لزوماً برتری در نقل و انتقالات به معنای جذب ستارههایی نیست که این روزها از فضاسازی رسانهای نهایت استفاده را میبرند و دستمزدهای نامتعارفی را مطالبه میکنند. برای باشگاه استقلال تمدید با بازیکنانی که فصل پیش زمینهساز قهرمانی شدند نیز میتواند بردی بزرگ در نقل و انتقالات باشد و مدیران این باشگاه باید در روزهای آتی فیالفور در این مسیر قدم برداشته و مانع از فروپاشی تیمی شوند که فصل پیش عیار و تواناییهای خود را با کسب قهرمانی بدون شکست نشان داد.
آنچه هواداران باشگاه استقلال را این روزها بهشدت نگران آینده این باشگاه کرده، درواقع همین است؛ جدایی بازیکنانی که فصل پیش زمینهساز قهرمانی شدند. نه رفتن بازیکنانی همچون سعید صادقی یا امثالهم از نگاه حامیان استقلال مسأله بزرگی است و نه حتی جذب لژیونرهایی که در حال بازگشت به فوتبال ایرانند. آنها که انتظار قهرمانی دوباره استقلال در لیگ بیست و دوم را دارند، بیش از همه خواستار تمدید قرارداد بازیکنان فصل پیش هستند. مردانی که این روزها زمزمه جداییشان نیز به گوش میرسد.
درست ۲۴ ساعت بعد از وعدههای جذاب مصطفی آجورلو در مراسم معارفه ساپینتو خبرهایی درباره جدایی مهدیپور و حسینزاده به گوش میرسد. این اخبار بیشک نگرانی عمیق حامیان استقلال را بهدنبال خواهد داشت و این انتظار را ایجاد میکند که اول شخص باشگاه استقلال به جای پرداختن به برخی وعدهها که هیچ ضمانت اجرایی ندارد، ابتدا تیم استقلال را برای فصل بعد بسازد.
روند مذاکرات برای تداوم حضور برخی بازیکنان در لیگ بیست و دوم بسیار کند پیش رفته و هیچ نشانهای از پیشرفت و موفقیت در مذاکرات دیده نمیشود و همین است که به موازات آن احتمال جدایی برخی بازیکنان که از نظر کیفی جزو بهترینهای لیگ بودند، قوت میگیرد.
درواقع انتظارات بیرونی از مدیرعامل باشگاه استقلال طرح وعدههایی همچون ساخت ورزشگاه برای استقلال یا دریافت هزار میلیارد مطالبات تأیید نشده از سازمان صدا و سیما نیست و توقع میرود مدیرعامل باشگاه استقلال به جای پرداختن به چنین پروژههای دهان پرکنی ابتدا به سمت حفظ شاکله قهرمانی استقلال برای فصل بعد برود.
استقلال، فرهاد مجیدی و گابریل پین را از دست داده است. صالح مصطفوی نیز برای ماندن در این باشگاه تمایل آنچنانی ندارد. وضعیت کوین یامگا که یکی از مهرههای اثرگذار فصل پیش بود نیز نامشخص است و درباره تمدید قرارداد با داسیلوا که در اندک زمانی موفق شد خط دفاع استقلال را در غیاب یزدانی و مرادمند سر و سامان دهد، خبر امیدوارکنندهای به گوش نمیرسد.
در این میان باشگاه رقیب تمام نقاط ضعف خود را ترمیم کرده و با جذب پیدرپی ستارههای لیگ لااقل توانسته فضای رسانهای را به سود خودش سنگین کند. عملکرد مدیران باشگاه استقلال اما فضای این باشگاه را به سمتی برده که انتقادهایی از سوی هواداران این باشگاه مطرح میشود و حتی بعد از معرفی سرمربی جدید این نقدها فروکش نکرده است که چنین وضعیتی بیارتباط با سکون مدیران استقلال در نقل و انتقالات نیست.
درواقع هیچ نشانهای از حفظ تیم فصل قبل در استقلال دیده نمیشود و مدیران باشگاه استقلال عملاً اقدامی انجام ندادهاند که خیال هواداران خود را بابت شکل دادن تیمی با همان مختصات اثرگذاری امیدوار سازند.
در اظهارات برخی از معاونان باشگاه استقلال نیز جملاتی دیده میشود که ظاهراً تلاشی است برای بزرگ جلوه دادن باشگاه در مقابل برخی ستارهها و احتمالاً اثبات این ادعا که باشگاه در جایگاه رفیعتری در قیاس با ستارهها قرار دارد اما سابقه نشان داده هرگاه باشگاهها با این استراتژی گام به نقل و انتقالات میگذارند و قادر به جذب بازیکنان جدید یا حفظ ستارههای خود نیستند درنهایت متحمل ضررهای بسیاری میشوند.
هرچند که استقلال فصل پیش با بازیکنان جوانی همچون حسینزاده که هزینههای آنچنانی صرف آنها نشد قهرمانی لیگ را به دست آورد، اما در همان استقلال نیز هزینههای بسیاری به پای بازیکنان خارجی ریخته شد و در واقع استقلال توانست با جذب بازیکنان ممتاز جایگاه خود را در صدر جدول حفظ کند، وگرنه شاید اگر در نیمفصل آبیها تقویت نمیشدند چه بسا قهرمانی را هم از دست میدادند.
بنابراین مدیران باشگاه استقلال نباید با این دیدگاه مقابل ستارهها قرار بگیرند و مطالبات آنها را زیادهخواهی تلقی کنند. استقلال نیاز به بازیکنان شاخص دارد و بیهیچ تعارفی خالی شدن تیم از چنین ابزاری منتج به موفقیت نخواهد شد وساپینتو درکنار تأمین سختافزار لازم برای برگزاری منظم تمرینات، نیاز به ابزار کافی در میدان بازی هم دارد که این باید از سوی مدیرعامل فراهم شود.