رییس موسسه و روزنامه اطلاعات، گفت: من دعایی را از بابت وفاداری در رفاقت، قیصر روحانیون ایران میدانم. رفاقت او فارغ از گرایشهای سیاسی بود.
به گزارش خبرنگار فرهنگی ایرنا، سیدعباس صالحی صبح امروز سه شنبه -۲۴ خردادماه- در آیین بزرگداشت مرحوم دعایی که در تالار وحدت برگزار شد، اظهار داشت: شخصیت دعایی را می توان با توجه به دو پیام شناخت. نخست پیامی که رهبر معظم انقلاب برای فوت ایشان دادند و دومی پیامی که ایشان برای انتصاب جانشین آقای دعایی صادر کردند.
صالحی افزود: رهبر انقلاب به واسطه معاشرت دیرینی که با مرحوم دعایی داشتند و تیزبینی که در شناخت افراد دارند در این دو پیام تصویر جامعی را از مرحوم دعایی ارائه کردند. با توجه به تسلط حضرت آقا بر لغات و گزیده گویی و پرهیز ایشان از اغراق گویی؛ از چهار زاوایه به شخصیت آقای دعایی پرداخته اند.
وی گفت: رهبر انقلاب ده خصلت را برای مرحوم دعایی شمرده اند و در پیام دوم یک واژه پسندیده خصال را به آقای دعایی نسبت داده اند که همه این صفات پسندیده را در برمی گیرد که من به برخی از این ویژگی ها اشاره می کنم. ویژگی اول سلامت نفس است. انسان ها از این نظر به ۴ گروه تقسیم می شوند. قسی القلب ها، منافقین، تیره دل ها و زلال ها. دعایی مثل آب پاک، زلال و شفاف بود.
صالحی ادامه داد: ویژگی دوم دعایی قناعت و ساده زیستی بود. ما مدیران جمهوری اسلامی سه دسته ایم. یکم آنهایی که زندگی اشرافی و تجملاتی دارند. دوم آنهایی که زندگی برخوردار و متوسط به بالا دارند یعنی مدیرانی که صدای طبقات پایین جامعه را می شنوند ولی آنها را درک نمی کنند. سوم مسوولینی که زندگی قانعانه و ساده زیستانه ای دارند. دعایی جزو دسته سوم بود.
نماینده ولی فقیه در موسسه اطلاعات گفت: نکته سوم پاکدستی است. مسوولان جمهوری اسلامی چند دسته اند. نخست آنهایی که از اموال بیت المال سوءاستفاده می کنند. دوم مدیرانی که اهل سوءاستفاده نیستند اما نسبت به بیت المال سخت گیر نیستند و تساهل در مصرف بیت المال دارند. متاسفانه این در بین مسوولان شایع است. سوم پاکدست ها که نسبت به اموال بیت المال سخت گیر هستند که دعایی جزو این دسته آخر بود.
صالحی ادامه داد: دعایی فروتن بود. فروتنی هم سه نوع است. یکی فروتنی متظاهرانه و مردم فریبانه. دوم فروتنی متکلفانه، یعنی شخص از روی ناچاری و با تکلف تواضع می کند و سوم فروتنی ذاتی و نجیبانه. که فروتنی دعایی جزو این دسته آخر بود.
او افزود: ویژگی دیگر دعایی که در پیام رهبری آمده است پایداری و وفاداری در دوستی و رفافت است. دوستی ۳ نوع است. دوستی منفعت طلبانه. دوستی سیاسی و جناحی. دوستی انسان مدارانه. دوستی دعایی، دوستی نوع سوم بود. من دعایی را از بابت وفاداری در رفاقت، قیصر روحانیون ایران می دانم. رفاقت او فارغ از گرایش های سیاسی بود.
در دوران غربت، حواری امام بود
سپس وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی با تاکید بر خصلت تواضع مرحوم دعایی گفت: آخرین باری که او را دیدم در یکی از همین جلسات بود. ایشان طبق معمول و بنا بر تواضع ذاتی شان در ردیف های آخر سالن نشسته بودند که با خواهش من به ردیف جلو آمدند.
محمد مهدی اسماعیلی افزود: ایشان خصائل نیکی داشتند و همه آن را روایت کرده اند ولی یکی نکته مهم اعتقاد ایشان به نهضت امام خمینی(ره) است. امام در نجف و در سال های غربت، حواریونی داشتند که عاشقانه کنار ایشان مانده بودند، یکی از ایشان مرحوم دعایی بود. دعایی از نظر سبقت در مجاهدت قابل تجلیل و احترام است.
وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی گفت: آنچه دعایی را ماندگار کرد پایمردی ایشان بر عهدش با امام خمینی تا آخر عمر است. دعایی هیچ گاه جایگاه ولایت و پایمردی در راه انقلاب اسلامی را رها نکرد. کم نبودند اتفاقاتی که در سر راه دعایی ایجاد شدند و او را در معرض امتحان قرار دادند ولی ایشان از امر ولایت اطاعت کردند و آن را بر نظر شخصی خود مقدم دانستند. افراد متعددی بودند که سابقه مجاهدت داشتند ولی نتوانستند این امر را به پایان برسانند.
اسماعیلی ادامه داد: همچنین ایشان مداومت زیادی در نماز جمعه داشتند و کمتر نمازجمعه ای بود که آقای دعایی متواضعانه در آن ننشسته باشد.
هر روز به دفتر رهبری می آمد
علی اکبرصفار هرندی دیگر سخنران این مجلس بود. او گفت: علقه من به مرحوم دعایی به پیش از انقلاب برمی گردد. آن زمان که عناصری از مارکسیست ها کارخانه جنرال را تسخیر کرده بودند و می خواستند آن جا را کمون خود بسازند و بعد آن را به دیگر جاها تعمیم دهند.
او ادامه داد: قرار شد من و عده ای دیگر به آن کارخانه برویم و جلوی این کار را بگیریم. مرحوم دعایی هم از طرف امام(ره) آمده بودند تا در آنجا مستقر شوند. حضرت آیت الله خامنه ای هم آنجا بودند. نکته جالب این که دعایی در برخورد با درشت گویی این چپ ها چنان با منطق قوی و شجاعت صحبت کرد که ورق کاملا برگشت. یعنی بسیاری از آن کارگرانی که گرایش چپ پیدا کرده بودند یکی دو روز بعد پشت سر آیت الله خامنه ای نماز خواندند و مساله ختم به خیر شد.
صفار هرندی گفت: ایشان به من که در کیهان بودم می گفت ما در کیهان و اطلاعات مثل لاله و لادن هستیم اگر از هم جدا شویم هر دو می میریم. ایشان سعه صدر داشت. به من گفت چرا مقاله به اطلاعات نمی دهی؟ گفتم اگر می توانستم به کیهان می دادم که سالها سردبیرش بودم. گفت: خوب چه اشکالی دارد هم به آنجا مطلب بده هم به ما.
او افزود: ایشان به ولایت وفادار بود. هر روز با دست خودش روزنامه اطلاعات را می آورد و یک نسخه اش را به خود حضرت آقا یا دفترش تحویل می داد. به نظرم این کار یعنی این که به آن عهدی که با حضرت آقا بسته پایبند است.