درمان پوست مرغی بازو و سایر نقاط بدن به کمک روش های خانگی و برخی پماد ها امکان پذیر است. وجود دانه هایی قرمز و برجسته روی سطح پوست ظاهری ناخوشایند به پوست می دهد. معمولا افراد زیر 30 سال بیشتر در معرض این بیماری قرار می گیرند. روش های درمان این بیماری را در پارس نیوز بخوانید.
کراتوزیس پیلاریس که گاهی به آن «پوست مرغ» نیز میگویند، یک بیماری شایع پوستی است که باعث میشود تکههایی از برجستگیهای خشن روی پوست ظاهر شوند. این برجستگیها یا جوشهای ریز در واقع سلولهای مرده پوست هستند که فولیکولهای مو را مسدود میکنند. آنها گاهی اوقات به رنگ قرمز یا قهوهای ظاهر میشوند.
بیماری پوست مرغی معمولا در قسمت بالایی بازوها، رانها، گونهها یا باسن دیده میشود؛ مسری نیست و این برجستگیها معمولاً باعث ناراحتی یا خارش نمیشوند. این وضعیت در ماههای زمستان که پوست تمایل به خشک شدن دارد، بدتر میشود و همچنین ممکن است در دوران بارداری بدتر شود.
هیچ درمانی برای این بیماری بیضرر و ژنتیکی پوستی وجود ندارد، اما راههایی برای درمان یا جلوگیری از بدتر شدن آن وجود دارد. کراتوز پیلاریس معمولاً تا سن ۳۰ سالگی به طور طبیعی برطرف میشود.
اصلی ترین ویژگی بیماری پوست مرغی این است که شما می توانید گروهی از برجستگی های ریز و خشن را روی پوست خود مشاهده کنید که گاهی اوقات باعث تغییر رنگ پوست شما نیز می شوند. بسیاری از افراد تنها این ویژگی را جز علائم پوست مرغی می دانند ولی شاید برای شما جالب باشد که پوست مرغی ویژگی های دیگری از جمله موارد زیر را نیز دارا است:
یک نکته بسیار مهم در خصوص نشانه های بیماری پوست مرغی این است که برخی از این نشانه ها و علائم مانند خشکی یا خارش پوست می توانند در اثر شرایط دیگر مانند آلرژی یا عفونت های قارچی به وجود بیایند و در نتیجه روش درمان آنها با روش درمان پوست مرغی متفاوت خواهد بود. برای این که نسبت به پوست مرغی بودن مشکل خود مطمئن شوید به شما پیشنهاد می کنیم حتما به یک متخصص پوست مراجعه کنید.
اغلب افراد علائم اولیه را در کودکى یا نوجوانى تجربه می کنند. کراتوز پیلاریس در جوانان نسبت به بزرگسالان رایج تر است. کراتوز پیلاریس می تواند در هر جایی از بدن که داراى فولیکول مو است، ظاهر شود. شایع ترین محل های آن عبارتند از:
برآمدگى های کراتوز پیلاریس اغلب دارای سر سفید رنگ مى باشند. اما بر خلاف آکنه و برخى برآمدگى های دیگر پوست، علت ایجاد منافذ مسدود شده عفونت و باکتری نیست. برآمدگی هاى کراتوز پیلاریس زمانی رخ می دهند که کراتین، پروتئین محافظ پوست، ساخته شود و فولیکول هاى مو را مسدود کند.
بیماری پوست مرغی در افرادی که به شرایط زیر دچار هستند، بیشتر است:
هر کسی ممکن است مستعد ابتلا به این عارضه پوستی باشد، اما بیشتر در کودکان و نوجوانان شایع است. کراتوز پیلاریس اغلب در اواخر دوران نوزادی یا در دوران نوجوانی شروع میشود.
معمولاً در اواسط دهه ۲۰ سالگی برطرف میشود و بیشتر موارد تا سن ۳۰ سالگی کاملاً از بین میروند. تغییرات هورمونی میتواند در دوران بارداری برای زنان و در دوران بلوغ برای نوجوانان باعث ایجاد آن شود. کراتوز پیلاریس در افراد با پوست روشن بیشتر شایع است.
پوست با فولیکولهای مویی پوشیده شده است. وقتی کراتین زیادی به سمت فولیکولهای مویی میآید باعث میشود پوست برآمده و زبر شود. اگرچه این بیماری با زمینهی ارثی بروز میکند اما شرایط محیطی ممکن است آن را تشدید کند و علت بروز آن باشد
علتهای ایجاد بیماری پوست مرغی موارد زیر است.
خود درمانی مانع از ایجاد این بیماری نمی شود و برای درمان قطعی آن نیز مفید نیست ولی با استفاده از برخی از راهکارها می توانید پوست آسیب دیده خود را کمی بهبود دهید.
چند ماسک بسیار موثر وجود دارد که برای درمان پوست مرغی در سطح پوست صورت و بدن بسیار موثر خواهند بود. برای استفاده از هر یک از ماسکها لازم است تا حداقل 20 دقیقه زمان در نظر گرفته و با آب ولرم شست و شو دهید. بعد از شست و شو از روغن نارگیل برای رطوبت رسانی بعد از لایه برداری انجام شده حتما باید استفاده کنید.
زمانی که نه کرم های مرطوب کننده و نه دیگر پمادها و کرم ها برای درمان پوست مرغی موثر واقع نمی شوند متخصصان پوست و مو معمولا پیشنهاد می کنند که از روش درمان پوست مرغی با لیزر استفاده کنید. امروزه استفاده از لیزر در درمان بسیاری از مشکلات و بیماری های پوستی مورد استفاده قرار می گیرد و کاربردهای زیادی نیز دارد.
در این روش متخصص پوست و مو براساس پوست شما و همینطور میزان وخیم بودن بیماری پوست مرغی شدت لیزر را تنظیم می کند و از آن برای کاهش تورم و میزان قرمزی پوست استفاده می کند.
برخی دیگر از انواع لیزرها وجود دارند که علاوه بر کاهش تورم و قرمزی پوست می توانند برای بهبود وضعیت پوست نیز موثر باشند و باعث تغییر رنگ ناحیه مربوطه در پوست شما شوند. این لیزرها به راحتی می توانند لکه های قهوه ای را از بین ببرند و آن ناحیه را هم رنگ پوست شما کنند.
برای این که نتیجه بهتری را از درمان پوست مرغی خود دریافت کنید معمولا متخصصان پوست و مو توصیه می کنند که از چند جلسه میکرودرم ابریژن نیز در درمان خود استفاده کنید.
علاوه بر کرم های مرطوب کننده، برخی از درمان های موضعی دیگر می توانند از طریق برداشتن سلول های مرده پوست و جلوگیری از ایجاد بیش از حد کراتین، از پوست حمایت کنند. این کرم ها عبارتند از:
یکی از پماد های برای رفع پوست مرغی کرم هایی است که حاوی رتینول و مواد دیگرى که از ویتامین A به وجود می آیند، مى باشند. این کرم ها می توانند به پوست کمک کنند تا سلول های جدید و سالم را سریع تر تولید کند. استفاده از این پماد ها برای 7 الی 10 روز تجویز می شود.
کرم هاى استروئیدی خفیف که می توانند خارش را کاهش دهند.
این کرم بری کاهش سفتی و خشکی پوست و کاهش امکان رشد موهای زائد ساخته شده است. کرم کراتوپیل پوست را نرم کرده و برای بیماران مبتلا به پوست مرغی مناسب است.
لایه برداری، از بین بردن سلول های مرده پوست از سطح بیرونی پوست مى باشد. از بین بردن پوست مرده می تواند باعث جلوگیری از آسیب رساندن به فولیکول مو شود و فرایند ساخت کراتین را مهار کند.
لایه برداری دستی، به عنوان مثال توسط لیف یا اسکراب، پوست خشک را تحریک می کند. لایه برداری شیمیایی کم تر تحریک کننده است و ممکن است موفقیت بیشترى داشته باشد. برخى از لایه بردار هاى شیمیایی مؤثر عبارتند از:
مرطوب کننده هایی که حاوی این اسیدها می باشند، می توانند پوست را مرطوب کنند و ساخت سلول های جدید پوست را تسریع بخشند.
یکی از اقدامات خانگی برای درمان پوست مرغی استفاده از دستگاه بخور است. بخار باعث آبرسانی پوست میشود و خشکی آن را کم میکند. میتوانید آن را برای پوست صورت یا قسمتهای دیگر از بدن که دچار این عارضه شده استفاده کنید.
همچنین برای مرطوب کردن هوای خانه استفاده از دستگاه رطوبت ساز یک اقدام موثر برای درمان بیماری پوست مرغی و جلوگیری از خشکی پوست است.
این بیماری بیشتر در افراد جوان مشاهده می شود گرچه بزرگسالان نیز در برخی از موارد مبتلا به این بیماری می شوند. شاید برای شما جالب باشد که بدانید این بیماری در دوران بلوغ بیشتر خودش را نشان می دهد و امروزه شاهد آن هستیم که بسیاری از نوجوانان نیز به این بیماری مبتلا می شوند.
همانطور که در بخش های قبلی اشاره کردیم این بیماری می تواند ریشه های ژنتیکی داشته باشد. با این وجود برخی گروه ها از افراد هستند که بیشتر در معرض ابتلا به این بیماری هستند که این گروه ها شامل افراد زیر می باشند:
توجه داشته باشید که این موارد به طور علمی و دقیق اثبات نشده است و صرفا طبق آزمایش هایی که صورت گرفته است این افراد بیشتر درگیر بیماری پوست مرغی می شوند. بنابراین در صورتی که شما هم جز یکی از گروه های نام برده هستید نیازی نیست که در خصوص ابتلا به این بیماری نگرانی خاصی داشته باشید.
بیماری پوست مرغی بر اثر خشکی پوست ایجاد میشود، پس هیدراته کردن پوست و آبرسانی با مواد غذایی میتواند این عارضه را کاهش دهد. به این منظور بهتر است از میوهها و سبزیجات بیشتری استفاده کنید و حتما روزانه ۸ لیوان آب بنوشید.
همچنین غذاهای غنی از امگا ۳ سلامت پوست را تامین میکند. پس بهتر است مصرف منابع غذایی امگا۳ مانند ماهی سالمون و ساردین، گردو و زیتون را در برنامهی غذایی بگنجانید. با تشخیص پزشک میتوانید از قرصهای مکمل امگا ۳ هم استفاده کنید. خوردن انبه،کدو تنبل و گوجه فرنگی برای درمان بیماری پوست مرغی مفید است.