به گزارش "ورزش سه"، شاید آنقدر تکرار شده که تبدیل به کلیشه شده باشد اما این باور در بسیاری از اهالی فوتبال وجود دارد که خداحافظی از دنیای بازیکنی، مرگ اول فوتبالیست‌هاست؛ پایان دوره‌ای که در کانون توجهات هستند و سپس از مرکز توجه کنار می‌روند و شاید حتی به بدترین شکل ممکن فراموش شوند.
این یک سیر طبیعی و یک قاعده عمومی است اما مثل هر قاعده دیگری استثنا هم دارد و استثنای امروز فوتبال ایران، سیدجلال حسینی است. کسی که برای دو دهه در سطح اول فوتبال ایران، ابتدا در نقش مدافعی مستحکم و سپس رهبری تمام عیار ظاهر شد و در نهایت با پیراهن پرسپولیس از فوتبال خداحافظی کرد.
این خداحافظی برای او دو وجه جالب دارد؛ اول اینکه سیدجلال برخلاف بسیاری از ستاره‌ها و کاپیتان‌های پرسپولیس، در پایان فوتبالش از این تیم طرد نشد یا برای موقعیتی بهتر، اردوی سرخپوشان را ترک نکرد تا در کنار مهدی مهدوی‌کیا، فرشاد پیوس، علی پروین و... پایان فوتبالش را در پرسپولیس رقم بزند.
از طرف دیگر، خداحافظی سیدجلال حسینی در یک آرامش قابل توجه بود که این موضوع نیز برخلاف بسیاری بازیکنان شاغل در پرسپولیس اتفاق افتاد.
نکته دوم اینکه پایان دوره بازیکنی برای سیدجلال با آغاز یک زندگی جدید برای او همراه بود. ورود به عرصه مربیگری در حالی که باشگاه، سرمربی و هواداران با آغوش باز از کاپیتان شماره چهار استقبال کردند و به او خوشآمد گفتند.
در حاشیه تمرین عصر دوشنبه پرسپولیس، در حالی که تماشاگران به شدت مشغول تشویق سیدجلال بودند، یحیی گل‌محمدی نیز لب به تمجید از کاپیتان سابق و مربی کنونی پرسپولیس گشود و در عین حال حسینی به سمت طرفداران رفت و به تشویق آنها پاسخ داد.
او حالا فرصت این را دارد تا در کسوت یک مربی نیز نقشی موثر ایفا کند و پله پله بالاتر برود و در قامت مربی هم به چهره شاخص تبدیل شود. در فوتبال ایران برخلاف سایر نقاط دنیا، بازیکنان بزرگ، به مربیان نامدار هم تبدیل شده‌اند و باید دید حسینی هم می‌تواند مثل یحیی گل‌محمدی، امیر قلعه‌نویی، جواد نکونام، فرهاد مجیدی و... در این قاعده قرار بگیرد یا خیر؟
عکس از امیرحسین خیرخواه
