خبرگزاری فارس – کرمان؛ مهسا حقانیت: در حالی عقیم‌سازی را مهمترین روش برای کنترل جمعیت سگ‌های بدون‌صاحب در کرمان اعلام کرده‌اند که پاسکاری دستگاه‌های متولی در این زمینه طی سال‌های اخیر بوده‌ایم، پاسکاری‌ای که موجب افزایش بیش از حد و اندازه این سگ‌ها و در نتیجه قربانی‌شدن سلامت و آرامش کرمانی‌ها شده است.
جولان سرخوشانه سگ‌های ولگرد در سراسر شهر کرمان
ساعت حدود 10 شب بود، با پسرم و دو تا پسرهای دوستم در منزل‌شان نشسته بودیم، خانه در کنار یکی از پارک‌های محله خواجه‌خضر است، محله‌ای در قلب شهر کرمان، ناگهان صدای پارس سگ‌ها بلند شد و به‌دنبال آن صدای فریاد کودکی کم سن و سال، نی‌نی چشمان کودکان ما از ترس می‌لرزید، دست از بازی کشیدند و به‌دنبال ما به‌راه افتادند تا با چشم خودشان ببینند چه اتفاقی افتاده است.
دروغ چرا؟ نه تنها بچه‌ها که خود ما هم ترسیده بودیم، دوستم درب خانه را باز کرد و خبر خوش داد که دختربچه، جان سالم به‌در برده است، سرم را از درگاه در بیرون بردم، یک گله سگ را در پارک دیدم، سگ‌هایی در شکل‌ها و اندازه‌های مختلف، بزرگ و کوچک، چاق و لاغر.
البته خانواده ما مانند خیلی دیگر از خانواده‌های کرمانی تصادف خودرو با سگ بدون‌صاحب را هم تجربه کرده است، تجربه تلخی که نه در شب بلکه در روز اتفاق افتاد و هرچند برای ما خسارت جسمی نداشت اما خسارت مالی زیادی به‌همراه داشت.
این در شرایطی‌ست که قدیم‌ترها هم در کرمان می‌توانستی تک و توکی سگ را در خیابان ببینی و یا اینکه نیمه‌های شب صدای پارس چند سگ را بشنوی، اما در این چند سال اخیر آنقدر تعداد سگ‌ها در کوچه و خیابان‌های شهر کرمان زیاد شده است که اگر یک روز سگ‌ها را نبینی انگار در کرمان نیستی.
فرقی هم ندارد در کدام محله زندگی می‌کنی، بالاشهر و پایین‌شهر هم ندارد، سگ‌های بدون‌صاحب با خیال آسوده به کوچه‌ها و خیابان‌های شهر می‌آیند و گاهی با پارس کردن و کثیف کردن کوچه‌ها با فضولات خود بر سلامت و آرامش کرمانی‌ها چنگ می‌اندازند.
اذیت و آزار سگ‌های بدون‌صاحب را آمار سامانه 137 شهرداری کرمان هم تایید می‌کنید، زیرا بیشترین گلایه شهروندان در تماس با این سامانه درباره مزاحمت سگ‌هاست.
چرا سگ‌های بدون‌صاحب کرمان زیاد شده‌اند؟
عدم توجه شهرداری، غذارسانی بیش از حد مردم به سگ‌ها، عدم عقیم‌سازی سگ‌ها، رها کردن سگ‌های صاحب‌دار در کوچه و خیابان و کمرنگ شدن فعالیت حامیان سگ‌ها در پناهگاه از مهمترین حرف و حدیث‌هایی‌ست که این سال‌ها درباره افزایش بی‌حد و اندازه سگ‌های شهر کرمان به‌گوش می‌رسد، حتی در ماه‌های اخیر این بحث هم خیلی داغ شده است که بعضی از سگ‌های شهرهای اطراف کرمان هم جمع‌آوری و در بیابان‌های نزدیک رهاسازی می‌شوند تا کرمانی‌ها به وضعیت آنها رسیدگی کنند، نه اینکه ما خودمان خیلی خوب از عهده رسیدگی به سگ‌ها برآمده‌ایم.
چگونه با سگ‌های بدون‌صاحب برخورد کنیم؟
از آنجا که کرمانی‌ها در شرایط کنونی چاره‌ای به غیر از زندگی با انبوهی از سگ‌های بدون‌صاحب را ندارند، با آقا بهروز یکی از پرورش‌دهندگان سگ‌های گارد در کرمان هم‌کلام می‌شوم و از او درباره نحوه برخورد افراد با سگ‌ها می‌پرسم تا شاید بتوان جلوی برخی حوادث را گرفت.
وی بر این موضوع تاکید دارد که سگ‌های بدون‌صاحب، سگ‌های بی‌آزاری هستند و اگر آدم‌ها آنها را اذیت نکنند و یا اینکه به توله‌های‌شان دست نزنند، کاری به کار کسی ندارند و می‌گوید: وقتی با گله‌ای سگ هم روبه‌رو می‌شوید، اگر حرکت نکنید، هیچ یک از سگ‌ها به شما حمله نمی‌کنند.
این پرورش‌دهنده سگ‌های گارد تصریح می‌کند: سگ‌ها، بازی کردن را خیلی دوست دارند و زمانی یک فرد شروع به دویدن می‌کند، آنها هم دنبالش می‌کنند و این بدوبدو کردن‌ها کار دستِ آدم‌ها می‌دهد.
سودجویان از توله‌های سگ‌های بی‌صاحب هم نمی‌گذرند
وی در پاسخ به این پرسش که آیا رهاسازی سگ‌های صاحب‌دار در خیابان‌های شهر کرمان صحت دارد با تایید این موضوع به بیان علت آن می‌پردازد و ادامه می‌دهد: افرادی در شهر کرمان هستند که حتی مجوز پرورش سگ را هم دارند و با بی‌انصافی توله‌های سگ‌های بدون‌صاحب را می‌گیرند و به مردم می‌فروشند، همه توله‌ها هم بانمک هستند، اما وقتی بزرگ می‌شوند، خود واقعی‌شان را نشان می‌دهند و صاحبان سگ‌ها با مشاهده این سگ‌های بدون نژاد آنها را در کوچه و خیابان رها می‌کنند.
این پرورش‌دهنده سگ بر رعایت اصول انسانی و حرفه‌ای در پرورش سگ تاکید می‌کند و می‌افزاید: بعضی از پرورش‌دهندگان توله‌های شیری را می‌فروشند تا قرار نباشد هزینه زیادی از جمله هزینه‌های واکسیناسیون برای آنها انجام دهند و فقط نگاه تجاری به این مسئله دارند و فروش توله‌های بی‌کیفیت موجب رهاسازی سگ‌ها و در نتیجه افزایش سگ‌های بدون‌صاحب در کوچه‌ها و خیابان‌های شهر می‌شود.
اما یکی از نگرانی‌ها درباره سگ‌های بدون‌صاحب مربوط به جفت‌گیری این سگ‌ها با گرگ‌ها و به‌وجود آمدن گرگاس یا همان سگ‌گرگ‌هاست که در برخی از نقاط کشور هم شاهد حمله گرگاس‌ها به مردم بوده‌ایم، وی با تایید این موضوع که گرگاس‌ها حیواناتی خطرناک هستند، خاطرنشان می‌کند: تاکنون گرگاس را در بین سگ‌های بدون‌صاحب کرمان حتی در جاده کوهپایه با وجود حضور سگ‌های فراوان ندیده‌ام و این در حالی‌ست که گرگاس‌ها از دور هم قابل تشخیص هستند.
روایتی از آنچه بر پناهگاه حیوانات کرمان گذشت
اما کرمان یک پناهگاه حیوانات بدون‌صاحب هم دارد، پناهگاهی که روز دوشنبه 17 اسفندماه سال 94 در کیلومتر 10 جاده کوهپایه افتتاح شد، پناهگاهی که قرار بود پناه حیوانات آزاد کرمان باشد و از سویی با عقیم‌سازی سگ‌های بدون‌صاحب و کنترل جمعیت آنها به سلامت و آرامش شهروندان هم کمک کند.
این در حالی‌ست که این پناهگاه از آن روز زمستانی که افتتاح شد تا امروز که در آستانه هفت سالگی‌ست، دستخوش حوادث بسیاری بوده است، هرچند از اقدامات موثر و قابل تقدیر فعالان این پناهگاه نمی‌توان گذشت اما این مکان در سال‌های اخیر گاهی با چنان آشفتگی مواجه شده که سوژه شبکه‌های آن‌ور آبی هم شده است.
برای اینکه از آنچه بر پناهگاه کرمان گذشت مطلع شویم، به سراغ علیرضا شهیدی عضو هیئت مدیره انجمن حمایت از حیوانات کرمان (رها) رفتم، وی می‌گوید: پناهگاه کرمان در سال 94 راه‌اندازی شد، زمانی که علی بابایی شهردار وقت کرمان بود و از آنجا که شهردار قصد داشت این پناهگاه را به یک موسسه حقوقی حامیان واگذار کند، ما نخستین موسسه حقوقی حمایت از حیوانات کرمان با نام «رها» را ثبت کردیم.
وی ادامه می‌دهد: انجمن رها کارهایی مانند غذارسانی و درمان را انجام می‌داد و زنده‌گیری حیوانات هم توسط شهرداری صورت می‌گرفت و ساختار داخلی پناهگاه بر اساس دستورالعمل وزارت کشور بود به طوری که بعد از زنده‌گیری توسط شهرداری، سگ‌ها به واحد قرنطینه می‌رفتند و انگل‌زدایی می‌شدند، سپس تفکیک جنسیتی صورت می‌گرفت، عقیم‌سازی انجام می‌شد و سگ‌ها بعد از گذراندن دوران نقاهت و پلاک‌گذاری یا به افراد متقاضی واگذار می‌شدند و یا در محله‌ای که زنده‌گیری شده بودند، آزادسازی می‌شدند.
شهیدی تصریح می‌کند: شهرداری ابتدا دو خودرو برای جمع‌آوری و زنده‌گیری سگ‌ها داشت که این خودروها را به پنج، شش خودرو افزایش داد، بنابراین ورودی پناهگاه با خروجی آن همخوانی نداشت و در حالی تعداد زیادی سگ وارد پناهگاه کرمان شدند که هزینه عقیم‌سازی خیلی گران بود.
وی ادامه می‌دهد: در دوران شهرداری مهران عالم‌زاده در کرمان چند جلسه را با وی برگزار کردیم، اما در زمان وی دیگر نتوانستیم با شهرداری کار کنیم، زیرا تفاوت عقیده داشتیم و حرف‌های‌مان با هم خیلی فاصله داشت بنابراین انجمن حمایت از حیوانات کرمان از پناهگاه بیرون آمد و دو خانم با شهردار وارد مذاکره شدند و پناهگاه به آنها داده شد.
شهیدی در پاسخ به این پرسش خبرنگار فارس که آیا نظارتی بر پول‌هایی که از سوی پناهگاه به نام حیوانات جمع‌آوری می‌شود وجود دارد یا خیر، عنوان می‌کند: حرف و حدیث‌ها درباره پول‌های جمع‌آوری و خرج‌شده زیاد است، اما باید بگویم اداره پناهگاه کاری نیست که توسط آدم‌های شخصی انجام شود و شهرداری از آنجا که نمی‌خواهد هزینه کند، مسؤولیت را به گردن دیگران می‌اندازد.
وی همچنین با اشاره به اینکه انجمن حمایت از حیوانات کرمان (رها) هزینه‌های زیادی در پناهگاه کرمان کرده است، می‌افزاید: سگ‌ها باید بر اساس فرآیند مشخص به پناهگاه بیایند و سپس از فضا خارج شوند، اما شهرداری مقصر اصلی است که بر اساس فرآیند عمل نمی‌کند.
شکایت از سگ‌ها مهمترین علت تماس مردم با 137
از آنجا که انگشت اتهام در بحث سگ‌های بی‌صاحب بیشتر به‌سوی شهرداری نشانه می‌رود پای صحبت‌های محمد جبارپور مشاور شهردار کرمان در بهینه‌سازی فرایندهای راهبردی نشستم. وی می‌گوید: از زمانی که شعرباف به عنوان شهردار به کرمان آمد، من هم آمدم، وقتی سامانه 137 را بررسی کردیم، متوجه شدیم بیشترین درخواست مردم این است که سگ‌ها را از محله‌ها جمع‌آوری کنیم.
وی ادامه می‌دهد: یکی از مناطق شهرداری کرمان دو دستگاه خودروی جمع‌آوری سگ‌های بی‌صاحب و بقیه مناطق هم هر کدام یک دستگاه خودرو دارند و روزانه هر ماشین سه سگ را زنده‌گیری می‌کند و به پناهگاه می‌برد، اما این سگ‌ها باید عقیم‌سازی و رهاسازی شوند وگرنه جمعیت سگ‌های پناهگاه زیاد می‌شود و نگهداری آنها در شرایط استاندارد جهانی غیرممکن است.
سگ‌های خیابانی به محلات برنگردند، سگ‌های بیابانی می‌آیند
جبارپور با اشاره به اینکه حدود یک هزار و تا یک هزار و 500 سگ به طور میانگین در پناهگاه حیوانان کرمان نگهداری می‌شود، ابراز می‌کند: تاکنون فقط 70 سگ برای نگهداری واگذار شده است و این در شرایطی‌ست که اگر ما نتوانیم سگ‌های جمع‌آوری شده را عقیم‌سازی و رهاسازی کنیم بر اساس آنچه متخصصان می‌گویند، سگ‌های بیابانی وارد قلمرو این سگ‌ها می‌شوند و این در شرایطی‌ست که خطر سگ‌های بیابانی از سگ‌های خیابانی بیشتر است بنابراین باید سگ‌ها را به محلات برگردانیم تا از قلمرو خود دفاع کنند.
وی از نظر کارشناسان و متخصصان برای ساماندهی وضعیت سگ‌های بدون‌صاحب در کرمان سخن به میان می‌آورد و عقیم‌سازی و رهاسازی را مهمترین روش اعلام شده از سوی آنها ذکر می‌کند و می‌افزاید: زمانی که چرخه تولید نسل سگ‌ها متوقف شد، بعد از گذشت چند سال با مرگ طبیعی این حیوانات و همچنین کاهش زاد و ولدها می‌توانیم به شرایط مطلوب در شهر کرمان برسیم.
مسئله سگ‌های بدون‌صاحب پیگیری نشود، فاجعه می‌شود
مشاور شهردار کرمان در بهینه‌سازی فرایندهای راهبردی از عقیم‌سازی 90 درصد سگ‌های نر در پناهگاه خبر می‌دهد و تصریح می‌کند: ما نمی‌توانیم به این کار ادامه دهیم زیرا عقیم‌سازی سگ‌های ماده از اهمیت بیشتری برخوردار است، اما از آنجا که عقیم‌سازی ماده‌ها سخت‌تر است و در پناهگاه امکانپذیر نیست و حتما باید در کلینیک انجام شود، بنابراین جلساتی را در استانداری کرمان برگزار کردیم و تاکید ما این بود که این مسئله سگ‌های بی‌صاحب در کرمان اگر پیگیری نشود به فاجعه تبدیل می‌شود.
جبارپور ادامه می‌دهد: به‌دنبال جلساتی که در استانداری کرمان برگزار کردیم، قرار شد، دانشکده دامپزشکی برای عقیم‌سازی سگ‌های ماده به کمک شهرداری بیاید و هر سگ ماده به جای 900 هزار تومان با 500 تومان عقیم شود، اما پنج ماه از این قرارداد برای عقیم‌سازی 20 سگ ماده در هفته گذشته اما هنوز اقدامی صورت نگرفته است، زیرا هر روز یک بند را از قرارداد کم و یا به آن زیاد می‌کنند.
وی با اشاره به اینکه از حامیان برای غذارسانی به سگ‌های پناهگاه کرمان کمک خواسته‌ایم، اضافه می‌کند: همچنین موفق شدیم با افرادی در خارج از کشور که در این زمینه دغدغه داشتند، قرارداد عقیم‌سازی 10 سگ ماده در هفته را ببندیم و ما در شهرداری سعی می‌کنیم با خواسته‌های حامیان کنار بیاییم تا آنها به نحو مطلوب‌تری کار را پیش ببرند.
جبارپور تصریح می‌کند: پژوهش‌ها نشان می‌دهد اگر در هر هفته بتوانی 25 سگ ماده را عقیم‌سازی کنیم، بعد از گذشت یک سال بیشتر سگ‌های ماده شهر کرمان عقیم می‌شوند و این در حالی‌ست که اگر دانشکده دامپزشکی کار عقیم‌سازی را آغاز کند ما با همراهی حامیان در هر هفته 30 سگ را عقیم‌سازی می‌کنیم و این بالاتر از استاندارد است.
وی در پاسخ به این پرسش خبرنگار فارس که آیا شهرداری بر مجوزهای حامیان نظارتی دارد یا خیر، می‌گوید: مردمی‌سازی امور یکی از برنامه‌های شهرداری‌ست و همین پناهگاه حدود 2 میلیارد تومان هزینه در ماه دارد که حامیان به کمک ما آمده‌اند و ما هم سعی می‌کنیم، دست‌شان را نبندیم، اما مسؤولیت هر کدام از حامیان هم مشخص است، مثلا تامین غذا بر عهده یک فرد است و اگر فرد دیگری بدون هماهنگی برای تامین غذا اقدامی انجام دهد به وی تذکر می‌دهیم تا در کار حامیان خللی ایجاد نشود.
مردم با سگ‌های عقیم‌شده کنار بیایند
مشاور شهردار کرمان در بهینه‌سازی فرایندهای راهبردی یادآور می‌شود: سگ‌های عقیم‌شده در پناهگاه را با قلاده نشان‌گذاری می‌کردند، اما از آنجا که ممکن بود به هر دلیلی این قلاده از بین برود، بنابراین بنا به درخواست ما حامیان اقدام به تتوی سگ‌های عقیم‌شده می‌کنند تا بتوان آنها را از سگ‌های دیگر تشخیص داد.
وی همچنین با اشاره به اینکه سگ‌ها بعد از عقیم‌سازی باید به محله‌ها برگردند، بیان می‌کند: مردم باید این را بدانند که سگ‌های بی‌صاحب با مردم خو گرفته‌اند و اگر بچه‌ها به سمت آنها نروند و اگر مردم هم آنها را اذیت نکنند، سگ‌ها هم کاری با ما ندارند.
جبارپور با تاکید دوباره بر اینکه عقیم‌سازی سگ‌ها نیاز مبرم شهر کرمان است ابراز امیدواری می‌کند با برطرف شدن بروکراسی‌های اداری و پای کار آمدن دستگاه‌های متولی برای عقیم‌سازی در آینده‌ای نزدیک شاهد رفع مشکلات مربوط به سگ‌های بدون صاحب در کرمان باشیم.
وی همچنین در پایان سخنان خود در پاسخ به خبرنگار فارس که پرسید، آیا رهاسازی سگ‌های بدون‌صاحب شهرهای دیگر در اطراف کرمان واقعیت دارد، این مسئله را تایید کرد.
به نظر می‌رسد چنانچه دستگاه‌های متولی در امر ساماندهی سگ‌های بدون‌صاحب همچنان خود را به بی‌خیالی بزنند و گامی برای عقیم‌سازی سگ‌های ماده بر ندارند به‌زودی شاهد بروز فاجعه‌هایی در شهر کرمان باشیم که به این سادگی‌ها نتوان آن را جمع کرد.
انتهای پیام/80019/ی
