وی افزود: در آغاز کار برای صحبت‌های اولیه همراه با تهیه‌کننده مستند خدمت استاد رویگری رسیدیم. ایشان و همسرشان علاقه‌مند بودند که به زندگی حرفه‌ای این هنرمند بپردازیم. کار آذر ۱۴۰۰ کلید زده شد و تولید تا اردیبهشت امسال ادامه داشت. توکلی درباره ساخت این مستند هم گفت: ساخت این مستند در مقایسه با دیگر مستندهایی که من کار کرده‌ام، تجربه سخت‌تری بود. آقای رویگری به دلیل سکته مغزی در خانه بستری بودند و حال و روز مساعدی نداشتند. این شرایط اجازه فیلمبرداری طولانی را به ما نمی‌داد و از طرفی نمی‌توانستیم در لوکیشن‌های مختلف در خدمت ایشان باشیم. سعی کردیم کار را مدیریت کنیم و این محدودیت زمان و مکان به کیفیت فیلم لطمه نزند. این کارگردان گفت: ما در این مستند از محل بزرگ شدن ایشان در تجریش فیلمبرداری کردیم و حتی با یکی از هم‌بازی‌هایشان که حالا در محله تجریش سوپرمارکت کوچکی دارند، گپ زدیم. همچنین از بقایای سینمای رو باز «بهار» در میدان تجریش هم که آقای رویگری اولین‌بار آنجا سینما رفته تصاویری داریم. توکلی گفت: بیشتر مردم رویگری را با خوانندگی و بازیگری می‌شناسند، درحالی‌که استاد در نقاشی هم چیره‌دست هستند و نقاشی‌های بسیار زیبا و اثرگذاری دارند و در این مستند تلاش کردیم نقاشی‌هایش را به تصویر بکشیم.
