به گزارش مشرق به نقل از آی‌ای، کلاهبرداری‌ها پدیده تازه ای نیستند و داستان‌ها درباره آنها به زمان‌های بسیار دور بازمی‌گردد. اما چیزی که تغییر کرده، سهولت در کلاهبرداری است.
کلاهبرداران می توانند با فشار دادن یک دکمه به میلیون ها و حتی میلیاردها نفر دسترسی پیدا کنند. اینترنت و سایر فناوری‌ها به سادگی قوانین بازی را تغییر داده‌اند و ارزهای رمزگذاری شده می‌توانند فرصتی جدید برای جرایم سایبری باشند.
ارزهای دیجیتال در اصل توسط سایفرپانک‌ها، افرادی که به حفظ حریم خصوصی اهمیت می‌دادند، هدایت می‌شدند. اما آنها برای تسخیر ذهن و جیب مردم عادی و مجرمان در طول همه گیری کرونا گسترش یافتند. زمانی که قیمت ارزهای دیجیتال مختلف افزایش یافت به جریان اصلی معاملات تبدیل شدند و کلاهبرداران نیز از محبوبیت این رمز ارزها استفاده کردند.
گزارش ژانویه ۲۰۲۲ پلتفرم داده بلاک چین Chainalysis، نشان می دهد که در سال ۲۰۲۱ نزدیک به ۱۴ میلیارد دلار آمریکا از سرمایه گذاران در حوزه ارزهای دیجیتال کلاهبرداری شده است.
به عنوان مثال، در سال ۲۰۲۱، دو برادر از آفریقای جنوبی موفق شدند ۳.۶ میلیارد دلار از یک پلتفرم سرمایه گذاری در ارزهای دیجیتال کلاهبرداری کنند.
در فوریه ۲۰۲۲، پلیس آمریکا اعلام کرد که زوجی را دستگیر کرده که از یک سیستم ارزهای دیجیتال جعلی برای کلاهبرداری از سرمایه گذاران استفاده می کردند و توانستند ۳.۶ میلیارد دلار کلاهبرداری کنند.
دو نوع اصلی کلاهبرداری ارزهای دیجیتال وجود دارد که گروه های مختلف را هدف قرار می دهند.
یکی از این کلاهبرداری ها، سرمایه گذاران ارزهای دیجیتال که تمایل دارند تاجران فعالی باشند را هدف قرار می دهند. این افراد عمدتاً سرمایه گذاران جوان تر، زیر ۳۵ سال هستند که درآمد بالا و تحصیلات خوبی دارند و در زمینه های مهندسی، مالی یا آی تی کار می کنند. در این نوع کلاهبرداری ها، کلاهبرداران سکه ها یا مبادلات جعلی ایجاد می کنند.
مثال این نمونه کلاهبرداری اسکویید است، یک سکه ارز دیجیتال که نام آن از سریال "Squid Game" گرفته شده است. پس از افزایش سرسام آور قیمت این سکه، سازندگان آن به سادگی با پول های کلاهبرداری ناپدید شدند.
یک تغییر در این کلاهبرداری شامل جذب سرمایه گذاران برای خرید یک ارز دیجیتال جدید با وعده های بازدهی زیاد و سریع است. برخلاف کلاهبرداری اسکویید، هیچ سکه ای هرگز صادر نمی شود و سرمایه گذاران دست خالی می مانند.
بسیاری از عرضه‌های اولیه سکه جعلی هستند، اما به دلیل ماهیت پیچیده و در حال تکامل این سکه‌ها و فناوری‌های جدید، حتی سرمایه‌گذاران تحصیل‌کرده و با تجربه نیز می‌توانند فریب بخورند.
مانند تمام سرمایه‌گذاری‌های مالی پرخطر، هرکسی که قصد خرید ارز دیجیتال را دارد، باید توصیه‌های قدیمی را به کار بگیرد. در مورد اسکویید، یکی از علائم هشدار دهنده این بود که سرمایه گذارانی که سکه ها را خریداری کرده بودند قادر به فروش آنها نبودند.
دومین نوع اصلی کلاهبرداری با ارزهای دیجیتال، از روش پرداخت انتقال وجه از قربانیان به کلاهبرداران استفاده می کند.
در این نمونه همه افراد با سنین مختلف می‌توانند هدف قرار بگیرند. این موارد شامل باج افزارها، کلاهبرداری های عاشقانه، موارد جنجالی، طرح های پونزی و موارد مشابه است. کلاهبرداران به سادگی از ماهیت ناشناس ارزهای دیجیتال برای پنهان کردن هویت خود و فرار از عواقب آن استفاده می کنند.
در گذشته‌ی نه چندان دور، کلاهبرداران برای دریافت پول درخواست حواله‌های سیمی یا کارت‌های هدیه می‌کردند، زیرا برگشت‌ناپذیر، ناشناس و غیرقابل ردیابی بودند. با این حال، چنین روش‌های پرداختی به قربانیان را به پای خودپردازها می کشد، جایی که ممکن است با شخص دیگری روبرو شوند که می‌تواند در روند کلاهبرداری دخالت کرده و آنها را متوقف کند.
اکنون بیت‌کوین به رایج‌ترین ارز درخواستی در پرونده‌های باج‌افزار تبدیل شده و نزدیک به ۹۸ درصد کلاهبرداران این ارز را درخواست می کنند. به گفته مرکز امنیت سایبری ملی بریتانیا، کلاهبرداران اغلب از افراد درخواست می‌کنند که باج را به صورت بیت‌کوین و سایر ارزهای دیجیتال پرداخت کنند.
لزوم آموزش در حوزه ارزهای دیجیتال
در زمینه بهره برداری مالی نیز به دلیل آسیب پذیری بالای سالمندان، کار بیشتری برای مطالعه و آموزش به سالمندان قربانی کلاهبرداری انجام شده است. تحقیقات ویژگی‌های مشترکی را نشان می دهد که باعث شده فرد در برابر درخواست‌های کلاهبرداری آسیب‌پذیر باشد. این ویژگی ها شامل تفاوت در توانایی شناختی، تحصیلات، ریسک پذیری و خودکنترلی هستند.
البته، افراد جوان تر نیز می توانند آسیب پذیر باشند و در واقع قربانی نیز می شوند. نیاز آشکاری به گسترش کمپین‌های آموزشی وجود دارد تا همه گروه‌های سنی، از جمله سرمایه‌گذاران جوان، تحصیل‌کرده و ثروتمند را نیز شامل شود.
کارشناسان معتقدند که مقامات کشورها باید برای توسعه روش‌های جدید حفاظتی گام بردارند. به عنوان مثال، مقرراتی که در حال حاضر برای مشاوره مالی و محصولات اعمال می‌شود، می‌تواند به محیط ارزهای دیجیتال نیز تعمیم داده شود. دانشمندان داده همچنین باید فعالیت های جعلی را بهتر ردیابی کنند.
کلاهبرداری های ارزهای دیجیتال برای قربانیان سخت هستند، زیرا احتمال بازیابی وجوه از دست رفته نزدیک به صفر است. در حال حاضر، هیچ نظارتی روی ارزهای دیجیتال وجود ندارد و لزوم نظارت و پیگیری بر آنها احساس می شود.
