حجت اله فتحی روز شنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا اظهار داشت: حجم زیاد و مداوم دام های دامداران بومی و مهمان در مراتع فرصت تجدید حیات به عرصه ها را نمی دهد و در نتیجه چرای بی رویه دام باعث تشدید بیابان زایی و تُنُک شدن عرصه های مرتعی می شود.
وی افزود: مدیریت چرای احشام، توسعه فضاها و پوشش سبز، کاهش گازهای گلخانه ای، ترسیب کربن، تغییر در الگوی کشت محصولات کشاورزی و جایگزینی محصولات کم آب بر با محصولات دارای نیاز آبی بالا از جمله راهکارهای کاهش بیابان زایی در عرصه ها است.
معاون فنی منابع طبیعی و آبخیزداری ایلام یادآور شد: طبق بررسی و مطالعات انجام گرفته در خصوص تغییرات اقلیمی، دمای هوا و خشکسالی ها در سال ۲۰۲۵ بیشتر از از مقطع کنونی بوده و ۲۰ تا ۳۰ درصد تنوع جانوری و گیاهی از بین خواهد رفت یا در معرض شدید انقراض قرار می گیرد.
فتحی ادامه داد: به تدریج باران های تند سیلابی جای بارش های موثر را خواهد گرفت که این نوع ریزش های جوی باعث فرسایش و جابجایی خاک، افزایش تبخیر آب، افزایش دما، کاهش تاب آوری جنگل ها و درختان و کاهش پوشش گیاهی و جنگلی می شود که باید اقدامات پیشگیرانه در مدیریت بارش ها انجام شود.
وی توضیح داد: ایجاد پروژه های آبخیزداری، آبخوان داری، کنترل هرزآب، ایجاد چاله کنی، نهال کاری و بذرپاشی، غُرُق و فنس کشی عرصه های نهال کاری شده از جمله راهکارها و اقدامات بیولوژیکی و بیومکانیکی تاثیرگذار در مدیریت روان آبها، کاهش بیابان زایی و فرسایش خاک است.
معاون فنی منابع طبیعی و آبخیزداری ایلام با بیان اینکه تاکنون ۲۰ هزار هکتار از عرصه های بیابانی بحرانی استان طی سالهای اخیر تحت اجرای پروژه های بیولوژیکی و بیومکانیکی و همچنین مالچ پاشی سازگار با محیط زیست قرار گرفته است، یادآور شد: عمده اراضی بیابانی استان در شهرستان های مهران، دهلران، آبدانان، ایلام و چوار قرار دارد.
به گزارش ایرنا، استان ایلام دارای ۴۲۵ هزار هکتار عرصه بیابانی است از این مقدار ۸۵ هزار هکتار آن کانون فرسایش بادی و ۶ هزار هکتار کانون بحرانی است که در شهرستان دهلران قرار دارد.
