شنیده‌اید که می‌گویند فلانی با سیلی صورتش را سرخ می‌کند؟ گاهی با یک سطل رنگ هم می‌شود! البته «شاید».
اینجا محله «دروازه غار» است؛ یکی از محله‌های قدیمی تهران که بین خانی‌آباد و شوش قرار گرفته و سال‌هاست در مورد مشکلات عدیده ساکنان آن سخن گفته شده است؛ مصائبی که حل نشده اما حالا رنگی بر رخ آن زده شده است. این روزها اگر از دروازه غار عبور کنید، راسته‌ای از یک خیابان احتمالا توجه‌تان را جلب می‌کند. شهرداری، نمای ۱۰ - ۱۵ خانه و دیوار را با رنگ‌های مختلف آذین کرده است؛ ایده‌ای که ظاهرش زیباست اما برای درک باطنش لازم است کمی دورتر و کمی نزدیک‌تر شوید. نزدیک‌تر، تا کج‌سلیقگی این رنگ‌پاشی به چشم بیاید و دورتر، تا دیوارهای بی‌رنگِ پسِ رنگ‌ها هم دیده شود. اینجا هنوز دروازه غار است و صورتش هنوز سرخ نیست. اینجا رنگ رخساره خبر نمی‌دهد از سرّ ضمیر.
