این تیم دریافتند که می توانند تجزیه پذیری پلاستیک را با ترکیب مقادیر مختلف مولکول قند در پلیمر تغییر دهند.
این فناوری با فرآیندهای تولید پلاستیک موجود سازگار است، به این معنی که به طور بالقوه می‌تواند به سرعت توسط صنعت پلاستیک مورد آزمایش و استفاده قرار گیرد و پلاستیک را ضعیف و آن را به زنجیره‌های پلیمری کوچک‌تر تجزیه کند که در این صورت نسبت به هیدرولیز حساس‌تر هستند.
این امر می‌تواند پلاستیک را در محیط طبیعی به عنوان مثال در اقیانوس یا در یک توده کمپوست، بسیار زیست تخریب پذیرتر نماید.
منبع: شفقنا
