته از این فهرست تنها امیر جعفری در قسمت نخست حضور پررنگی دارد.
