به گزارش خبرگزاری صدا و سیما؛ محسن جانجان با اشاره به پایان فصل کاوش در این محوطه گفت: باتوجه به نتایج بررسی‌ها، پی این مقبره از سنگ‌های قلوه‌ای‌ست و سقف آن آجر، روی آجر‌ها دو سه رج خشت و روی خشت‌ها چینه کار شده است.
به گفته سرپرست هیأت باستان‌شناسی فصل دوم کاوش «تپه نقاره‌چی»؛ نمونه این آرامگاه تا امروز در ایران کشف نشده و در نوع خود بی‌نظیر است و بررسی آن در روشن شدن زوایای تاریک دوره سلوکیان در غرب کشور، موثر خواهد بود.
محسن جانجان همچنین افزود: آنچه ما بدست آوردیم یک آرامگاه است و بر اساس شواهد بدست آمده احتمال دارد بخشی از آن در ضلع غربی تپه نقاره‌چی باشد و بعید نیست که دو یا چند آرامگاه دیگر نیز در این محوطه وجود داشته باشد.
جانجان خاطرنشان کرد: آنچه در تپه نقاره‌چی بدست و از دل خاک بیرون آمد، مورد توجه رسانه‌های خارجی قرار گرفت و می‌توانیم از آن‌ها برای جذب گردشگر در نهاوند استفاده کرد.
به گفته سرپرست هیأت باستان‌شناسی فصل دوم کاوش «تپه نقاره‌چی»؛ در آرامگاه کشف شده هیچ شی‌ء تاریخی، تابوت و یا استخوان پیدا نشده است.
در زمان داریوش سوم هخامنشی جنگی بین ایران و یونان رخ داد. بعد از این جنگ که حدود ۲۳۰۰ سال پیش اتفاق افتاد، سلوکیان بر ایران مسلط شدند. در زمان پادشاهی آنتیخوس سوم، نهاوند تبدیل به یکی از شهر‌های مهم این پادشاهی شد تا جایی که وی معبدی به نام «لائودیسه» را در آن ساخت و مردم را به پرستش آن دعوت کرد.
بر اساس شواهد تاریخی از دوره سلوکیان، اسامی شهر‌هایی از جمله آنتوخیه، الکساندریا، آپولو و لائودیسه برجا مانده که اکنون از آن‌ها چیزی جز نام در دست نداریم. اما می‌دانیم که لائودیسه همان نهاوند کنونی است و با توجه به اهمیت این شهر، باستان‌شناسان به دنبال کشف گورستان آن بودند.
با توجه به اهمیت نهاوند و یافته‌هایی که از دوره ناصری برایمان باقی مانده، باستان‌شناسان بر آن شدند تا کاوش در تپه نقاره‌چی نهاوند را پس از دوسال توقف از سر گیرند و در نتیجه نخستین آرامگاه یونانی در ایران بدست آمد. با توجه به اهمیت نهاوند در دوران سلوکیان، این احتمال وجود دارد که مقبره کشف شده متعلق به یکی از ساتراپ‌های (حاکمان) سلوکی باشد.
