به گزارش اقتصاد آنلاین، توجه به تکنیک‌های مختلف پرپشت کردن مژه مانند لیفت، لمینت یا کاشت مژه نیز از همین‌جا نشات می‌گیرد. با توجه به این موضوع ریزش مو در ناحیه چشم یا ریزش مژه‌ها می‌تواند یکی از عوامل استرس‌آور برای خانم‌ها و حتی آقایان باشد و به همین دلیل با مشاهده اولین نشانه‌های ریزش به دنبال راهکاری برای درمان آن می‌گردند.
قبل از شروع درمان لازم است که علت ریزش مژه های خود را پیدا کنید تا راهکار مناسبی برای درمان آن استفاده شود. با پیدا کردن علت ریزش مژه نیمی از مسیر درمان را رفته‌اید و با اعمال درمان مناسب نیمه دیگر راه را لا موفقیت طی خواهید کرد. در این مطلب در خصوص دلایل ریزش مژه‌ها و راهکارهایی که برای درمان هریک از این مسائل وجود دارد صحبت می‌کنیم. بعضی از این راهکارها ممکن است در خانه قابل استفاده باشند و بعضی دیگر باید در کلینیک اجرا شوند تا شما را به نتیجه دلخواه برسانند.
یکی از اصلی‌ترین دلایل ریزش مژه‌ها کمبود مواد مغذی موردنیاز آن‌هاست که در اثر تغذیه نامناسب افراد ایجاد خواهد شد. پروتئین، بیوتین و آهن از اصلی‌ترین مواد معدنی موردنیاز برای داشتن مژه‌هایی بلند و پرپشت هستند که کمبود آن‌ها باعث ریزش مژه‌ها می‌شود. علاوه بر این انواع ویتامین‌ها و آنتی‌اکسیدان‌ها نیز می‌توانند در نرمی و افزایش سرعت رشد مژه‌ها تاثیر داشته باشند و مژه‌های پرپشت‌تر را به شما هدیه دهند.
اصلاح رژیم غذایی راهکار درمان ریزش ناشی از این مشکل خواهد بود. شما باید مصرف غذاهای چرب و پرنمک را به حداقل برسانید و از میوه‌ها و مواد غذایی حاوی انواع ویتامین‌ها، پروتئین‌ها و مواد معدنی استفاده کنید. ساختار موهای مژه کاملا شبیه به موهای سر و ابروهاست؛ به همین دلیل هر ماده غذایی که برای تقویت آن‌ها استفاده می‌کنید برای داشتن مژه‌های پرپشت‌تر نیز مفید است. حتما مواد غذایی مانند گل‌کلم، پیاز، کلم بروکلی و دانه‌ها و حبوبات را در رژیم غذایی خود قرار دهید. این مواد حاوی کراتین هستند که پروتئین اصلی برای داشتن مژه‌های محکم و مقاوم در برابر ریزش است.
وجود عفونت‌هایی مانند سیفلیس یا بیماری‌های ویروسی مانند تب‌خال فعال و جذام می‌تواند باعث ریزش مژه‌ها شود. عفونت‌های قارچی و انگلی نیز از دلایل اصلی ریزش مژه‌ها به شما می‌روند. درصورتی‌که ضربه‌ای به مژه‌ها وارد شود یا تروما رخ دهد نیز مژه‌ها شروع به ریزش خواهند کرد. برخی افراد مبتلا به سندروم تریکوتیلویانیا هستند که در شرایط استرس یا زمانی که نیاز به تمرکز دارند مژه‌های خود را می‌کنند.
یکی دیگر از بیماری‌هایی که می‌تواند باعث از دست دادن مژه‌ها شود التهاب لبه پلک است؛ در این بیماری پلک‌ها ملتهب و متورم هستند و این موضوع باعث می‌شود که مژه‌ها راحت‌تر از حد معمول کنده شوند و حتی در زمان استفاده از ریمل، شستشو یا خاراندن و مالش پلک‌ها بریزند. بیماری‌های عفونی، آلرژی، ضربه به چشم، درماتیت سبوره و دست‌کاری پلک‌ها با دستان آلوده می‌تواند از دلایل اصلی ایجاد التهاب در پلک‌ها و مقدمه ریزش مژه‌ها باشد. در ادامه بعضی از نشانه‌های بیماری‌های رایج که می‌توانند باعث بروز مشکل ریزش شوند را بیان می‌کنیم.
التهاب پلک : قرمزی تورم لبه‌های پلک که به آن بلفاریت هم گفته می‌شود. در صورت عدم توجه به این مشکل تورم گسترش پیدا می‌کند و پلک‌ها کاملا متورم و ملتهب می‌شوند.
درماتیت سبوره : این مشکل معمولا با تورم پلک و پوسته ریزی همراه است. خشکی پلک‌ها و خارش لبه‌های آن و احساس سوزن سوزن شدن در لبه پلک‌ها از دیگر نشانه‌های این بیماری است. درصورتی‌که درماتیت سبوره به‌موقع درمان نشود منجر به گسترش عفونت انگلی در چشم‌ها خواهد شد و حتی ممکن است به بینایی شما هم آسیب برساند.
سل پوستی یا جذام : نشانه‌های این بیماری‌ها مشخص است و اغلب با دانه‌های ریز در اطراف پلک‌ها و احساس خارش و تورم آغاز خواهند شد. این بیماری‌ها از دلایل شایع ریزش مژه‌ها نیستند و روش‌های مختلفی برای درمان آن‌ها وجود دارد که قبل از اینکه به چشم‌ها و مژه‌ها برسند درمان یا حداقل کنترل خواهند شد.
عفونت‌های باکتریایی : بیماری‌هایی مانند تب مخملک، سرخک یا آبله هم می‌تواند باعث نازک شدن مژه‌ها و درنهایت ریزش آن‌ها شود. البته این ریزش موقتی است و معمولا بعد از درمان بیماری و از بین رفتن نشانه‌های آن به طور کامل برطرف خواهد شد.
سندروم تریکوتیلویانیا : این اختلال منشا روانی دارد و لازم است که فرد برای درمان آن به روانشناس یا روان‌پزشک مراجعه کند. درصورتی‌که متوجه شدید که در طول شرایط خاص مانند تمرکز بر روی یک موضوع خاص یا استرس مژه‌های خود را می‌کنید و چشمانتان را بیش‌ازحد می‌مالید باید به وجود این اختلال شک کنید.
مشکلات هورمونی : کم‌کاری یا پرکاری تیروئید، کم‌کاری هیپوفیز، کم‌کاری پاراتیروئید و مشکلات مربوط به تغییرات هورمونی در زنان به‌خصوص در دوران بارداری و یائسگی می‌تواند از عوامل اصلی ریزش مژه‌ها باشد. با کنترل این مشکلات می‌توان از ریزش مژه جلوگیری کرد؛ البته اگر مشکل ناشی از تغییرات هورمونی بارداری و شروع یائسگی باشد، بعد از طی شدن این دوران و ثابت شدن هورمون‌های بدن دیگر چنین مشکلی وجود نخواهد داشت.
از بین بردن عوامل بیماری‌زا و عفونی و درمان بیماری‌های موجود راهکار درمان این مشکل است. طبیعتا این عوامل را نمی‌توان از طریق راهکارهای خانگی درمان کرد و لازم است که حتما به پزشک متخصص مراجعه کنید. توجه داشته باشید که چشم‌ها بسیار حساس هستند و درمان این بیماری‌ها با روش‌های خودسرانه و بدون نظارت پزشک می‌تواند باعث تشدید آن‌ها و ایجاد آسیب‌های جدی‌تر شود. سرعت در درمان بیماری‌ها نیز بسیار اهمیت دارد. شما باید بلافاصله بعد از مشاهده مشکل برای پیگیری آن اقدام کنید؛ چراکه عدم توجه به این بیماری‌ها و تداوم ریزش مژه‌ها می‌تواند باعث مزمن شدن آن‌ها و سخت‌تر شدن فرایند درمان ریزش مژه شود.
درست مانند موهای سر مژه‌ها هم می‌توانند دچار ریزش سکه‌ای یا آره آتا شوند. این نوع ریزش باعث خالی شدن بخش‌هایی از مژه می‌شود و به‌صورت ناگهانی اتفاق خواهد افتاد. ریزش موی سکه‌ای معمولا از نشانه‌های بیماری‌های خود ایمنی است و در صورت اختلال در سیستم ایمنی بدن رخ خواهد داد. در موارد شدیدتر این بیماری در موهای سر و ابروها هم دیده خواهد شد.
بسته به‌شدت بیماری و محل وقوع آن راهکارهای مختلفی برای درمان آره آتا امتحان می‌شود. مسئله اول در درمان این نوع ریزش کنترل کردن عاملی است که باعث بروز آن شده است. بعد از آن باید به سراغ تقویت مژه‌ها و رشد دوباره آن‌ها در مناطق ریزش رفت.
استفاده از ریمل‌ها، خط چشم و مداد چشم نامرغوب یکی از شایع‌ترین دلایل ریزش مژه‌هاست. ریمل نامرغوب مژه‌ها را به هم می‌چسباند و زمانی که قصد شستن آن‌ها را دارید حتما بخشی از مژه‌هایتان را از دست می‌دهید. علاوه بر این ترکیبات نامناسب ریمل باعث خشکی، نازکی و شکنندگی مژه‌ها می‌شود و یک مالش کوچک چشم می‌تواند ریزش آن‌ها را به دنبال داشته باشد.
خط چشم، مداد چشم و سایه‌ها تماس کمتری با مژه‌ها دارند؛ اما این بدان معنا نیست که نباید به کیفیت آن‌ها توجه کنید. اگر این لوازم آرایشی را از برندهای نامعتبر تهیه کنید باعث ایجاد آلرژی در چشم‌ها و نواحی اطراف آن می‌شوند و به مژه‌های شما آسیب می‌رسانند. یکی دیگر از مواردی که شاید کمتر به آن توجه کنیم کرم‌های دور چشم یا پودرهای آرایشی است که برای زیرسازی استفاده می‌شود. این مواد می‌توانند باعث سنگینی مژه‌ها و جلوگیری از رسیدن اکسیژن به آن‌ها شوند و درنهایت ریزش مژه‌ها ایجاد خواهد شد.
توجه داشته باشید که تنها مواد آرایشی نامرغوب نیستند که به مژه‌های ما آسیب می‌رسانند. استفاده از ریمل‌ها یا خط چشم‌های ضد آب هم می‌تواند باعث ایجاد آسیب در مژه‌ها و ریزش آن‌ها شود. این مواد آرایشی به سختی از روی چشم‌ها پاک خواهند شد و مالش چشم‌ها برای پاک کردن یا استفاده مداوم از شیرپاک‌کن‌ها می‌تواند به مژه‌ها آسیب‌های جدی وارد کند.
نکته مهم دیگری که در خصوص استفاده از لوازم آرایی وجود دارد عدم حساسیت به آن‌هاست. ممکن است شما از بهترین برندهای لوازم آرایشی خرید کرده باشید اما چشمانتان به ترکیبات آن‌ها حساسیت نشان دهد. این آلرژی معمولا به شکل اگزما و خارش خود را نشان می‌دهد و با خشک کردن مژه‌ها ریزش آن‌ها را به دنبال خواهد داشت.
بعضی افراد برای اینکه ریزش مژه‌های آن‌ها احساس نشود، به جای رفتن به دنبال درمان مشکل از مژه مصنوعی استفاده می‌کنند. همیشه به یاد داشته باشید که مژه مصنوعی هرگز نمی‌تواند یک راهکار درمانی باشد و خود باعث تشدید آسیب مژه‌ها خواهد شد. چسبی که برای ثابت کردن این نوع مژه‌ها استفاده می‌شود ممکن است ایجاد حساسیت کند و درنهایت منجر به تشدید ریزش شود. علاوه بر این در زمان جدا کردن مژه‌ها بخشی از مژه‌های طبیعی با آن‌ها کنده خواهد شد و این به زیبایی چشمان شما صدمه میزند. البته اگر در مراسم‌ها و میهمانی‌های خاص از مژه‌های مصنوعی استفاده کنید مشکلی ایجاد نمی‌کند؛ اما استفاده مداوم حتما سلامت و زیبایی مژه‌های شما را به خطر خواهد انداخت.
مشخص است که باید لوازم آرایشی مرغوب و باکیفیتی انتخاب کنید و استفاده از لوازم ارزان قیمتی که برند آن‌ها را نمی‌شناسید یا کیفیت آن‌ها برای شما ثابت نشده است را فراموش کنید. ریمل‌هایی را که حاوی مواد تقویت کننده مژه هستند و آن‌ها را به هم نمی‌چسبند خریداری کنید. همچنین در زمان استفاده از مواد آرایشی نباید روی پلک و مژه‌های خود احساس سنگینی داشته باشید؛ وجود این موضوع می‌تواند نشان‌دهنده نامرغوب بودن وسایل آرایشی باشد. نیازی نیست نگران باشید! بعد از تعویض لوازم آرایشی خود مشکل ریزش مژه‌ها به طور کامل برطرف خواهد شد.
معمولا داروهایی مانند رتینوئیدها، هپارین، آندروژن‌ها، درمان‌های هورمونی، پروسپرانول، اسید والپروئیک، ضد تیروئید، ضد کلسترول، ایندرال و داروهای ضدانعقادی باعث ایجاد ریزش موها می‌شوند و طبیعتا مژه‌ها نیز بعد از استفاده از آن‌ها دچار ریزش خواهند شد. ریزش موها و مژه‌ها یکی از عوارض اصلی شیمی‌درمانی و رادیوتراپی است و داروهای مربوط به کنترل بیماری‌های خود ایمنی یا دیابت نیز می‌توانند مژه‌های شما را ضعیف‌تر کنند.
گاهی اوقات نیز ممکن است مسمومیت‌ها یا حساسیت به بعضی داروها باعث ایجاد چنین مشکلی شود. عوارض داروهایی مانند بیسموت و آرسنیک بر روی افراد مختلف متفاوت است؛ اما بروز حساسیت ریزش مژه‌ها یکی از شایع‌ترین عوارض آن خواهد بود. در صورت مشاهده نشانه‌ها حساسیت به داروها حتما به پزشک معالج خود اطلاع دهید تا آسیبی به بدنتان وارد نشود.
شما باید دوز داروهایی که پزشک برایتان تجویز کرده است تکمیل کنید و نمی‌توانید آن‌ها را به‌صورت خودسرانه قطع کنید. ریزش مژه از عوارض شایع این داروهاست و بعد از تکمیل دوره درمان و قطع مصرف داروها به طور کامل برطرف می‌شود. در زمان درمان اگر نگران مژه‌های خود هستید می‌توانید از روغن‌های تقویت کننده خانگی استفاده کنید تا ریزش آن‌ها کمی کمتر شود؛ اما در چنین مواردی باید تا زمان تکمیل دوره درمان منتظر بمانید و کمی صبور باشید.
رژیم‌های لاغری غیراصولی که در آن‌ها مقدار کافی کالری به بدن نمی‌رسد باعث ریزش موها و مژه‌ها خواهند شد. کاهش وزن ناگهانی باعث از دست دادن بخش زیادی از مواد معدنی در بدن می‌شود و در درجه اول به موها که عضو آسیب‌پذیرتری هستند صدمه خواهد زد.
درصورتی‌که قصد لاغر شدن دارید بهتر است با مراجعه به پزشک متخصص تغذیه مقدار کالری و مواد معدنی موجود در غذای خود را به طور دقیق کنترل کنید. به یاد داشته باشید که با نخوردن غذا کسی لاغر نمی‌شود و شما با این کار تنها به بدنتان صدمه بزنید. درست و به اندازه غذا خوردن است که اندامی زیبا را به شما هدیه خواهد داد و به مژه‌های محبوبتان هم آسیبی نمی‌رساند.
اگر همواره تحت شرایط استرس‌زا قرار دهید یا برای هر کار کوچکی دچار استرس شدید می‌شوید باید منتظر ریزش مژه‌ها باشید. تغییرات متابولیسم بدن در زمان استرس و افزایش سطح کورتیزول می‌تواند باعث تضعیف مژه‌ها و ریزش آن‌ها شود. استرس بیش‌ازحد نه‌تنها بر روی مژه‌ها که بر روی سایر موهای بدن حتی موهای سینه و سرشانه هم تاثیر خواهد گذاشت.
راهکارهای کنترل استرس را یاد بگیرید و حتی‌الامکان از موقعیت‌های استرس‌زا دوری کنید. اگر شرایط شغلی‌تان به‌گونه‌ای است که همواره سطح بالایی از استرس را تحمل می‌کنید، بهتر است در اوقات بیکاری به انجام کارهایی مانند مدیتیشن بپردازید و ذهن خود را از موضوعات استرس‌آور دور کنید. البته مراجعه به روانشناس برای کنترل استرس هم توصیه می‌شود.
ریزش خفیف مژه‌ها را می‌توان با استفاده از راهکارهای خانگی و بدون نیاز به مراجعه به پزشک تا حد زیادی درمان کرد؛ البته به شرطی که علت ریزش مو بیماری نباشد. به یاد داشته باشید که درمان‌های خانگی در طولانی مدت تاثیر می‌گذارند و اگر به دنبال راهکاری هستید که هرچه سریع‌تر از آن جواب بگیرید بهتر است به سراغ روش‌های کلینیکی بروید. ضمن اینکه این درمان‌ها معمولا به‌منظور تقویت مژه‌ها و جلوگیری از ریزش به کار می‌روند و در زمان‌هایی که ریزش مژه‌ها شدت گرفته است مناسب نخواهند بود.
بعد از یک روز کاری زمانی که به خانه برمی‌گردید باید با استفاده از روش‌های درست مژه‌های خود را از آلودگی‌ها پاک کنید و مواد آرایشی را نیز بشویید. برای این کار استفاده از شیرپاک‌کن یا پاک‌کننده‌های آرایشی شیمیایی که به مژه‌ها آسیب می‌رسانند و باعث خشکی آن‌ها می‌شوند آسیب خواهد رساند. بهتر است مژه‌ها را با استفاده از شامپوی بچه بشویید و بدون مالش پلک و با ملایمت اثرات مواد آرایشی و آلودگی‌ها را از روی آن‌ها پاک کنید. توجه کنید که کشیدن پلک‌ها در زمان پاک کردن آرایش می‌تواند به مژه‌ها آسیب برساند و باعث ایجاد چروک در اطراف چشم نیز می‌شود.
روغن بادام یکی از مهم‌ترین روغن‌های طبیعی برای حفظ سلامت موهاست و در درمان ریزش مژه نیز تاثیر زیادی دارد. برای استفاده از روغن مژه شانه ریمل را به‌خوبی بشویید و سپس آن را به مقدار مناسبی روغن آغشته کرده و به مژه‌ها بزنید. توجه داشته باشید که استفاده از انگشتان برای مالش روغن بر روی مژه می‌تواند باعث انتقال آلودگی شود و به مژه‌ها یا چشمان شما آسیب برساند.
روغن‌های رزماری، آلوئه ورا، بادام، آرگان و نارگیل ترکیبی کامل و بسیار کاربردی برای درمان مژه‌ها ایجاد خواهند کرد. البته قبل از استفاده باید هریک از آن‌ها را به‌صورت جداگانه امتحان کنید تا مطمئن شوید که به هیچ‌یک از روغن‌ها حساسیت ندارید. بعد از اطمینان از این موضوع این ترکیب معجزه‌آسا را بر روی مژه‌هایتان بزنید تا بعد از مدتی از داشتن مژه‌هایی جذاب، پرپشت و بلند لذت ببرید.
در ترکیبات این روغن نام روغن‌های بسیار عالی برای محافظت از موها دیده می‌شود. بادام تلخ و شیرین، فندق، سیاه‌دانه، کنجد و کرچک این هفت مغز را تشکیل می‌دهند که همگی باعث نرمی و لطافت مژه‌های شما می‌شوند و با تامین همه مواد مغذی موردنیاز آن ضمن جلوگیری از ریزش باعث رشد بیشتر آن‌ها نیز خواهند شد.
شما می‌توانید با استفاده از مقدار کمی از روغن‌هایی که بیان کردیم پلک‌های خود را ماساژ دهید تا با تقویت پوست به رشد بیشتر مژه‌ها کمک کنید. ماساژ دادن پلک با تحریک پوست روند تولید کلاژن و فولیکول را افزایش می‌دهد و باعث تسریع رشد مژه‌ها و تقویت آن‌ها خواهد شد. توجه داشته باشید که در زمان ماساژ نباید پلک‌های خود را فشار دهید و ماساژ نیز باید به‌صورت یک‌طرفه و با حرکت دایره‌ای انجام شود.
با استفاده از برس ریملی که لبه‌های بسیار نرمی دارد مژه‌های خود را دو بار در روز برس بکشید. توجه کنید که برس ریمل کاملا تمیز و عاری از هرگونه ماده آرایشی یا آلودگی باشد. برای تقویت بهتر مژه‌ها می‌توانید از مقدار کمی روغن نیز استفاده کنید.
