یکی از نکات عجیب تیم ملی در دوران دراگان اسکوچیچ، عدم‌اعتماد این مربی به مهدی ترابی بوده است. ستاره پرسپولیس معمولا سهم بسیار اندکی در مسابقات تیم ملی دارد و حتی به‌عنوان بازیکن تعویضی هم زیاد فرصت حضور در میدان را پیدا نمی‌کند. شاید این اتفاق با توجه به تعدد وینگر‌های باکیفیت در تیم ملی توجیه‌پذیر باشد، اما انتظار می‌رود ترابی حداقل به‌عنوان بازیکن ذخیره فرصت بیشتری برای عرض اندام پیدا کند. جالب است که حتی با وجود مصدومیت وحید امیری، در همین بازی با الجزایر هم نوبت به ترابی نرسید و او جزو تعویضی‌های تیم ملی هم لقب نگرفت.
همه این اتفاقات در حالی است که ترابی همچنان یکی از بهترین بازیکنان پرسپولیس به‌شمار می‌رود. او در لیگ بیست‌ویکم ۱۱پاس گل داد و بعد از سعید صادقی که ۱۴گل ساخته بود، عنوان برترین پاسور فصل را از آن خودش کرد. ترابی ۳گل هم به ثمر رساند و به علاوه نقش زیادی در طراحی و پی‌ریزی حرکات هجومی سرخپوشان داشت. مهدی ترابی اصالتا وینگر چپ است، اما نه‌تن‌ها توانایی بازی در پست مقابل را دارد، بلکه در پرسپولیس گاهی به‌عنوان هافبک پشت مهاجم هم به میدان رفته و از قضا خوش درخشیده است. در چنین شرایطی نیمکت‌نشینی او جای بحث دارد.
اسکوچیچ در حالی ترابی را به بازی نمی‌گیرد که نسبت به علی قلی‌زاده اعتقاد صددرصدی دارد. قلی‌زاده معمولا فیکس است و حتی به ندرت تعویض می‌شود. شاید سطح فنی قلی‌زاده از ترابی بهتر باشد یا حداقل اسکوچیچ او را یک سر و گردن بالاتر ببیند، اما واقعا فاصله بین این دو سایپایی قدیمی در این حد هم نیست که یکی همیشه بازی کند و دیگری هرگز به میدان نرود! وضعیت ترابی در تیم ملی اعتراض پرسپولیسی‌ها را هم به‌دنبال آورده و آن‌ها می‌پرسند اگر این بازیکن جایی در اندیشه‌های اسکوچیچ ندارد، اصلا چرا دعوت می‌شود؟
همشهری
