به گزارش خبرنگار مهر، نوزدهمین دوره رقابتهای لیگ برتر تکواندو باشگاههای کشور با حضور ۹ تیم در دو گروه ۴ و ۵ تیمی به صورت فشرده برگزار شد. شیوع ویروس کرونا باعث شد تا مسئولین برگزاری تصمیم به برگزاری لیگ با سبک و سیاقی جدید بگیرند. تصمیمی که با وجود هزینه‌های مضاعف با استقبال تیم‌ها مواجه شد و در نهایت مسابقات در مدت دو هفته برگزار و در پایان چهار تیم با عملکردی بهتر نسبت به سایر رقبا راهی مرحله نیمه نهایی شوند.
مرحله مقدماتی این رقابتها از چند جهت قابل بررسی است که به لحاظ برگزاری دو روی متفاوت داشت. هفته اول با حضور تیم‌های مطرح و مدعی در بهترین شکل ممکن و بدون حاشیه برگزار شد و هفته دوم اما متفاوت و پر از حاشیه! هفته اول تحت شعاع درگذشت ملی پوش سابق و مربی مس کرمان، مرحوم محمد بابادی قرار گرفت و هفته دوم نیز با حاشیه‌هایی چون اعتراض، درگیری و… همراه بود.
تأثیری دوری از میدان مبارزه
بازگشت تکواندوکاران به «شیء هاپ چانگ» پهن شده در خانه تکواندو خالی از اشکال فنی نبود. به عبارت ساده‌تر دوری یکساله تکواندوکاران در میدان مبارزه به خوبی تأثیر خود را به تصویر کشید. اغلب تکواندوکاران با وجود آمادگی بدنی مناسب، به لحاظ فنی شرایط آرمانی نداشتند و این موضوع را خوبی می‌شد در ساق تکواندوکاران و تکنیک‌هایی که اجرا می‌شد دید. تکواندوکاران در ماه‌های گذشته اغلب تمرینات بدنسازی را پشت سر گذاشتند و با کمترین کار فنی و دوری از مسابقات پای به آوردگاه لیگ گذاردند و به گواه اکثر کارشناسان حاضر در سالن، مبارزات چنگی به دل نزد. این ناآمادگی حتی در میان داوران نیز مشاهده شد.
مشکل بزرگی به نام محافظ الکترونیکی
در جریان مسابقات خیلی از تکواندوکاران یا حتی مربیان به «هوگو» یا همان محافظ الکترونیکی ایراد گرفتند. شاید مسئولان برگزاری با ادعای حمایت از تولید داخلی بخواهند اعتراضات و اشکالات را نادیده بگیرند. ولی باید قبول کنند که این تولیدات داخل با استانداردهای بین المللی فاصله زیادی دارد و این موضع در ثبت امتیازات روی ضربات مختلف به خوبی مشهود بود.
مدعیان سنتی در مرحله نهایی
در پایان مرحله مقدماتی تیم‌های شهرداری ورامین و مس کرمان از گروه یک و تیم‌های لوازم خانگی کن و فرمانیه از گروه دوم جواز صعود به مرحله نهایی را کسب کردند. در این بین صعود سه تیم شهرداری، مس و کن قابل پیش بینی بود و فقط فرمانیه معادلات را برهم زد و در حضور دانشگاه آزاد با هدایت سلطانی راد و استفاده از تکواندوکاران تیم انصراف داده پاس ناجا نتایج خوبی گرفت و با شایستگی راهی فینال شد.
برنامه مرحله نهایی
در حالی که قرار بود دیدارهای مرحله نهایی به صورت گروهی برگزار شود، سازمان لیگ تغییر رویه داد و برگزاری مسابقات به صورت ضربدری را در دستور کار قرار داد تا اول اسفند ماه لوازم خانگی کن با مس کرمان و شهرداری ورامین با فرمانیه دیدار کنند. تیم‌های برنده به فینال می‌روند.
حضور ملی پوشان
در این دوره بر خلاف چند سال گذشته تمامی ملی پوشان و چهره‌های شناخته شده تکواندو در قالب تیم‌های مختلف به میدان رفتند و در مواردی هم با شکست مواجه شدند. نکته دیگر اینکه با حضور کادر فنی تیم ملی در سالن انگیزه جوانان با آتیه برای ارائه مبارزات دیدنی دو چندان شد و همین جوانان برابر ملی پوشان مبارزات خوبی به نمایش گذاشتند.
حذف دانشگاه آزاد نتیجه جوانگرایی
حذف تیم مدعی و قابل احترام دانشگاه آزاد را باید بزرگترین حادثه دور مقدماتی عنوان کنیم. تیمی که با هدایت خلیفه و ایمانزاده سال‌ها در لیگ برتر مدعی بوده و عناوین قهرمانی زیادی هم در کارنامه دارد. دانشگاه به جای هزینه‌های سنگین برای خرید چهره‌های ملی پوش، دست به جوانگرایی زد و از داشته‌های خود استفاده کرد و البته که تاوان این جسارت و جوانگرایی با چاشنی چند بدشانسی منجمله آسیب دیدگی آرمین های پور پیش از بازی نخست، نرسیدن به نیمه نهایی بود. مطمئن هستیم که جواب این اعتماد به جوانان، بازگشت تیمی قدرتمند از دانشگاه آزاد به لیگ برتر خواهد.
شایسته‌های حذف شد
در میان تیم‌هایی که از دور مسابقات حذف شده و جواز حضور در مرحله نیمه نهایی را کسب نکردند باید به تیم‌های فتح صدر البرز و استقلال از گروه یک و پارسیان البرز از گروه دوم اشاره کرد. تیم‌هایی که با اتکا به جوانان خوش آتیه، نمایش خوبی داشتند و در مصاف با بزرگان و تیم متمول لیگ ثانیه‌ها را از دست داده و رفتند تا برای سالهای آتی تجهیز شده به لیگ بازگردند. در این بین البرزی‌ها بدون ستاره کار بزرگی کرد.
بابادی اخلاق مداری با زبانی سرخ
حادثه رانندگی برای مربی فقید مس کرمان را باید یکی از نقاط تاریک لیگ برتر ۹۹ نامید. مرحوم محمدرضا بابادی مربی اصفهانی مس کرمان جمعه گذشته ۱۹ دیماه بعد از پایان مسابقات لیگ و در مسیر بازگشت به اصفهان دچار سانحه رانندگی شد و به دیار باقی شتافت. ملی پوش سابق تکواندو که سال‌ها برای حضور در تیم ملی تلاش کرد و مورد بی مهری حتی در استان خود قرار گرفت. وی مشکلات تکواندو را به راحتی و بدون در نظر گرفتن ملاحظات خاص بیان می‌کرد و همین موضوع باعث شد تا با وجود شایستگی‌های زیاد به حق خود در تکواندو نرسد. مربی زحمت کشی که سال‌ها می‌توانست برای تکواندو ایران مفید باشد. روحش شاد
اعتراضی که چاشنی حاشیه‌ها شد
در مبارزات روز جمعه ۲۶ دیماه دانشگاه آزاد بعد از ارائه ارنج تیم و درست دقایقی قبل از شروع دیدار با پارسیان البرز به مشکل بزرگی به نام آسیب دیدگی آرمین هادی پور مواجه شد و پس از توافق با مسئولان تیم حریف، صفرخانلو را جایگزین کرد. اما این موضوع با اعتراض فرمانیه مواجه شد. اعتراض که به دلیل عدم مدیریت صحیح در نهایت منجر به برخورد هادی ساعی به دبیر سازمان لیگ شد.
بدون شک رفتار هادی ساعی به هیچ عنوان درست نبود و قابل دفاع نیست. ولی حاشیه‌ای که می‌شد خیلی ساده مدیریت شود، به حاشیه‌ای بزرگ تبدیل شد که تا مدتها تکواندو را سر زبان‌ها انداخت. ولی سوال و تعجب از آنجاست کمیته قضایی که اینقدر سریع در مورد ساعی حکم محرومیت داد، نمی‌توانست موضوع اعتراض فرمانیه را در همان زمان خودش بررسی و نتیجه را اعلام کند؟ دبیر فدراسیون، سخنگوی کمیته فنی، رئیس سازمان تیم‌های ملی، رئیس سازمان لیگ همه و همه در سالن بودند و نتوانستند موضوع را مدیریت کنند، واقعاً روز جمعه جای خالی بزرگ‌تری که در چنین مواردی بتواند تأثیرگذار باشد، سخت خالی به چشم آمد!
تخریب ساعی چرا؟
هادی ساعی روز جمعه اشتباه کرد و در بالا هم نوشتیم که قابل دفاع نیست، ولی تخریب او چرا؟ سایت‌ها و فضای مجازی منتسب به برخی افراد داخل فدراسیون چرا باید با اسطوره خود چنین برخورد کنند؟ این نوع تحلیل‌های تخریبی و اظهار نظرهای برخی افراد معلوم الحال در تکواندو این موضوع را در ذهن هر خواننده‌ای ایجاد می‌کنند که همه مسائل و موضوعات از پیش طراحی شده و هدفمند روی اعصابش رفتند. واقعاً خودشان هم باور دارند که ساعی به دلیل دیر معرفی شدن چنین واکنشی داشته؟ آیا ساعی در سالنی که نام خانه تکواندو را دارد و البته که جز تکواندوکاران بیننده‌ای دیگر ندارد، نیاز به معرفی دارد که بر آن اصرار داشته باشد؟ به نظر آقایان آیا این بهانه‌ای بچگانه نیست؟ چرا کسی در فدراسیون از خود نمی پرسد چه کردیم با هادی که او تاب تحمل نداشت و چنین بیرون زد؟ ساعی برای ورزش ایران و تکواندو کشور چهره‌ای ماندگار است که کارهای خوب از جمله فروش مدال‌ها در زمان زلزله بم و مدال‌های با ارزشش بخصوص تک مدال طلای المپیک پکن که آبروی ورزش ایران را خرید هیچگاه از یاد مردم قدرشناس ایران نخواهد رفت.
