جمعیت جدا شده خرس‌های قطبی در گرینلند سازگاری هوشمندانه‌ای با کاهش یخ‌های دریا که به عنوان سکویی برای شکار فوک‌ها به آن وابسته هستند، ایجاد کرده اند.
به گزارش فرارو، به گفته محققان، این جمعیت چند صد خرس، ساکن بخشی از سواحل جنوب شرقی گرینلند در تنگه دانمارک، تنها با دسترسی مختصر به یخی که از آب یخ زده دریا که از ورقه یخی عظیم گرینلند جدا شده است، زنده مانده است.
آنها در آبدره‌هایی که بیش از هشت ماه از سال بدون یخ دریا هستند زنده می‌مانند، زیرا به یخچال‌های طبیعی یخی دسترسی دارند که می‌توانند روی آن شکار کنند. این زیستگاه، در بیشتر مناطق قطب شمال غیرمعمول است.
مشخص شد که آنها جدا شده‌ترین خرس‌های قطبی جهان از نظر ژنتیکی هستند که از ۱۹ جمعیت شناخته شده دیگر این گونه متفاوت است. آنها تقریباً به طور کامل از سایر خرس‌های قطبی برای حداقل چند صد سال دور بوده‌اند.
بث شاپیرو زیست شناس دانشگاه کالیفرنیا گفت: این خرس‌ها رشد نمی‌کنند. آنها کندتر تولید مثل می‌کنند، اندازه آنها کوچک‌تر است. اما مهمتر از همه، زنده ماندن آنها.
خرس‌های قطبی که جمعیت آنها جمعیت آنها به ۲۶۰۰۰ می‌رسد، به‌ویژه تحت تأثیر تغییرات آب و هوایی قرار دارند، زیرا افزایش دما چشم‌انداز قطب شمال را تغییر می‌دهد و آنها را از سکوی یخی دریا برای شکار طعمه اصلی خود، فک‌های حلقه‌دار و فک‌های ریشدار محروم می‌کند.
شاپیرو افزود: واضح است که اگر نتوانیم سرعت گرمایش جهانی را کاهش دهیم خرس‌های قطبی در مسیر انقراض قرار می‌گیرند. هرچه بیشتر بتوانیم در مورد این گونه قابل توجه بیاموزیم، بهتر می‌توانیم به آنها کمک کنیم تا در ۵۰ تا ۱۰۰ سال آینده زنده بمانند.
