به گزارش خبرگزاری صدا و سیما، رضا فیضی طراح بازسازی سردر پارک ساعی گفت: من با توجه به مفهوم معماری شهری - خیابانی و با نگاه به حفظ هویت و سابقه معماری ایرانی در تهران معاصر، طرح اولیه بازسازی سردر پارک ساعی را ارائه و تصویب کردم، اما پس از اجرای نهایی آن متوجه شدم پیمانکار بی توجه به این طرح مصوب، با تحریف آن از سنگ تراورتن برای پوشش پایانی سازه استفاده و به این ترتیب هویت آن را بطور کل تخریب کرده است.
رضا فیضی گفت: ماده پیشنهادی او برای پوشش سازه سیمان سفید بوده، زیرا با پوشش سیمان سفید ساختمان ساعی که در جوار پارک و از مرحوم کریم ساعی موسس این پارک به یادگار مانده همخوانی داشته است.
طراح سردر پارک ساعی افزود: سنگ بلوکی تراورتن محصول جریان بساز و بفروش فراگیری است که در سال‌های اخیر در تهران و شهر‌های بزرگ رواج پیدا کرده و به هیچ عنوان هویت معماری ایرانی در تهران نیست.
وی افزود: سنگ در برخی مناطق ایران که کوهستانی است و دمای هوای پائینی دارد در معماری به کار می‌آید، اما برای تهران مناسب نیست.
علیرضا قلی نژاد کارشناس معماری و شهرسازی هم گفت: وقتی راجع به معماری ایرانی صحبت می‌کنیم راجع به اندیشه‌ای صحبت می‌کنیم که آن معماری را سازماندهی می‌کند. این اندیشه می‌گوید در اقلیم گرم از مصالحی استفاده کنید که ظرفیت حرارتی بالایی دارند و محیط را گرم می‌کنند و انتخاب سنگ در محیط تهران نابجاست، زیرا دقیقا ظرفیت حرارتی پائینی دارد و محیط را گرمتر می‌کند.
خبرگزاری صدا و سیما برای پیگیری این ادعا درباره اجرای طرح با مسئولان سازمان عمران مناطق شهری تهران گفتگو کرد.
مرتضی سرمدی معاون سازمان عمران مناطق شهری تهران گفت: آنچه اجرا شد، طرح مصوبی است که در اختیار او قرار گرفته است، اما سعید بیج وند مدیر اجرایی این سازمان اعلام کرد طرح تا مراحل پایانی با نظارت طراح پیش رفته و در مرحله انتخاب مواد، چون طرح نهایی قابل تشخیص نبوده به جای سیمان سفید از سنگ نما استفاده شده است.
بیج وند گفت: سنگ قابل شستشو است و از این نظر ماده مناسب تری به نظر می‌آید.
پارک ساعی با مساحت ۱۲ هکتار سال ۱۳۳۷ با طراحی حسین محجوبی ساخته شده است. پوشش گیاهی این پارک طبق اصول باغ آرایی ایرانی ترکیبی از درختان سبز و میوه دار شامل انواع سرو، کاج، افرا، نارون، گردو و سیب است.
در طراحی فضا‌های داخلی این پارک هم با نقوش و خطوط اسلیمی، اختلاف سطح ایجاد شده و سعی شده با ایجاد آبراه و جوی و برکه به باغ‌های ایرانی شبیه باشد.
بازسازی سر در این پارک به تازگی بعد از حدود یک سال به پایان رسید و بهره برداری شد.
