همشهری آنلاین_سحر جعفریان: «حسن توکلی» ۵۷ ساله ساکن محله تهرانسر که بین اهالی و همسایه‌ها به حاج حسن شهرت دارد، حدود سال ۱۳۹۷ ایده راه‌اندازی گروه جهادی محلی «ثارالله» را در سر پروراند و خیلی زود با همراهی دوستان و هم‌محله‌ای‌ها، آن را به فعلیت رساند تا کلیدواژه‌هایی مانند «عشق»، «وصال» و «تشکیل خانواده» به رویایی دست نیافتنی و یا حسرتی بلند، تبدیل نشود.
خواندنی‌های بیشتر را اینجا دنبال کنید
حاج حسن چندان مایل به گفت و گو و بُردن نامش نبود. چرا که اعتقاد دارد : «چراغ خاموش باشیم برای نَفسِ خودمان بهتر است.» اما هر چه در گفت و گو پیش رفتیم، «الگوسازی و ترویج امور نیکوکارانه ویژه جوانان» بهانه خوبی شد تا او بر سر ذوق آید و متقاعد شود که گاهی باید چراغ روشن حرکت کرد! حاج حسن با لبخند ملایم همیشگی که از میان محاسنِ سفیدش، پیداست، می‌گوید: «یکی از مهمترین شروط ما در تامین هزینه و شرایط ازدواج جوانان (با بضاعت مالی محدود) این است که زوج‌ها از «انتخاب» شان مطمئن باشند. یعنی در دوره‌های مشاوره فردی و گروهی ما یا موسسه و انجمن دیگری که مدنظرشان است شرکت کنند و بگذارند در بازه زمانی مشخص نسبت به یکدیگر شناختی عاقلانه پیدا کنند. در گروه جهادی ثارالله، مشاوران و روانشناسانی داریم که نذر فرهنگی دارند و تمام سعی‌شان افزایش آگاهی افراد در فرآیند ازدواج است.»
همه ملزومات یک ازدواج آسان و آبرومند
دفتر ثابت یا مشخصی ندارند. اغلب، جلسات گروه را در مسجد محل یا منزل یکی از نمازگزاران برگزار می‌کنند. در مناسبت‌های تقویمی و مذهبی، مجالس گلریزان با حضور بزرگان و قدیمی‌های محله تهرانسر برپا می‌شود. حاج حسن، در این ارتباط بیشتر توضیح می‌دهد: «روزهای نخست تعداد اعضای گروه جهادی، شاید ۵ یا ۶ نفر بود اما حالا به طور میانگین به ۵۰ نفر هم می‌رسد. هر کسی هر کاری از دستش بر بیاید انجام می‌دهد. از جمع‌آوری کمک‌های نقدی گرفته تا هماهنگی آرایشگاه ویژه بانوان و آقایان برای عروس خانم و آقا داماد، تالارهای پذیرایی، گلفروشی و دفاتر ازدواج از جمله اقداماتی است که نیکوکاران محلی در کنار یکدیگر پیش می‌برند. بخش تامین کمک هزینه جهیزیه هم داریم که آن هم با مشارکت چند فروشگاه لوازم خانگی انجام می‌شود.»
قلک‌های اهدایی
«رسول کریمی» از اهالی محله تهرانسر و یکی از اعضای ثابت گروه جهادی ثارالله است. او می‌گوید: «ویژگی این گروه جهادی این است که اهالی هر کاری از دست‌شان بربیاید انجام می‌دهند. به عنوان مثال یکی ماهانه، نذورات یا صدقات خود را اهدا می‌کند یا دیگری، اگر میوه فروشی یا شیرینی فروشی داشته باشد، بخشی از هزینه‌های مربوط به میوه و شیرینی تالار پذیرایی را تامین می‌کند. یک آرایشگاه مردانه نیز داریم که ماهانه موی سَرِ یک داماد را پیرایش یا هزینه آن را به صندوق گروه اهدا می‌کند. مواردی هم هست که کودکان و نوجوانان محل، پول‌های قلک یا پس‌انداز چند ماه‌شان را وقف طرح ازدواج آسان می‌کنند.»
از ازدواج آسان تا مهارت‌آموزی و اشتغال‌زایی
«مریم سهرابی»، مالک یک سالن زیبایی بانوان در محله تهرانسر نیز خدماتی ویژه عروس خانم‌ها در این طرح خداپسندانه ارائه می‌دهد. سهرابی می‌گوید: «سعی می‌کنیم به صورت ماهانه درا ین طرح مشارکت داشته باشیم. شاید به عقیده برخی، خدمات ما جزو خدمات ضروری در امر ازدواج محسوب نشود ولی واقعیت این است که خیلی از عروس خانم‌ها دوست دارند خاطره خوب و زیبایی از بزرگترین روز زندگیشان داشته باشند. برای همین، خدمات ما هم برایشان اهمیت پیدا می‌کند. ما هم سعی می‌کنیم به عروس خانم‌هایی که گروه جهادی ثارالله معرفی می‌کند، خدمات رایگان ارائه دهیم. البته گاهی هم کارهای مربوط به هماهنگی آتلیه یا اجاره لباس عروس انجام می‌دهیم.»
سهرابی در ادامه از یک خاطره جالب، یاد می‌کند و می‌افزاید: «در آتلیه عکاسی یکی از همکاران متوجه شدیم که عروس خانم به حرفه عکاسی علاقه‌مند هستند. برای همین شرایط آموزش رایگان و بعد هم اشتغال را برایشان ایجاد کردیم. الان نزدیک به ۲ سال است که همان عروس و داماد، کسب و کار خودشان، عکاسی و فیلم‌برداری از مجالس عروسی و تولد راه‌انداخته‌اند.»
مددجویی که خیر شد
یکی از عروس خانم‌هایی که سال گذشته به همت گروه جهادی ثارالله به خانه بخت رفته، امسال خودش عضو خیران و نیکوکاران این گروه شده است. او که نمی خواهد نامش ذکر شود، در این ارتباط می‌گوید: « ۵ سال بود شرایط برگزاری مراسم ازدواج برای من و همسرم فراهم نمی‌شد. تا اینکه یک روز یکی از همسایه‌ها سراغ‌مان آمد و گفت که بساط عروسی‌تان را امام حسین (ع) جور کرده است. اولش باورمان نمی‌شد ولی در کمتر از یک ماه متوجه شدیم که همه چیز جور شده و جالب‌تر اینکه حتی شغلی هم برای همسرم دست و پا کرده‌اند! من هم همان جا نذر کردم بعد از این همه اتفاقات خوب، هر کاری از دستم بربیاید برای مشارکت در فعالیت‌های مختلف گروه جهادی انجام دهم. یک لباس عروس دوختم و آن را به گروه اهدا کردم.» او ادامه می‌دهد: «طرح ازدواج آسان از آن جمله طرح‌هاست که اگر به فرهنگ تبدیل شود، «امید» و «کار خوب» هم زیاد می‌شود.»
