به گزارش اقتصادنیوز به نقل از روزنامه شرق، «فوتبال ایران روزهای پرالتهابی را سپری می‌کند؛ اگرچه تیم ملی از مدت‌ها قبل جواز حضور در جام جهانی را به دست آورده و از این حیث خیالش راحت است ولی معماهای حل‌نشده‌ای پیش رو مانده است. مهم‌ترین چالش این روزها، اداره فدراسیون با سرپرست است که همه چیز را به حالت تعلیق درآورده است. اینکه آیا سرپرست فعلی توان تصمیم‌گیری درباره مسائل کلان را دارد یا خیر، مهم‌ترین پرسش بی‌پاسخی است که ذهن مخاطب را آزار می‌دهد. کم نیست شایعاتی که خبر می‌دهد اداره امور اصلی به وزارت ورزش سپرده شده و اهالی فدراسیون بیش از آنکه تصمیم‌گیرنده باشند در قامت مجری عمل می‌کنند.
در کنار چنین بحرانی که ظاهرا تا روز هشتم شهریور و برگزاری انتخابات فدراسیون فوتبال ادامه خواهد داشت، شایعات تغییر سرمربی ایران برای جام جهانی هم پررنگ است. ایران اگر چه با دراگان اسکوچیچ روزهای خوبی را سپری کرد و در سریع‌ترین حالت ممکن بلیت قطر را اوکی کرد ولی نمایش بحث‌برانگیز تیم او برابر الجزایر در یک دیدار تدارکاتی به علاوه دو بازی ضعیف مقابل کره جنوبی، کار را به اما و اگر کشانده است. دراگان، پایگاه مردمی‌اش را که پیش از این به واسطه نتایج خوب به دست آورده بود تا حدود زیادی از دست داده و در هفته‌های گذشته هشتگ‌های مختلف برای برکناری خودش را به‌وضوح دیده است. با این حال، پرسش اصلی این است که با توجه به وضعیت کنونی فدراسیون فوتبال و این شایعه که آنها قدرت تصمیم‌گیری ندارند، چه کسی برای نیمکت تیم ملی ایران تصمیم می‌گیرد؟ در واقع چه کسی باید حرف آخر درباره ماندن یا رفتن دراگان اسکوچیچ را بزند؟
پیداکردن پاسخ این پرسش می‌تواند بخش مهمی از ابهامات را از بین ببرد. همین حالا دراگان با دودستگی در تیم ملی روبه‌رو شده است. او خواه‌ناخواه باید با این پدیده کنار بیاید که دست کم نیمی از بازیکنان تیم ملی اعتقادی به توانایی‌های فنی این مرد کروات ندارند. واضح است که این موضوع نمی‌تواند پایه‌گذار شایعه کم‌کاری در تیم ملی باشد ولی به هر روی، اعتقاد بازیکنان به سرمربی فاکتور تأثیرگذاری در کسب موفقیت است. این مورد در شرایطی تبدیل به بحران شده که نشست وزیر ورزش با شش بازیکن کهنه‌کار تیم ملی هم بحث‌های فراوانی را در پی داشته است؛ مباحثی که شایعه شده یکی از بندهای مهم آن، بررسی عملکرد دراگان و توانایی احتمالی او برای حضور در جام جهانی است.
واقعیت این است که با توجه به از رسمیت افتادن هیات‌رئیسه فدراسیون فوتبال و اداره امور به دست سرپرست، اعضای کنونی که در فدراسیون مشغول به کار هستند، برش زیادی نخواهد داشت. به این ترتیب، نگاه‌ها به سمت وزارت ورزش برخواهد گشت؛ نهادی که در آستانه برگزاری جام جهانی در کنار آن که باید استقلال فدراسیون فوتبال را به رسمیت بشناسد مجبور است به فکر تقویت تیم هم باشد. به غیر از وزارت ورزش، شایعات دخالت نماینده‌های مجلس برای تغییر روی نیمکت تیم ملی هم به گوش می‌رسد. این یکی را می‌توان از لابه‌لای صحبت‌های هفته پیش علی نیکزاد دریافت. نایب‌رئیس مجلس شورای اسلامی درباره اینکه آیا از دراگان اسکوچیچ حمایت خواهد شد یا خیر گفته بود: «من درباره شخص صحبت نمی‌کنم. فقط از فراکسیون ورزش مجلس خبر دارم که نقطه‌نظراتی دارند. جوابش را بنویسید نمی‌دانم اما پس از آن توضیحاتم را اینگونه ادامه می‌دهم. کمیسیون تخصصی وزارت ورزش و جوانان در کمیسیون فرهنگی است. کمیسیون فرهنگی به طور قطع و یقین و مخصوصا فوتبال خیلی نگاه ویژه‌ای دارند. همچنین در مجلس فراکسیون‌هایی در مجلس داریم که همواره در زمینه‌های تخصصی بحث می‌کنند. فراکسیون ورزش در مجلس با حضور عمده ورزشکاران و جوانان تشکیل جلسه می‌دهد. صحبت‌هایی که از آنها در راهروهای مجلس شنیده می‌شود بیانگر این است که از سرمربی تیم ملی ایران راضی نیستند و بیشتر دنبال این هستند که سرمربی داخلی انتخاب کنند. بنده لازم می‌دانم باز هم تأکید کنم که این صحبت‌ها در راهروهاست نه در صحن رسمی و علنی مجلس. مجلس به‌شدت روی فوتبال در بازه زمانی باقیمانده تا جام جهانی ۲۰۲۲ حساس است. من به وزیر ورزش توصیه می‌کنم هر چه زودتر با اعضای کمیسیون فرهنگی جلسه بگذارند و درباره ادامه روند سرمربیگری تیم ملی با نظر فدراسیون فوتبال تصمیم‌گیری کنند تا با یک ثبات مشخص در این زمینه گام برداشته شود.»
این صحبت‌ها جای شک و تردیدی باقی نمی‌گذارد که چند کمیسیون و چندین نماینده مجلس، به فکر تغییر روی نیمکت تیم ملی ایران در جام جهانی هستند. درست یا غلطش در این بازه زمانی چندان مورد بحث نیست ولی اینکه جریانی در حال ایجاد تغییر روی نیمکت تیم ملی هستند کاملا ملموس است.
درست است که نایب‌رئیس مجلس می‌گوید نماینده‌ها بدشان نمی‌آید یک مربی ایرانی کار را به دست بگیرد ولی مشخص است که چنین گزینه‌ای با توجه به دیدارهای حیثیتی پیش رو چندان در دسترس نخواهد بود. از این رو است که شایعه شده تعدادی از نمایندگان مجلس در پی راهکاری برای بازگشت کارلوس کی‌روش هستند و حتی شایعه شده که این موضوع را با مسئولان وزارت ورزش هم در میان گذاشته‌اند. همین هفته پیش بود که خبرآنلاین هم مدعی شد که نهادی بالاتر از فدراسیون فوتبال در پی بازگرداندن کارلوس کی‌روش به ایران است. واضح است که اگر چنین موضوعی صحت داشته باشد بالاخره این جریان باید از طریق وزارت ورزش اعمال شود.
حالا شاید این پرسش مطرح شود که آیا نمایندگان مجلس توانایی بازگرداندن کارلوس کی‌روش به ایران را دارند؟ برای پاسخ‌دادن به این موضوع باید به نقش وزارت و نماینده‌های مجلس برای برکناری کارلوس کی‌روش از ایران، آن هم بعد از هفت سال فعالیت در ایران رجوع کرد. محمود اسلامیان، عضو پیشین هیات‌رئیسه فدراسیون فوتبال، چند روز قبل در مصاحبه‌ای درباره حواشی پیش‌آمده برای کارلوس کی‌روش از نقش مسعود سلطانی‌فر، وزیر ورزش، وقت حرف زد و گفت: «ما در مسکو که بودیم، پاداشی را فدراسیون فوتبال باید بعد از برد مقابل مراکش به بازیکنان تیم ملی می‌داد. آن زمان مهدی تاج بیمار بود و با کلی سختی توانستیم پول پاداش را جور کنیم. آن زمان مسعود سلطانی‌فر هم در روسیه بود و گفت این پول را من باید بین بازیکنان توزیع کنم. همین موضوع باعث شد کی‌روش مقابل وزیر بایستد و معتقد بود این پول را وزیر نیاورده و پول فدراسیون است و باید خود فدراسیون به بازیکنان بدهد. وزیر آن روز وارد اردوی تیم ملی شد و کی‌روش هم حاضر نشد در محل حضور سلطانی‌فر حاضر شود. ما با کلی خواهش و تمنا بعد از نیم‌ساعت آقای کی‌روش را با وزیر ورزش روبه‌رو کردیم. آقای کی‌روش زیر بار زور نمی‌رفت و حرفش هم به نظر من درست بود و این پول برای فدراسیون بود و ربطی به وزیر ورزش نداشت. کی‌روش عزت نفسی داشت که مقامات از این عزت نفس او خوششان نمی‌آمد و همین باعث برکناری‌اش شد.»
در کنار این مورد، کی‌روش بارها از سوی نمایندگان وقت مجلس ایران هم تحت فشار قرار گرفته بود و انتقادها از او زیاد بود؛ انتقادهایی که نهایتا زمینه را برای خروج او از ایران فراهم کرد. برای پیداکردن مثال در این زمینه چندین نمونه مختلف را می‌توان ذکر کرد ولی یکی از آنها مربوط به سال ۱۳۹۷ است. آن روزها کی‌روش پس از دیدار دوستانه ایران و تونس که چهارم فروردین با نتیجه یک بر صفر به سود تیم حریف به پایان رسید، گفته بود بازیکنان لیگ ایران توانمندی فنی لازم برای کمک به تیم ملی در جام جهانی را ندارند. همین اظهار نظر سرمربی تیم ملی کافی بود کارشناسان و مربیان داخلی انتقادات خود را به کی‌روش افزایش دهند تا جایی که برخی از آنها این اظهارات را «توهین این مربی پرتغالی به فوتبال ایران» تعبیر کردند.
پس از ورود اهالی فوتبال به این موضوع، همایون یوسفی، نماینده فوتبالی مجلس و عضو فراکسیون ورزش نیز به اظهارات کی‌روش به صورت جدی واکنش نشان داد. او در گفت‌وگو با ایرنا گفته بود که کی‌روش بعد از سال‌ها حضور در ایران هنوز با فرهنگ و آداب ایرانی آشنا نشده و چنانچه اظهار نظرهای او همچنان به این شکل ادامه داشته باشد به طور حتم مجلس از طریق وزارت ورزش و جوانان به این موضوع ورود جدی خواهد کرد.
حال، مجلسی که می‌تواند به موضوع برکناری کی‌روش به طور جدی ورود کند، قاعدتا به طور جدی هم برای بازگرداندن او به ایران می‌تواند نقش لازم را ایفا کند. البته این مورد به معنای دستوری‌بودن نیست و می‌توان آن را در قالب توصیه یا «تأکید بیشتر» گنجاند. به هر حال، این روزها دلایل زیادی مطرح می‌شود که از آن به عنوان بازگشت احتمالی کی‌روش به فوتبال ایران یاد می‌شود. از اظهارات دستیار کی‌روش در تیم ملی مصر که گفته کارلوس می‌خواهد سرمربی یک تیم آسیایی در جام جهانی ۲۰۲۲ باشد تا پست عجیب همین سرمربی پرتغالی در روز برتری ایران برابر مراکش در جام جهانی ۲۰۱۸. در کنار اینها، شایعات مربوط به دیدار یکی، دو ملی‌پوش مطرح با ابراهیم رئیسی و ملاقات با وزارت ورزش هم به بحث موجود دامن زده است.
با وجود چنین مباحثی فدراسیون فوتبال ترجیح می‌دهد فعلا بیرون از گود بماند و به رصد اتفاقات بپردازد. البته آنها برای حفظ روحیه سرمربی کنونی تیم ملی هم که شده بدشان نمی‌آید گهگاهی نسبت به شایعات مطرح‌شده واکنش نشان دهند. آخرین آنها مربوط به صحبت‌های احسان اصولی، سخنگوی فدراسیون فوتبال، است که در واکنش به این مسئله که بحث بازگشت کارلوس کی‌روش مطرح شده و گویا او هم پالس مثبت ارسال کرده و آیا بحث بازگشت او دنبال می‌شود، گفت: «خیر، سرمربی ما در جام جهانی اسکوچیچ است و اعضای کادر فنی هم بر اساس لیستی که او داده بود، انتخاب شده‌اند و قرارداد آنها امضا شد و ما با همین تیم راهی جام جهانی خواهیم شد.»
