خبرگزاری فارس لرستان - نسرین صفربیرانوند، مهدی کمالوند که ساکن محله شمشیر آباد است از همان کودکی با مسجد و کارهای فرهنگی آشنا شده و همین خود زمینه‌ی شده تا به سمت کارهای خیر سوق داده شود.
کمالوند که کارمند تامین اجتماعی است، می‌گوید: نگاه و دیدگاه موسسات نیکوکاری باید به سمت اشتغال‌زایی و در واقع افزایش اعتماد به نفس مددجویان تغییر کند نه اینکه تنها به توزیع بسته‌های معیشتی اکتفا کنند.
او معتقد است: زمانی می‌توانی به آرامش دست پیدا کنی که بتوانی دیگران را خوشحال کنی.
با مدیرعامل موسسه نیکوکاری امیران افلاک گفت وگوی کوتاهی انجام داده‌ایم که در ادامه می‌خوانید.
چطور شد به فکر فعالیت در موسسه نیکوکاری افتادید؟
من بچه خیابان مولوی محله قدیمی شمشیر آباد هستم، در دوران دبستان مکبر مسجد آیت الله مدنی بودم و در تمام فعالیت‌های فرهنگی مسجد شرکت می‌کردم.
به عنوان نمونه در پخش نذورات ماه محرم و صفر محله بودم و همین انگیزه و مسیر را برای انجام کارهای خیر مهیا کرد.
کار در موسسه را دقیق از چه زمانی شروع کردید؟
ما از ده سال پیش به صورت مردمی شروع کردیم ، ابتدا با چند خانواده و با پخش نذرهای مردم و فامیل در محرم و صفر شروع کردیم اما اکنون ۴۷۵ خانوار را تحت پوشش داریم.
موسسه را چه زمانی ثبت کردید؟
دو سال پیش موسسه را ثبت کردیم و به جامعه هدف خدمات ارائه می‌دهیم، نکته دیگر اینکه با برون سپاری کمیته امداد پرونده ۲۰۰ نفر از مددجویان بالای ۴۵ سال به ما ارجاع داده شده که امورات آنها را انجام می‌دهیم، در واقع دیگر نیازی به مراجعه این افراد به کمیته امداد نیست.
ما در موسسه علاوه بر توزیع بسته‌های معیشتی نذورات کمیته امداد را هم به مددجویان تحویل می‌دهیم.
جامعه هدف شما کدام مناطق و چه افرادی هستند؟
خیابان شریعتی، میدان آزادی، مولوی، خیابان مجاهدین اسلام و ملت خیابان‌های ساحلی تا حوزه شمشیر آباد حوزه کاری ما است.
خانواده‌های بد سرپرست و بی سرپرست و از کارافتاده ، افرادی که سن بالایی دارند همچنین بیماران خاص جامعه هدف ما است.
چگونه این افراد را شناسایی می‌کنید؟
ما مطالعه و بازدید را در خصوص افراد محله انجام می‌دهیم، با توجه به اینکه خودمان با محله آشنا هستیم شناسایی افراد نیازمند خیلی دشوار نیست.
بازدید از منازل، دعوت از پزشکان به منظور ویزیت رایگان، انجام کارهای بهداشتی و آموزش رایگان توسط دبیران از دیگر اقدامات ما است.
کارها را خودتان به تنهایی انجام می‌دهید؟
خیر، به تنهایی کاری از کسی ساخته نیست حدود یکصد خیر در حوزه‌های مختلف با ما همکاری دارند، خیران ما تنها تعریف شده به کمک نقدی نیستند همانطور که گفتم اقشار مختلف از پزشک و دبیر گرفته تا دیگر اقشار با ما همکاری دارند.
شنیده‌‌ایم که موسسه شما در خصوص ایجاد اشتغال و درآمدزایی برای مددجویان کارهایی انجام داده در این مورد توضیح می‌دهید؟
بله، ما در بحث اشتغال به دلیل اهمیتی که دارد چند کار انجام داده‌ایم، تشکیل دفتر فنی مهندسی راه‌اندازی پروژه‌ها یکی از این کارها است ما کارگران ساختمانی مورد نیاز را از بین همین مددجویان انتخاب می‌کنیم و حتی دستمزد بیشتری به آنها پرداخت می‌کنیم، زمانی هم که کار ساختمانی نیست توزیع بسته‌های معیشتی را داریم.
اما در حوزه اشتغال زنان سرپرست خانوار اقدام به سرمایه‌گذاری و ایجاد یک کارگاه صنعتی خشک کردن سبزیجات و میوه‌جات کرده‌ایم، سبزیجات را خریداری و به درب منازل زنان سرپرست خانوار می‌بریم و پس از پاک کردن به کارگاه صنعتی خشک کردن سبزیجات و میوه‌جات که اولین کارگاه صنعتی مرکز استان است تحویل می‌دهیم.
چند نفر مشغول شده‌اند؟
۲۵ نفر از زنان سرپرست خانوار روزانه کار پاک کردن سبزیجات را انجام می‌دهند، اما در کارگاه صنعتی که بحث خشک کردن سبزیجات و میوه‌جات است هم حدود ۶ نفر مشغول هستند.
در راستای فروش محصولات هم یک فروشگاه اجاره کرده‌ایم، در مجموع حدود ۴۰ نفر مشغول شده‌اند.
از درآمدشان راضی هستند؟
بله، زنان سرپرست خانوار روزانه حدود هشتاد تا صد هزار تومان درآمد دارند، بدون اینکه فرزندان خود را تنها بگذارند برای خودشان درآمدی دارند.
کارگاه و موسسه شما کجاست؟
ما خودمان را بچه‌های مسجد می‌دانیم به همین دلیل همه فعالیت‌های ما با محوریت مسجد و در اطراف مسجد است، کارگاه صنعتی در طبقه پایین مسجد که تجاری است قرار دارد و فروشگاه روبروی مسجد همچنین دفتر فنی و دفتر خدمات به مددجویان هم در اطراف مسجد قرار دارد.
کارگاه خشک کردن سبزیجات و میوه‌جات همچنین فروشگاه را با چقدر سرمایه راه‌اندازی کردید؟
با حدود ۴۰۰ میلیون تومان و بدون اینکه وامی دریافت کنیم، مجوز هم به اسم یکی از مددجویان است.
با تلاش زیاد و اطلاع رسانی ظرف چند ماه فعالیت بازار و مشتریان خودش را پیدا کرده است، من حتی در پیج شخصی خودم هم تبلیغ می‌‌کنم.
چطور شد به فکر ایجاد اشتغال برای مددجویان افتادید؟
ما بچه‌ها‌یی هستیم که در صحن مسجد بزرگ شدیم اگر دنبال این بودیم که تنها بسته‌های معیشتی را توزیع کنیم این افراد تنبل و ناامید می‌شدند، ما با این کار به دنبال ایجاد انگیزه برای کسب درآمد و از طرفی افزایش خودباوری و اعتماد به نفس آنها بودیم.
چه حسی دارید از اینکه کارهای خیر و خدا پسندانه انجام می‌دهید؟
من کارمند تامین اجتماعی هستم و می‌توانم تنها برای امرار معاش خانواده‌ام تلاش کنم، اما دلم می‌خواهد فرزندان خانواده‌های دیگر هم کنار سفره آرامش داشته باشد، کمک کردن به مردم برای من لذتی خاص دارد.
خانواده پا به پای شما بوده‌اند؟
بله، خانواده در همه فعالیت‌ها همراه من هستند، همسرم به عنوان مددکار همواره پا به پای من کار کرده، سه فرزند پسرم هم در همه فعالیت‌های مسجد پای کار هستند.
من به دنبال این هستم که فرزندانم بعد از من در مسیر کمک به نیازمندان قدم بردارند.
نگاه شما به مقوله اشتغال مددجویان چیست؟
من معتقد هستم در بحث اشتغال باید تفکرات و دیدگاه تغییر پیدا کند، اگر صرفا منتظر باشیم دیگران کالایی بیاورند و توزیع کنیم خانواده‌ها پرتوقع و بدتربیت می‌شوند.
نکته دیگر اینکه ما از هدف اصلی خود که خودکفا کردن مددجویان است دور می‌شویم، موضوع دیگر اینکه مراکز نیکوکاری باید قوی باشند یعنی اتکاشان به خیران نباشد.
مراکز نیکوکاری باید اشتغال را سرلوحه فعالیت مراکز خود بدانند و مددجویان تحت پوشش خود را تشویق به درآمد کنند البته برای این کار راهکار هم داشته باشند.
نکته پایانی اگر دارید.
ما علاوه بر توزیع بسته‌های معیشتی و اشتغال برگزاری موکب پذیرایی را هم به مدت ۷۰ روز تا پایان ماه صفر داریم، درب مسجد در این مدت به روی مسافران باز است.
انتهای پیام/
