فرانک پرتوآذر بانوی ۳۳ ساله تیم ملی دوچرخه‌سواری کوهستان ایران در ترکیب یک تیم سوئیسی به نام ولوسالوشنز - پامپ فور پیس، Velosolutions - Pump for Peace رکاب می زند و یکشنبه ۱۹ تیرماه هم در کاپ جهانی سوئیس شرکت کرد. در این رقابت چهره‌های شاخص دنیا از جمله مدال‌آوران المپیک و جهان حضور داشتند و به همین دلیلی این تورنمنت از سطح بسیار بالایی برخوردار بود که پرتوآذر به دنبال درخشش در آن بود تا هم بتواند برای باشگاهش رتبه خوبی کسب کند و هم رکوردی را برای ایران به ثبت برساند. او هر چند به نام ولسالوشنز پامپ فور پیس رکاب می زند ولی نامش به عنوان یک دوچرخه سوار ایرانی مطرح است.
در مورد قراردادتان توضیح دهید؟
چند سالی بود که با هزینه های خودم در رویدادها شرکت می کردم. روند ویزاگرفتن، ثبت نام و نامه نگاری با فدراسیون همه وقت و انرژی زیادی از من گرفت. در همه سفرها مکانیک خودم بودم و هزینه های زیادی هم صرف حضورم در مسابقات شد. ولی سال گذشته این کمپانی علاقمند شد تا به من کمک کند و با وجود اینکه ایرانی نیستند ولی معتقدند که مدال بازیهای آسیایی حق من است. خیلی حرفه ای جلو آمدند و یک هفته به پایان سال ۲۰۲۱ میلادی بود چند اسپانسر را پیدا کردند و تیم را راه اندازی کردند. آدمهای شناخته شده ای در تیم ما هستند و با نفر اول رنکینگ جهانی رکاب می زنم.
پس حساب ویژه ای روی شما کردند؟
آنها رقابتهای من را آنالیز کردند و با توجه به پشتکاری که از من دیدند حمایتم می کنند.
چند مسابقه برای این تیم رکاب زدید؟
اسفندماه یکسری رقابت در ترکیه بود.در سال جدید هم آخر فرودین ماه در تور چند روزه ایدر کرواسی شرکت کردیم که از ناحیه دست آسیب دیدم و مجبور شدم برای روند درمانی ام به ایران برگردم. یک ماه و نیم بعد به مسابقات جهانی بلژیک و اتریش بازگشتم؛ حالا هم که جهانی سوئیس.
هر روز روند بهتری پیدا می کنید؟
هم تیمی با نفر اول رنکینگ جهانی کوهستان یک تجربه بزرگ است. راهنمایی های خوبی را هم به من می کند. الان هم شرایط خوبی دارم و هدفم رسیدن به اوج در قهرمانی جهان است که روزهای ۴ تا ۶ شهریورماه در فرانسه برگزار می شود.
تجربه رکابزنی در کوههای آلپ باید بسیار جالب باشد؟
در هفته اولی که به سوئیس امده بودم، فیلمبرداری داشتیم و به نقاط مختلف سوئیس رفتیم. در کوههای آلپ رکابزنی واقعا فوق العاده است.مناظری دارد که بی نظیراست. البته در کشور خودمان هم شاید این از مناظر زیبا بتوان پیدا کرد ولی امکاناتی وجود ندارد که بتوان از میان آنها عبور کرد.
پس دیگر همانند سایر ورزشکاران ایرانی مشکل ویزا گرفتن ندارید؟چون به تازگی انگلیس و امریکا به ورزشکاران ما ویزا نداده اند!
خیر. مشکلات ویزا دیگر ندارم. اتفاقا یک ماه دیگر به آمریکا و کانادا دعوت شده ام. ولی برای اینکه هدفم جهانی فرانسه است اقدامی هم برای گرفتن ویزاهای این کشور نکردم.
برای رکابزنان دخترایرانی صحتبی ندارید؟
دختران باید بدانند که در این مسیر باید صفر تا ۱۰۰ را خودشان پی گیری کنند. ماندانا دهقان که از دوستان خود من هم هست الان مسیرش را پیدا کرده ولی لیلا حیدری اول راهش است و باید بداند که دوچرخه سواری آسیا مسیر یشرفت خودش را خیلی سریع طی می کند و با کم کاری حدود ۱۰ سال عقب می افتد. در کشور ما ورزشکار باید خودکفا باشد و با برنامه ریزی درست پیش برود. ممکن است استعداد خاص داشته باشی ولی در سطح حرفه ای تنها مستعد بودن جواب نمی دهد و برنامه ریزی و سرمایه گذازی جواب می دهد. اگر هم به امید حمایت دیگران باشی به جایی نمی رسی.یعنی باید صفر و ۱۰۰ خودت باشی.
پس برای بازیهای آسیایی هانگژو شرکت خواهی کرد؟
تمایل به شرکت دارم و خود را هم آماده می کنم. باید ببینیم فدراسیون دوچرخه سواری برای گرفتن مدال چه هدفی دارد چه اقداماتی می کند.
فدراسیون دوچرخه سواری هم که در انتظار انتخابات است؟
هنوز به خاطر انتخابات در دوران برزخ است. تا سرپرست موقت باشد بلاتکلیف خواهیم بود.امیدوارم کسانی کاندید شوند که مدیریت بلد باشند تا این رشته را حمایت کامل کند. چون دوچرخه سواری همانند رشته های دوومیدانی، قایق‌رانی و شنا مدالهای زیادی دارد و سرمایه گذاری در آن برای هر مسابقه ای مهم است
