ما علنی گفتیم و افتخار می کنیم که همراه با تیم فوتبال نوجوانان ایران با حسین آقا عبدی استعدادیابی در مناطق محروم را شروع کردیم. در سیستان بلوچستان وارد شدیم و با افتخار این کار را کردیم.
به گزارش خبرآنلاین، رائفی پور در نشستی دانشجویی به سوال یکی از حاضران درباره حمله تند حسن عباسی به فوتبال و فوتبالیست ها پاسخ داد.
محورهای پاسخ رائفی پور به شرح زیر است:
-اولا باید از ایشان پرسید منظورشان چیست. با یکی دو دقیقه نمی توان تشخیص داد. شاید نقل قول کرده است. نمی دانیم. الان می شود از او پرسید. اساسا هر جا شهرت باشد، فساد شکل می گیرد. کم حرف و حدیث درباره ما سخنرانها و مداحها نشنیدید. وقتی به این شهرت، ثروت اضافه می شود فساد بیشتر می شود و پول وسط می آید. به شهرت و پول، زن هم اضافه شود می شود سینما. این که بستری فسادزا باشد دلیل نمی شود بگوییم تمام افرادی که آنجا هستند، فاسد هستند. مثلا بگوییم مداحان و سخنرانان چون مشهور هستند، فاسدند. کلی روحانی مشهور داریم چون آنها مشهورند ، پس فاسدند؟!
-از قضا در این عرصه ها کسی که سالم بماند- که معتقدم این اشخاص را داریم – کار بسیار بزرگی کرده است، من رائفی پور بیایم اینجا صدسال درباره اربعین و این چیزها حرف بزنم، یک طرف، کسی مانند کریس رونالدو یک استوری درباره اربعین بگذارد، یک طرف.
-این که من درباره یک مساله حرف بزنم موضوع دیگری است، این که یک بازیکن پس از گل زدن پیراهنش را دربیاورد که پیامی را منتقل کند یک طرف.
-فراموش نکنیم سید جلال حسینی را داشتیم که قبل از اینکه هر بازی فوتبالی را انجام دهد آن را به یک شهید تقدیم کرد. همین الان آقای انصاریان را داریم که رفته مدرسه فوتبال به نام شهید ابراهیم هادی ایجاد کرده است. کسی که با تمام وجود، وطن دوست و وطن پرست است.
-کاری که مهدی طارمی در اروپا برای پرچم ایران انجام داد، چه کسی می توانست نجابت ایرانی و پرچم ایران را وایرال کند و به منصه ظهور بگذارد. پس فرصت بسیار داریم. ما فوتبالیست شهید داریم. سخت تر است، چون عرصه شهرت، پول و ثروت بسیار سخت و پیچیده است.
-باید سلبریتی ها را بگردید ببینید چه کار خوبی کرده است. ببینید چطور شده است یک سلبریتی درباره مملکت ما حرف خوبی می زند روی سر می گذاریم و حلوا حلوا می کنیم. در حالی که بدیهی است افراد از مملکت خود دفاع کنند. اگر یکی شان وطن دوستی کند، ما می گوییم دمت گرم.
-عرصه شهرت همین است، پول شهرت است، یک سری آسیب های اخلاقی است، ولی نمی شود همه را به یک چوب راند. نه صحیح است و نه اینطور است. باید از خود آقای عباسی بپرسید. چه بسا منظور ایشان بوده که عرصه، عرصه سختی است که آدم بتواند خود را سالم نگه دارد. ولی حتما بوده اند کسانی که خود را سالم نگه داشته اند و سالم خواهند بود.
-ما علنی گفتیم و افتخار می کنیم که همراه با تیم فوتبال نوجوانان ایران با حسین آقا عبدی استعدادیابی در مناطق محروم را شروع کردیم. در سیستان بلوچستان وارد شدیم و با افتخار این کار را کردیم. چه بسا بچه هایی که اگر در لابی گری ها و لابی بازیهای فوتبال می افتادند معلوم نبود به کجا می رسند و مستقیما شناسایی کردیم و الان می روید در تیم فوتبال، حظ می برید. تیم فوتبال نوجوانان ما قبل از شروع بازی، هیچ تلویزیونی به آنها نپرداخت. آنها شاهکار خلق کردند و رفتند اول شدند. باید ما تاجیکستان را ۷-۰ بردیم و دقیقا گل آخر را در دقایق آخر زدیم.
-این بچه ها قبل از شروع بازی در رختکن، دست روی دوش همدیگر انداختند و شعار دادند یا دلیل المتحیرین. با نام خدا به میدان رفتند و واقعا متحیر کردند.
-من این کار را ادامه می دهم و وظیفه خود می دانم. در ۳۰ استان رابط داریم. آقای عبدی، پول بلیت خودشان را خودشان دادند تا روی گردن میزبان هزینه نیندازند. اینها چند سال بعد تیم امید هستند و بعد در تیم بزرگسالان بازی می کنند. خودشان اهل گفتن نیستند و اخلاص دارند و نمی گویند ولی وظیفه من است بگویم.
-شما مچ دست آقای حسین عبدی را ببینید پارچه سبزی است که ۲۰ سال در دست اوست، در زمان صدام به عراق رفتند با تیم پرسپولیس، این اعتقاد است. این فوتبالیست امام زمانی و معتقد و وطن دوست است و آدم خوشحال می شود و می گوید آینده خوبی در پیش است برای فوتبال.
- امیدوارم بتوانیم اخلاق را همه جا از جمله فوتبال و اول از همه در بین خود ما سخنرانان، ساری و جاری کنیم.
