علت بوی بد ناف چیست؟ شاید برای شما هم پیش آمده باشد که متوجه بوی بد نافتان شوید، اما آیا این بو می تواند به علت وجود بیماری باشد؟ در این مقاله دلایل بوی بد ناف و روش های از بین بردن آن را به شما یاد می دهیم.
یکی از شایع ترین سوالاتی که از متخصصین پوست پرسیده می شود مربوط به بد بو شدن ناف و روش های خلاصی از آن است. اگر بویی که از ناف حس می کنید، چیزی شبیه به بوی ادرار، پنیر گندیده، ماهی و سایر بوهای خفیف از این ناحیه باشد، احتمالا بدین معنی است که به عفونت ناف مبتلا شده اید یا این منطقه از پوست شکم شما از بهداشت ضعیفی برخوردار است.
اما به طور کلی دلایل بسیاری برای بوی بد ناف وجود دارد و ممکن است این بوی نامطبوع با علائم دیگری مانند خروج ترشحات از ناف و یا قرمز شدن ناف همراه باشد. برخی از علل بد بو شدن ناف عبارتند از:
عفونت قارچی یا مخمری معمولا با بوی بد این ناحیه همراه است. کاندیدا آلبیکنز قارچی است که در مناطق گرم و مرطوب مانند سوراخ ناف زندگی می کند.
این قارج به عنوان عامل بوی بد یا چسبندگی و ترشحات این ناحیه شناخته شده است. علائم دیگری که ممکن است با عفونت ناف همراه باشد شامل درد و خروج ترشحات آبکی بد بو از ناف است.
تجمع چرک یا لایه های مرده‌ی پوست می تواند موجب سوزش پوست شده و بوی تعفن ایجاد کند.
عفونت باکتریایی در دورن سوراخ ناف عامل ایجاد ترشحات بد بو ناف است. اگر منطقه در دورن سوراخ ناف بطور کامل شسته نشود، باکتریها در این منطقه گرم و مرطوب شروع به رشد می کنند.
این مشکل بیشتر گریبانگیر افرادی می شود که سوراخ ناف آنها دارای خطوط داخلی نیز می باشد. اگر به طور سوراخ ناف در این افراد شسته نشود، عفونت باکتریایی تشدید شده و امکان تجربه درد دور ناف و ناراحتی برای فرد وجود خواهد داشت.
اشعه یو وی به پوست آسیب می زند، به همین علت قرار گرفتن ناحیه ی ناف در معرض آن می تواند باعث بروز التهاب و عفونت شود.
یکی از علل احتمالی برای ترشحات بد بوی ناف ، وجود بیماری دیابت در فرد است. تحقیقات حاکی از این است که دیابت می تواند سلامت ناف را تهدید کند. دیابت می تواند منجر به خروج ترشحات همراه با بوی بد از ناف گردد که با درد بسیار شدیدی همراه است.
افرادی با سوراخ کردن یا پیرسینگ ناف بیشتر در معرض ابتلا به مشکلات ناف قرار دارند. ناف بد بو در این افراد ممکن است به این خاطر ایجاد شده باشد که عفونت ناف آنها بهبود نیافته است.
این افراد همچنین ممکن است شکل گیری زخم های دور ناف و خونریزی از آن را تجربه کنند. افراد با این مشکل معمولا از علائمی دیگری مانند خیسی و گرم شدن اطراف ناف شکایت دارند. بنابراین اگر ناف بد بو همراه با خروج ترشحات را تجربه می کنید، ممکن است به عفونت ناف مبتلا شده باشید.
زخم ناشی از پیرسینگ ناف ممکن است شروع به آبسه کردن (برآمدگی و ورم دور ناف) یا پوسته پوسته شدن به ویژه در اطراف حلقه نماید. این احتمال وجود دارد که شما احساس خارش اطراف پیرسینگ نیز داشته باشید. در چنین مواقعی ضروری است که سریعا به اورژانس مراجعه کنید.
افرادی که شکمی بزرگ دارند بیشتر درخطر عفونت ناف هستند، چون ناف آنها بزرگ تر است و چرک، باکتری و رطوبت بیشتری وارد آن می شود.
این مشکل می تواند باعث تجمع شدید سلول های مرده ی پوستی شود که منجر به پوسته پوسته شدن و انسداد حفره ی ناف می شود. در صورت وجود باکتری و چربی در ناف، اوضاع بدتر خواهد شد.
بسیاری از زنان در طول دوره بارداری ممکن است دچار بد بو شدن ناف شوند. در طول این دوره سوخت و ساز بدن افزایش می یابد و زنان تعریق بیشتری می کنند.
اگر سوراخ ناف به خوبی تمیز نشود، ضایعات بد بو در آن تجمع می یابند. همچنین در طول دوره بارداری، ادرار جنین از طریق مجرای اوراک به درون مثانه مادر تخلیه می شود.
ترشحات آبکی و بد بو که از ناف ایجاد می شود ممکن است به دلیل شرایطی باشد که در اثر اختلالات نادر مجرای اوراک ایجاد شده است. احتمال خونریزی ناف همچنین در طول دوره بارداری وجود دارد. همچنین برخی از زنان بوی بد ناف را در طی دوران قاعدگی خود گزارش کرده اند.
کیست اوراکی کیسه کوچکی از بافت است که بین مثانه و ناف ایجاد می‌شود. ساختار بین مثانه و ناف که اوراک نامیده می‌شود در نوزادان این ۲ عضو را به هم وصل می‌کند.
معمولا اوراک پیش از تولد نوزاد از بین می‌رود، اما در برخی افراد نیز باقی می‌ماند. اگر بین ناف و مثانه حفره‌ای باشد، سینوس اوراکی نامیده می‌شود.
بیشتر افراد فقط زمانی به وجود اوراک خود پی می‌برند که دچار عفونت شود. عفونت اوراک علاوه بر بوی بد ناف، این علائم را نیز خواهد داشت:
کیست‌های زیرپوستی شیوع کمتری دارند. این کیست‌ها از غده‌های زیرپوستی ناشی می‌شوند و معمولا ترکیب لیپیدی روغنی و موم‌مانندی تولید می‌کنند که در نرم‌کردن و محافظت از پوست نقش دارد.
کیست‌های زیرپوستی از این ترکیب پر می‌شوند و مستعد عفونت نیز هستند. برای تشخیص و درمان این نوع کیست‌ها، باید به پزشک مراجعه کنید.
ناف اکوسیستم کوچک خودش را دارد. محققان دریافتند که ناف می تواند منبع امنی برای نزدیک به 70 نوع باکتری متفاوت باشد. قارچ و میکروب های دیگر نیز می توانند داخل ناف تجمع کنند.
این میکروب ها از چربی، پوست مرده، کثیفی، عرق و آلودگی هایی که می توانند در ناف جمع شوند، تغذیه می کنند. سپس آنها تکثیر می شوند. باکتری ها و میکروب های دیگر بوی نامطبوع را به وجود می آورند، درست مانند بویی که در هنگام عرق کردن از زیر بغل به مشام می رسد.
هر چه ناف عمیق تر، چرک و میکروب بیشتری می تواند در داخل آن تجمع کند. نتیجه ترکیب چرک، باکتری و عرق بوی نامطبوع است. خبر خوب این است که بوی بد به راحتی با بعضی عادت های بهداشتی خوب رفع می شود.
بوی ناف انواع مختلفی دارد. اگر بوی ناف به‌علت بهداشت ضعیف باشد، مشابه بوی ناخوشایند بدن پس از تعریق یا حمام‌نکردن خواهد بود.
انواع عفونت‌های باکتریایی و مخمری می‌توانند بوهای خاصی ایجاد کنند. عفونت‌های باکتریایی با بویی گوگردمانند، ترش یا پنیری شناخته می‌شوند. اگر متوجه بوی خاصی از ناف خود شدید، سعی کنید آن را دقیق برای پزشک خود توصیف کنید تا عارضه شما به‌درستی تشخیص داده شود.
اگر شرایط زیر را دارید، احتمال بدبو شدن ناف در شما بیشتر است:
اگر بوی بد ناشی از کثیفی یا چرب بودن ناف باشد، می‌توانید با شست‌وشوی دقیق آن بوی بد را برطرف کنید.
اگر بوی ناف ناشی از عفونت باشد، باید برای رفع آن و درمان عفونت به پزشک مراجعه کنید.
بوی بد ناف می تواند باعث خجالت زدگی فرد شود. در اینجا توضیح کاملی از چگونگی نظافت ناف آورده ایم. با دانستن این موارد دیگر در مورد بوی ناف سوالی در ذهن نخواهید داشت.
ابتدا وسایل مورد نیازتان را فراهم کنید. وسایلی مثل: آب، روغن بچه، الکل یا محلول ضدعفونی و گوش پاکن.
گوش پاکن را در محلول بزنید و ناف خود را با آن بسابید. تا زمانی که تمام چرک ها تمیز شوند ادامه دهید.
حالا دوباره نافتان را با یک گوش پاکن تمیز بسابید تا از محلول پاک شود.
برای سالم نگه داشتن پوست ناف، از کرم های محافظ پوست استفاده کنید.
در صورت ابتلا به عفونت، باید ناف خود را تمیز و خشک نگه دارید. همچنین بهتر است از پوشیدن لباسهای تنگ خودداری کنید. عرق و گردوخاک می‌توانند زیر لباس‌ها جمع شوند و به پوست بچسبند.
برای درمان این عارضه، پزشک از پماد‌های آنتی‌بیوتیک یا داروهای ضدقارچ استفاده می‌کند که به نوع میکروب عامل بیماری بستگی دارد. همچنین احتمال تجویز آنتی‌بیوتیک خوراکی نیز وجود دارد.
اگر پوستِ نزدیک آویز یا حلقه ناف دچار عفونت شد، باید این اقدامات را انجام دهید:
اگر این روش‌ها مؤثر نبودند، باید با پزشک تماس بگیرید.
معمولا نیازی به درمان کیست سطحی پوست نیست مگر اینکه آزاردهنده باشد یا دچار عفونت شود. متخصص پوست به این روش‌ها می‌تواند کیست را درمان کند:
همچنین برخی از درمان های خانگی وجود دارند که می توانند به رفع بوی بد در این ناحیه کمک کنند. برخی از درمان های خانگی موثر مانند آلوئه ورا، آب نمک گرم، روغن درخت چای و الکل هستند. آب نمک یا محلول سالین به منظور پیشگیری از این عفونت های ناخوشایند گزینه بسیار موثری است.
این محلول به جذب هر گونه رطوبت در اطراف ناف و پیشگیری از رشد و گسترش باکتری ها کمک می کند. اگر درد در درون ناف را تجربه می کنید، می توانید از کمپرس گرم بر روی این ناف استفاده کنید. همچنین اگر قرمزی ناف یا زخم وجود داشته باشد، کمپرس گرم می تواند کمک کننده باشد.
روغن درخت چای یکی از بهترین درمان های خانگی بوی بد ناف می باشد. روغن درخت چای خاصیت ضد باکتریایی و ضد قارچی داشته که به بهبود عفونت ناف کمک می کند.
پزشکان همچنین به شما توصیه خواهند کرد که با استفاده از یک چوب پنبه یا گوش پاک کن آغشته به الکل منطقه آسیب دیده و اطراف آن را تمیز کنید. بهتر است به منظور رفع بوی ناف این عمل را دو بار در روز تکرار کنید.
بهتر است که از اعمال کرم یا لوسیون ها به درون ناف خودداری کنید. اگر برای تمیز کردن گزینه صابون را انتخاب می کنید، بایستی از محصولات اختصاصی برای کودکان استفاده کنید و بعد از مصرف نیز به دقت آن ها را بشویید.
اگر چه داروها و کرم های ضد باکتریایی و ضد قارچی برای کمک به خلاصی از شر بوی ناف در کودکان و بزرگسالان وجود دارد، اما در برخی موارد احتمال نیاز به عمل جراحی برای برطرف نمودن آنها وجود خواهد داشت.
چرک، باکتری، قارچ و سایر جرم‌ها می‌توانند در ناف حبس شده و تکثیر شوند و به بروز عفونت منجر گردند. در چنین وضعیتی ممکن است متوجه شوید که مایعی سفید، زرد، قهوه‌ای رنگ یا خونی از نافتان خارج می‌شود. همچنین ممکن است این ترشح بوی بدی داشته باشد.
برخی از دلایل شایع ترشح ناف در زنان و مردان عبارت‌اند از:
اگر ترشح ناف دارید، برای تشخیص علت آن به پزشک مراجعه کنید. ترشح ناف می‌تواند نشانه‌ای از وجود عفونت باشد، مخصوصاً اگر به تازگی عمل جراحی انجام داده باشید. سایر علائم عفونت عبارت‌اند از:
