سوفی آدلرسپار نویسنده فمینیست، فردریکا برمر را تحسین می‌کرد و پس از آشنایی با روزالی روس که پس از اقامت چند ساله در آمریکا در ۱۸۵۷ با رویکرد به حقوق زنان به سوئد بازگشته بود، به مباحث فمینیستی علاقه‌مند شد. در این زمان پس از انتشار رمان فردریکا برمر با نام هرتا در سوئد (۱۸۵۶) در مباحث اجتماعی به حقوق زنان پرداخته می‌شد؛ مباحثی که در نهایت به لغو قیمومت بر زنان مجرد، به رسمیت شناختن سن قانونی زنان (۶۳-۱۸۵۸) و تاسیس نخستین مدرسه دولتی مخصوص زنان موسوم به «دانشسرای عالی سلطنتی معلمان زن» انجامید(۱۸۶۱). در ۱۸۵۹ سوفی آدلرسپار و روزالی روس با حمایت‌های مالی یک بانوی صاحب تالار با نام فردریکا لیمنل مجله هوم ریویو را بنیان نهادند. این مجله به مباحثی چون حقوق زنان، نقش‌های جنسیتی و فمینیسم در سوئد می‌پرداخت.
تمرکز اصلی آدلرسپار حق رای زنان نبود؛ هرچند در ۱۸۶۲ به زنان اجازه داده شد تا در انتخابات شهرداری‌ها شرکت کنند. تمرکز اصلی آدلرسپار و مجله‌اش دسترسی زنان به آموزش و اشتغال بود تا به آنها امکان رسیدن به استقلال مالی را بدهد. جمله معروف او این بود: زنان به کار نیاز دارند و کار هم نیازمند زنان است. در ۱۸۶۲ او کلاس‌های آموزشی عصرگاهی برای زنان راه‌اندازی کرد تا به آنها آموزش حرفه‌ای ارائه کند و یک سال بعد دفتری بنیان نهاد که در واقع بسیار به آژانس‌های کاریابی امروزی شباهت داشت. با تلاش‌های وی زنان از حقوق برابر با مردان برای تحصیل در آکادمی سلطنتی هنر سوئد بهره‌مند شدند. وی در ۱۸۶ سالن مطالعه استکهلم را به‌عنوان یک کتابخانه رایگان برای دسترسی زنان به آموزش بنیان نهاد. علاقه وی به آموزش زنان تنها با هدف فعالیت حرفه‌ای و شغلی زنان نبود، بلکه وی می‌خواست آنها در عرصه عمومی فعالیت اجتماعی داشته باشند. وی در ۱۸۹۵ درگذشت.
