عصر ایران - پژوهشگران در دانشگاه نورث‌وسترن دستگاهی را توسعه داده اند که به نظر می رسد مستقیم از داستانی علمی تخیلی خارج شده است. ایمپلنت کوچک، نرم و انعطاف پذیر معرفی شده توسط آنها می تواند درد را بدون استفاده از دارو بلافاصله تسکین دهد.
این دستگاه زیست‌سازگار و محلول در آب می تواند جایگزینی برای مواد افیونی و دیگر داروهای بسیار اعتیادآور ضد درد باشد. به گفته پژوهشگران، این دستگاه می تواند برای بیمارانی که تحت عمل های جراحی معمول یا قطع عضو قرار می گیرند و اغلب به داروهای پس از عمل نیاز دارند، بسیار ارزشمند باشد. جراحان می توانند این دستگاه را حین عمل برای مدیریت درد بیمار پس از عمل جراحی جایگذاری کنند.
این مطالعه که در اول ژوییه در نشریه Science منتشر شده است، طراحی دستگاه را توصیف کرده و کارایی آن را در یک مدل حیوانی نشان می دهد.
به گفته جان ای. راجرز که رهبری تیم پژوهشی را بر عهده داشته است، اگرچه مواد افیونی در تسکین درد بسیار موثر هستند، اما به شدت اعتیادآور هستند. ایده درمان درد بدون استفاده از دارو و به صورت فوری در شرایطی که کاربر بر شدت تسکین کنترل داشته باشد، انگیزه بسیاری در تیم ما ایجاد کرده بود.
فناوری معرفی شده توسط پژوهشگران دانشگاه نورث‌وسترن از مکانیسمی شبیه به آنچه موجب بی حسی انگشتان انسان در سرما می شود، استفاده می کند. در مطالعات مدل حیوانی، ایمپلنت نشان داد که این اثر می تواند به روشی قابل برنامه ریزی، به طور مستقیم و به صورت موضعی در اعصاب هدف، حتی آنهایی که در اعماق بافت های نرم قرار دارند، ایجاد شود.
این ایملنت از مفهوم ساده ای بهره می برد و آن تبخیر است. این دستگاه حاوی یک خنک کننده مایع است که در محل خاصی از یک عصب حسی تبخیر می شود.
در واقع، دستگاه با پیچیده شدن به دور اعصاب کار می کند تا اثر خنک کننده دقیق و هدفمند را ارائه کند. این کار موجب بی حسی اعصاب شده و سیگنال های درد به مغز را مسدود می کند. یک پمپ خارجی به کاربر کمک می کند تا دستگاه را از راه دور فعال کرده و شدت آن را کنترل کند. زمانی که دیگر به دستگاه نیاز نباشد، به طور طبیعی در بدن جذب می شود و نیازی به عمل جراحی برای خارج کردن آن وجود ندارد.
با ضخامت یک ورق کاغذ، دستگاه الاستیک و نرم خنک کننده عصب برای بهبود اعصاب بسیار حساس ایده آل است.
به گفته دکتر متیو مک ایوان، یکی از نویسندگان مطالعه، با سردتر شدن اعصاب، سیگنال هایی که از آنها عبور می کنند، کندتر شده و در نهایت به طور کامل متوقف می شوند.
ما به طور خاص اعصاب محیطی را هدف قرار می دهیم که مغز و نخاع انسان را به بقیه بدن متصل می کنند. اینها اعصابی هستند که محرک های حسی از جمله درد را به هم مرتبط می کنند. با اعمال اثر خنک کننده به یک یا دو عصب هدف، ما می توانیم به طور موثر سیگنال های درد در یک منطقه خاص از بدن را تعدیل کنیم.
این دستگاه حاوی کانال های میکروسیال کوچک برای القای اثر خنک کننده است. در شرایطی که یک کانال حاوی مایع خنک کننده پرفلوروپنتان (از نظر بالینی تایید شده است)، کانال دوم حاوی نیتروژن خشک است. زمانی که مایع و گاز به یک محفظه مشترک جریان می یابند، واکنشی رخ می دهد که تبخیر سریع مایع را در پی دارد. در حال حاضر، یک حسگر یکپارچه شده کوچک بر دمای عصب نظارت می کند تا از سرد نشدن بیش از حد آن اطمینان حاصل شود زیرا کاهش بیش از حد دما می تواند به عصب آسیب وارد کند.
مطالعه دو مطلب زیر را نیز از دست ندهید:
