به گزارش همشهری‌آنلاین، به نقل از جام جم خیلی‌ها هم با تکیه بر خواب‌ها و رویاهایشان مدعی پیش‌بینی آینده‌اند اما نتایج تحقیقات علمی شاید برای همه ما مهم‌تر باشد. به باور بسیاری از بنیانگذاران روان‌شناسی مدرن، خواب دیدن روشی است که مغز از آن برای بروز احساسات و افکار سرکوب‌شده استفاده می‌کند ولی امروزه پژوهشگران درباره علل خواب دیدن با هم اختلاف نظر دارند؛ برخی معتقدند خواب‌ها معنی و مفهوم خاصی ندارند اما بعضی دیگر بر این باورند که خواب دیدن، فرآیند ناخودآگاه مغز برای بیان احساسات و آسیب‌های روانی است.
این خواب‌ها انواع مختلفی دارند. می‌توانند رویاگونه و سرشار از احساسات خوشایند باشند و در برخی موارد فقط ترسناک؛ خواب‌های ترسناکی که ما با نام کابوس می‌شناسیم. می‌توان گفت بیشتر کابوس‌ها در مرحله خواب با جنبش سریع چشم‌ها اتفاق می‌افتند اما چرایی بروز آنها از نظر علمی به اثبات نرسیده است. تا آنجا که دانشمندان فهمیده‌اند، حذف کابوس از خواب‌ها ممکن نیست. با این حال به گفته پژوهشگران دانشگاه هاروارد، برای کم کردن مقدار و شدت آشفتگی این نوع خواب‌های بد، چند راه وجود دارد.
نکته جالب اینکه انسان بیش از ۳۳درصد کل عمرش را می‌خوابد و کابوس هم بخشی از آن است. براساس یک پژوهش که در آن ۲۰۰۰ نفر بررسی شدند از جمله رایج‌ترین خواب‌های ترسناک، زمین خوردن است. دومین کابوس متداول هم این است که کسی ما را تعقیب می‌کند، سومین کابوس، مرگ و چهارمی هم احساس گم شدن است. پنجمین و ششمین کابوس‌های رایج در تله و دام گرفتار شدن و هدف حمله قرار گرفتن اعلام شده‌اند.
