به گزارش خبرنگار حوزه اندیشه خبرگزاری فارس، حقوق بشر از دیرباز تاکنون بهانه دخالت‌ها، چپاول‌ها و ستمگری‌های جبهه سلطه بوده است. به مناسبت هفته حقوق بشر آمریکایی (از۶ تا ۱۲ تیرماه) گزیده‌ای از سخنان حضرت آقا (حفظه‌الله) را در باب «حقیقت حقوق بشر آمریکایی» می‌خوانید.
طرفداران حقوق بشر، حامی سطل‌آشغال آتش‌زن‌ها هستند
رئیس جمهور آمریکا اغتشاشگران و خرابکاران خیابانی را به عنوان جنبش مدنی معرفی کرد! آتش زدن بانک، آتش زدن اتوبوس، کتک زدن عابر بی‌گناه و بی‌خبر، کتک زدن خواهر و مادر شهید به خاطر اینکه چادر بر سر دارد، آتش زدن موتورسیکلت جوان چون محاسن دارد، اینها جنبش مدنی است!؟ شما دم از حقوق انسان می‌زنید، دم از دموکراسی می‌زنید، اما حرکت عظیم مردم را در انتخاباتشان، در انتخابشان، در حضورشان در صحنه نمی‌بینید و ندیده می‌گیرید؛ طرف یک عده اخلالگر و اغتشاشگر را می‌گیرید!؟ این را جنبش مدنی اسم می‌گذارید!؟ خجالت نمی‌کشید!؟ ادعا می‌کنند که ما طرفدار حقوق بشریم، احساس مسئولیت نسبت به حقوق بشر می‌کنیم! شما در موقعیتی نیستید که با کسی درباره حقوق بشر بحث کنید. شما در کدامیک از اقدامات خودتان در این چند سال نسبت به گذشته تغییر ایجاد کردید؟ در افغانستان کشتار را کم کردید؟ در عراق دخالتتان را کم کردید؟ از کشتار فاجعه‌آمیز مردم در غزه و کشتن کودکان حمایت نکردید که ادعای طرفداری از حقوق بشر می‌کنید؟(۱۳۸۹/۰۱/۰۱)
موضوع حقوق بشر مصداق هوچیگری آمریکاست
یکی از این هوچیگری‌ها، مسئله حقوق بشر است. حالا کسانی این حرف‌ها را می‌زنند که گوانتانامو آنها عرق شرم بر پیشانی هر انسان باشرفی جاری می‌کند؛ امضای دستور شکنجه از سوی رئیس جمهورشان، انسان را در مقابل حقیقت دچار شرمساری می‌کند؛ اسناد گوانتانامو را، اسناد بازجوئی‌ها را به دستور مقامات بالایشان آتش می‌زنند و می‌سوزانند؛ آدم‌هایی که اینقدر نسبت به حقوق بشر بی‌اعتناء هستند؛ آدم‌هایی که ملت‌ها را تحقیر می‌کنند. اگر امروز شما بروید با ملت عراق صحبت کنید، اولین چیزی که می‌گویند، این است که به ما بی احترامی می‌کنند، ما را تحقیر می‌کنند. اولین چیز، بیکاری و گرسنگی نیست. جوان عرب یک نخوتی دارد، یک غروری دارد؛ این را می‌آیند جلوی زنش دستبند می‌زنند، او را دمر می‌خوابانند، با چکمه بر پشت او می‌گذارند و می‌کوبند؛ او را شرمنده می‌کنند. اینجور اینها نسبت به حقوق بشر بیگانه‌اند. توی زندان ابوغریب عراق آن بلاها را سر متهمین می‌آورند که انسان از یادآوردنش شرم می‌کند. من گاهی اوقات یادم می‌آید، خجالت می‌کشم. اینها آن‌وقت می‌گویند حقوق بشر! و حالا از جمله جمهوری اسلامی ، و هر دولت مخالف خودشان را در سطح دنیا متهم می‌کنند به اینکه شما نقض حقوق بشر کردید!(۱۳۸۶/۱۰/۱۳)
کافر همه را به کیش خود پندارد
[آمریکایی‌ها] دهان‌های آلوده‌شان را باز می‌کنند و ملت پاکیزه و مؤمن و شریف ایران را متهم می‌کنند به نژادپرستی و به چیزهایی که خودشان شایسته آن هستند. از حقوق بشر حرف می‌زنند! امریکایی‌ها حق ندارند نام حقوق بشر را بر زبان جاری کنند. کسانی که لکه ننگ کارهایی از قبیل زندان گوانتانامو و ابوغریب و بمباران مناطق مسکونی در عراق و افغانستان و جاهای دیگر روی پیشانی آنهاست، مظهر نقض حقوق بشر، خود آنها هستند؛ اینها وقاحت دارند که باز هم از حقوق بشر حرف می‌زنند.(۱۳۸۳/۱۱/۱۰)
لیبرال دموکراسی غرب را نخواستیم، چون تجربه‌اش کردیم
دنیای جذّابی را که غربی‌ها تصویر می‌کنند - که در آن، حقوق بشر و آزادی و رأی وجود دارد - ما در طول دوران پهلوی در زندگی خود دیدیم. معنای دمکراسی و حقوق بشرِ آن روز را فهمیدیم. خود امریکایی‌ها، برای ایجاد وحشتگاه‌های ساواک و شکنجه‌گاه‌ها و ابزارهای شکنجه و روش‌های شکار جوانان مردم و سرکوب ملت، با رژیم پهلوی همکاری کردند! این آن لیبرال دمکراسی‌ای است که امروز به مردم دنیا وعده می‌دهند و رادیوهایشان تبلیغ می‌کند که بشتابید به سوی این؛ ای ملت‌های جهان سوم! از جمله این را به ما می‌گویند. ما این را در زندگىِ خود آزمایش و تجربه کرده‌ایم؛ برای ما ندیده نیست. ما حکومت سیاه دیکتاتوری پهلوی را که از پنجه‌هایش خون می‌ریخت و از سر و پایش فساد می‌تراوید و در زیر سایه آمریکا و با کمک آمریکا و با تکیه به آن کشور، همه این جنایت‌ها را می‌کرد، از نزدیک لمس کرده‌ایم؛ این قضایا برای ما ندیده نیست. حقوق بشر آمریکایی را این‌جا دیده‌ایم - گوشه زندانها و در شکنجه‌گاه‌ها - و با گوشت و پوستمان آن را لمس کرده‌ایم.(۱۳۸۱/۰۶/۲۴)
انتهای پیام/
