به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین استان سمنان وی ادامه داد: افزایش پوشش گیاهی یک اقدام موثر برای کنترل کانون توفانهای ماسهای و گرد و غبار و راهکاری مناسب برای ایجاد شرایط بهتر در مواجهه با پیامدهای خشکسالی داشته باشیم.بنابراین جایگزین کردن گونههای درختی و درختچهای با گونههای بوتهای که نیاز آبی کمتری دارند را در دستور کار قرار دادیم.
مدیرکل دفتر امور بیابان سازمان منابع طبیعی با بیان اینکه صد در صد فعالیتهای اجرایی این سازمان در حوزه فعالیتهای بیولوژیک با گونههای بومی تعریف شده است،گفت:گونههای بومی قابلیت و ظرفیتهای خودشان را در مواجهه با خشکسالیهای گذشته نشان دادند و بهترین گزینه برای حمایت و تکثیر هستند تا بتوانیم در مناطق بیابانی ازآن ها استفاده کنیم.
جعفریان در ادامه گفت: تا کنون همکاری موثری با بخشهای تحقیقاتی و دانشگاهی برای ایجاد بقای گونههای گیاهی متعددی که در مناطق مختلف وجود دارد صورت گرفته و در سیاستهای اجرایی ما متنوع کردن گونههای گیاهی با تاکید بر گونههای بوتهای و با تاکید بر استفاده از گونههای بومی در دستورکار است.
وی درباره تفاوت پدیده بیابانزایی با بیابان افزود: بیابانزایی اشاره بر موضوع سوء مدیریت دارد.چرا که عرصهای با قابلیتهای بسیار به دلیل سوء مدیریت و عوامل انسانی، فاقد جلوههای حیاتی شده و ظاهری شبیه به یک منطقه بیابانی پیدا کرده است. این عرصه در ماهیت با اکوسیستم بیابان متفاوت است.
مدیرکل دفتر امور بیابان سازمان منابع طبیعی و آبخیزداری با بیان اینکه بیابانزایی نشانه عدم مدیریت قابلیتها و ظرفیتهای حیاتی سرزمین است، با ذکرمثالی شرح داد:به طور مثال حاصلخیزی خاک کاهش یافته و پوشش گیاهی افزایش یافته است.عرصههایی که قابلیت تولید داشت،شور و غلیایی شده و یک منطقه کشاورزی حاصلخیز به یک منطقه غیرقابل زراعت تبدیل شده و یا تغییر کاربری یافته است در صورتی که میتوانست جلوهای از ویژگیهای طبیعت را داشته باشد اما با تغییر کاربری عملا مناطق مسکونی و ... تحصیل شده است.
جعفریان در نشست تخصصی بیابان که بمناسبت روزجهانی مقابله با بیابان زایی و خشکسالی در سالن شهید نقاشیان اداره کل سمنان با حضور کارشناسان و اساتید دانشگاه کویر شناسی ، مرکز تحقیقات کشاورزی سمنان برگزار شد گفت: کنوانسیون مقابله با بیابانزایی که کشور ما یکی از اعضای آن است، یکی از مهمترین معاهدهنامههایی است که کشور ما از ابتدا در آن نقش آفرین بوده و از سال ۱۳۷۵ که با تصویب مجلس شورای اسلامی ایران نیز به عضویت این کنوانسیون درآمد، فعالیتهای گستردهای در این زمینه انجام داده است. یکی از کنوانسیونهای جهانی که در رابطه با سرزمین تدوین شد، کنوانسیون مقابله با بیابانزایی بود و در کنار آن کنوانسیون تغییرات اقلیمی و تنوعزیستی، اقدامات گستردهای برای تغییر افکار عمومی،ارتقاع آگاهیها،تسهیل تبادلات دانش و به اشتراک گذاشتن تجارب موفق بین کشورهای مختلف اجرا میکنند.
وی با بیان اینکه در کشور ما یک ساختار ملی تحت عنوان کارگروه ملی مقابله با بیابانزایی پس از الحاق ما به کنوانسیون مربوطه شکل گرفته است،تشریح کرد: این کارگروه اگرچه در دورههایی چندان فعال نبوده اما با همتی که در دولت سیزدهم وجود داشت بعد از یک دوره نسبتا طولانی در دی ماه سال ۱۴۰۰ این کارگروه به صورت فعال مجددا آغاز به فعالیت کرد و ساختارهایی در حوزه بخشهای علمی، تحقیقاتی و دانشبنیان و همینطور بخشهایی در حوزه سازمانهای مردم نهاد و تشکلهای اجتماع محور را مجددا بازسازی کرد و برنامههای خوبی را برای سال ۱۴۰۱ در دستور کار خود قرار داد. محوریت فعالیت این کارگروه توجه به مباحث کنوانسیون مقابله با بیابان زایی و بهرهبرداری از ظرفیتهای آن در جهت مواجهه با خشکسالی و پیامدهای آن می باشد.
وی افزود:یکی از اقدامات موثر که هرساله در زمینه کنترل بیابانزایی صورت میگیرد و ریشه در توجه اذهان به مباحث مرتبط با مدیریت سرزمین و جلوگیری از تخریب سرزمین و بیابان زایی دارد، برگزاری روز جهانی مقابله با بیابانزایی است که هر ساله در ۲۷ خردادماه در تمام کشورها برگزار میشود و به نوعی کمک میکند که با نقش آفرینی رسانهها، صدا و سیما و فضای مجازی توجه بیشتری به این موضوع شود.
وی با اشاره به اینکه شعار سال جدید، عبور از خشکسالی با مشارکت همگانی است، افزود: با توجه به ماهیت پیچیده و چند وجهی خشکسالی نیاز است که برنامهها و سیاستهای تعریف شده توسط بخشهای مختلف با همسویی،هماهنگی و همافزایی به نوعی مرتب شوند که ما با مشارکت و کمک هم بتوانیم از فراز خشکسالی عبور کنیم.
جعفریان ادامه داد:با توجه به اینکه ایران در منطقه خشک و نیمهخشک قرار دارد برخی مواقع خشکسالی را با شدت بیشتری تجربه میکند و ما باید بتوانیم فرایندهای سازگاری و تابآوری در مقابله با اثرات خشکسالی را تقویت کنیم که به هماهنگی بخشهای مختلف و دستگاههای اجرایی مختلف نیازمند است.
مدیرکل دفتر امور بیابان سازمان منابع طبیعی و آبخیزداری درباره پیامدهای خشکسالی افزود: یکی از پیامدهای خشکسالی افزایش گرد و غبار است که نه تنها در محدوده کشور ما بلکه یک ماهیت منطقهای دارد و چالشها و مشکلاتی را ایجاد میکند که میتواند چندین کشور را در برگیرد و راه حل های مواجهه با گرد و غبار هم حتما نیازمند مشارکت موثر چند کشور و مشارکتهای منطقهای است.
وی ادامه داد:کنوانسیون مقابله با بیابانزایی ابزار خوبی را میتواند در دسترس دیپلماسی کشور قرار دهد و از این طریق بتواند در جهت تعریف برنامههای منطقهای، مدیریت گرد و غبار و ایجاد یک فضای موثر،کارآْمد و عملیاتی با همکاری کشورهای اطراف بهره بگیرد.
جعفریان با بیان اینکه این تجربه توسط کشورهای دیگری هم که در حوزه گرد و غبار مشکل داشتند اجرا شده و این کمیته توانسته نقش آفرینی خوبی داشته باشد،اظهار کرد:ما علاقمند هستیم که نهادهای فعال در حوزه گرد وغبار و سازمان حفاظت محیط زیست که مسئولیت کارگروهی را در این ارتباط دارد؛ ظرفیت کنوانسیونهای زیست محیطی به ویژه کنوانسیون مقابله با بیانزایی را جدیتر گیرد و از این ظرفیت در جذب کمک رسانی به اصحاب دیپلماسی کشور ، اصحاب وزارت امور خارجه و برنامههای مرتبط بهره برداری موثری صورت گیرد.
به گفته جعفریان فعالیتهای اجرایی ما به صورت منظم و روزانه دربرگیرنده فعالیتهای بیولوژیک هستند. ما از طریق تقویت پوشش گیاهی در مناطق بیابانی از تشدید فرسایش بادی جلوگیری و به کاهش فرسایش بادی کمک میکنیم.
در این نشست تخصصی خانم دکتر فرزانه بهادری رییس مرکز تحقیقات منابع طبیعی و کشاورزی استان سمنان ، دکتربهروز ارسطو عضو هیات علمی مرکز تحقیقات منابع طبیعی و کشاورزی استان سمنان، دکتر ذوالفقاری عضو هیات علمی دانشگاه سمنان آخرین تحقیقات خود در رابطه با بیابان زدایی ارائه داده و در پایان از تعدادی از همکاران اداره بیابان اداره کل و شهرستانها که در سال گذشته عملکرد مطلوبی در راستای مقابله با بیابان زایی انجام دادن با لوح تقدیر با حضور دکتر جعفریان مدیر کل بیابان سازمان منابع طبیعی و آبخیزداری قدر دانی شد
46