به گزارش "ورزش سه" با تاکید کمیته فنی و مسئولان فدراسیون فوتبال، حالا تردیدی در نشستن یک سرمربی ایرانی روی نیمکت تیم ملی در مسابقات جام جهانی وجود ندارد. اما سئوال مهم این است که اساسا کدام یک از مربیان ایرانی رزومه و مقبولیت لازم برای نشستن روی نیمکت تیم ملی را دارند؟
شاید در مقطعی که دراگان اسکوچیچ به عنوان سرمربی تیم ملی انتخاب شد، نظر اهالی فوتبال در انتخاب گزینه داخلی برای هدایت تیم ملی در نهایت روی دو گزینه علی دایی و امیر قلعهنویی محدود میشد اما در شرایط فعلی سیاههی این لیست که دوتای آنها در حال حاضر بدون تیم هستند و سه نفر دیگرشان تحت قرارداد با تیمهای باشگاهی، کمی طولانیتر است که در ادامه به بررسی شرایط آنها میپردازیم.
* علی دایی
سرمربی سابق تیم ملی فوتبال ایران که در مرحله انتخابی جام جهانی 2010 آفریقای جنوبی سکان هدایت تیم ملی را به دست گرفت اما پیش از پایان این رقابتها و در شرایطی که از شانس صعود تیم ملی تا حدود زیادی کاسته شده بود، از سمت خودش برکنار و افشین قطبی جایگزینش شد. دایی در زمان هدایت تیم ملی به قهرمانی مسابقات غرب آسیا در سال 2008 دست یافت. آقای گل سابق رده ملی دنیا، در رده باشگاهی به عنوان سرمربی قهرمانی با سایپا در لیگ برتر و کسب سه جام حذفی با پرسپولیس و نفت تهران به همراه یک نایبقهرمانی با سرخپوشان تهرانی در لیگ برتر در کارنامه دارد. دایی که بعد از برکناری از هدایت تیم سایپا تا امروز دیگر در فوتبال حاضر نبوده، پیش از انتخاب دراگان اسکوچیچ به عنوان سرمربی تیم ملی هم یکی از شانسهای اصلی تصاحب این عنوان بود و این روزها در حالی که زمزمههای مبنی بر عدم تمایلش به پذیرش این پست به گوش میرسد، اما یکی از گزینههای اصلی فدراسیون برای مسئولیت خطیر به شمار میرود. مقبولیت عمومی فوقالعاده این چهره در نزد مردم و فوتبالدوستان در کنار وجهه بینالمللیاش در مقایسه با ملیپوشان عمدتا لژیونر تیم ملی باعث شده تا علی دایی یکی از جدیترین گزینهها برای هدایت تیم ملی ایران باشد.
* افشین قطبی
سرمربی تیم ملی فوتبال ایران در مسابقات جام ملتها آسیا 2011 در همه سالهای اخیر به فوتبال ایران نزدیک بوده و بعد از چندین سال کار در شرق آسیا، حالا هدایت هیچ تیمی را برعهده ندارد. قطبی که به واسطه دستیاری در کادر گاس هیدینگ در تیم ملی آمریکا و بعدها همکاری با دیک ادوکات در تیم ملی کره جنوبی نزد فوتبالدوستان ایرانی مشهور شد، کارش در فوتبال ایران را با هدایت پرسپولیس در لیگ هفتم استارت زد و با قهرمان کردن این تیم محبوبیت زیادی در بدنه قرمز فوتبال ایران بهدست آورد. بعدها این مربی به عنوان جانشین علی دایی انتخاب شد اما نتوانست ایران را در سه بازی باقیمانده مرحله انتخابی به موفقیت برساند اما در مسئولیت خودش برای جام ملتها باقی ماند. قطبی در این تورنمنت هم برابر کره جنوبی تن به شکست داد تا از سمت خودش برکنار شود. در این سالها قطبی در جیلیگ ژاپن و سوپرلیگ چین و تایلند مشغول شد و حتی در مقطعی کوتاه سرمربیگری فولاد خوزستان را هم برعهده گرفت. هرچند این مربی به دلیل قرارداد نداشتن با هیچ باشگاهی و احاطه و شناختش بر پتانسیل تیم ملی گزینهای در دسترس محسوب میشود، اما به نظر نمیرسد که مسئولان فدراسیون فوتبال برای واگذاری نیمکت تیم ملی به او برنامهای داشته باشند.
* امیر قلعهنویی
پرافتخارترین سرمربی داخلی تاریخ لیگ برتر، عنوانی است که از مدتها قبل دنبالهی نام امیر قلعهنویی قرار گرفته است. سرمربی موفق فوتبال باشگاهی ایران که سابقه هدایت تیم ملی پرستاره ایران در جام ملتهای 2007 را در کارنامه دارد و به قول خودش بدون شکست از سمتش کنار رفت. قلعهنویی که بعد از پشت سر گذاشتن یک دوره موفق سه ساله در استقلال به پشتوانه قهرمانی با این تیم در لیگ برتر ایران به سرمربیگری تیم ملی ایران بعد از جام جهانی 2006 رسید، بعد از ناکامی با تیم ملی در جام ملتها دوباره در استقلال اعاده حیثیت کرد و بعد از قهرمانی با این تیم، دو قهرمانی دیگر در سپاهان به ارمغان آورد و با کسب نایبقهرمانی در تبریز، استقلال را بعد از 4 سال مجددا قهرمان لیگ برتر کرد. این پنجمین و آخرین عنوان قهرمانی امیر قلعهنویی در فوتبال ایران بود اما توان مربیگری او در کنار نتایج قابل قبولش باعث شد تا بعد از مارک ویلموتس در کنار علی دایی به عنوان گزینههای ایرانی هدایت تیم ملی مطرح شوند. شاید اگر مخالفت مدیران سپاهان با حضور این مربی در تیم ملی وجود نداشت، امروز کمیته فنی نشستی برای برکناری دراگان اسکوچیچ تشکیل نمیداد! به هرحال امیر قلعهنویی در شرایطی که پیش از پایان لیگ بیست و یکم قراردادش با گلگهر را یک فصل دیگر تمدید کرد، حالا به عنوان یکی از گزینههای اصلی هدایت تیم ملی نزد مسئولان فدراسیون محسوب میشود و به نظر نمیرسد این بار در صورت درخواست فدراسیون، مسئولان این باشگاه سیرجانی مخالفتی با حضورش در تیم ملی داشته باشند.
* یحیی گلمحمدی
سرمربی این روزهای پرسپولیس که در شروع فصل نقل و انتقالات بازیکنان ملیپوش زیادی را جذب کرده، یکی دیگر از گزینههای مقبول برای دراختیار گرفتن هدایت تیم ملی به شمار میرود. مربی 52 سالهای که در جام جهانی 2006 آلمان به عنوان گلزن در ترکیب تیم ملی حاضر شده، بعد از دو قهرمانی در جام حذفی با ذوبآهن، روند رو به جلویی در مربیگری پشت سر گذاشت و بعد از جدایی کالدرون از پرسپولیس، برای بار دوم سرمربی پرسپولیس شد. گلمحمدی با پرسپولیس به دو قهرمانی در لیگ برتر دست پیدا کرد تا در کنار دستاورد قابل توجه نایبقهرمانی در لیگ قهرمانان آسیا از او چهرهای تراز اول در بین سرمربیان داخلی فوتبال ایران بسازد. هرچند یحیی گلمحمدی در فصل گذشته با پرسپولیس به قهرمانی دست پیدا نکرد، اما عنوان نایبقهرمانی او در لیگ بیست و یکم باعث نمیشود که او در بین گزینههای داخلی هدایت تیم ملی قرار نگیرد. اگرچه کاپیتان سابق تیم ملی در جام جهانی تحت قرارداد باشگاه پرسپولیس است اما سابقه همکاری این باشگاه با تیم ملی در خصوص کریم باقری و خانبان در دوره اسکوچیچ باعث میشود که این موضوع در صورت علاقه فدراسیون به گلمحمدی، مانعی برای رقم خوردن همکاری نباشد.
* فرهاد مجیدی
سرمربی قهرمان مقتدر بیست و یکمین دوره مسابقات لیگ برتر فوتبال ایران، یکی از دیگر گزینههای قابل توجه فدراسیون فوتبال برای نشستن بر روی نیمکت تیم ملی است. مجیدی جوان که در ابتدای راه مربیگریاش با استقلال به نایبقهرمانی در لیگ و جام حذفی دست پیدا کرده بود، در دومین مقطع حضورش در این باشگاه به شکلی شگفتانگیز تیم یکدست استقلال را بدون پذیرش حتی یک شکست به عنوان قهرمانی لیگ برتر رساند تا نشان دهد از پتانسیل بالایی برای مربیگری در فوتبال ایران برخوردار است. مجیدی که با قرارگرفتن جام قهرمانی در سبد افتخاراتش به عنوان سرمربی باشگاه الاتحاد کلبا انتخاب شده، به سان امیر قلعهنویی در مقطع بعد از جام جهانی آلمان، به عنوان سرمربی آخرین قهرمان فوتبال ایران، یکی از شانسهای پذیرش هدایت تیم ملی در بین گزینههای داخلی به شمار میرود. هرچند نام او هم مثل یحیی گلمحمدی تا کنون پیرامون تیم ملی فوتبال شنیده نشده اما به مانند همتای خودش در پرسپولیس به عنوان یکی از سرمربیان روی بورس فوتبال ایران میتواند برای تصاحب این صندلی مطرح باشد.
* جواد نکونام
رکورددار بازی در لباس تیم ملی فوتبال ایران و کاپیتان این تیم در جام جهانی 2014 برزیل، یکی از سه گزینه اصلی فدراسیون فوتبال برای هدایت تیم ملی به شمار میرود. سرمربی موفق فولاد خوزستان که کارش در مربیگری را با دستیاری کارلوس کیروش در تیم ملی آغاز کرد، پلههای مربیگری را یکی یکی طی کرد تا در نهایت در فولاد خوزستان به اوج کارش رسید. کسب سهمیه با تیم خوزستانی و در ادامه قهرمانی در جام حذفی و سوپرجام فوتبال ایران برابر سرخابیهای پایتخت را وقتی به صعود قرمزهای اهواز از مرحله گروهی لیگ قهرمانان آسیا اضافه میکنیم، شانس بالای نکو برای نشستن روی نیمکت تیم ملی را بهتر درک میکنیم. ارتباط فوقالعاده با بازیکنان تیم ملی در کنار تجربه حضور در دو جام جهانی و شرکت کردن در مرحله انتخابی 4 جام جهانی در کنار سابقه چندین ساله حضور در لالیگای اسپانیا باعث شده تا مدیران فدراسیون نگاه ویژهای روی کاپیتان سابق تیم ملی برای هدایت این تیم در جام جهانی داشته باشند. قرارداد این مربی با باشگاه فولاد هم با توجه به چراغ سبز مدیرعامل این باشگاه مانعی برای حضور او در تیم ملی نخواهد بود.
به هرحال آنچه مشخص است، تاکید فدراسیون فوتبال روی انتخاب گزینه ایرانی برای هدایت تیم ملی در جام جهانی باعث شده تا سرمربی تیم ملی، چهرهای خارج از لیست نفرات بالا نباشد. باید منتظر ماند و دید در نهایت کدام یک از این مربیان، فرصت مغتنم و البته مسئولیت بزرگ نشستن روی نیمکت تیم ملی را برعهده خواهد گرفت.