به گزارش خبرگزاری صدا و سیما این کتاب تلاشی است در نمایاندن گوشه‌ای از ستم‌هایی که از همان آغاز بر علی (ع) روا داشته شد.
مرحوم «آیت الله عباس صفایی حائری»پدر مرحوم علی صفاری حائری (عین صاد)؛ در این کتاب با قلمی ساده و بی‌پیرایه با استناد به کتاب‌های اهل تسنّن، مظلومیت امیرالمؤمنین علی (ع) را به تصویر کشید.
این کتاب دو جلدی از انتشارت جمکران اکنون به یازدهمین چاپ خود رسیده است.
در بخشی از کتاب می‌خوانیم:
«عثمان از عمّالش کمک فوری خواست؛ ولی معاویه مصلحت خود را در این می‌دید که عثمان را یاری نکند تا کشته شود، آنگاه به بهانه خون او بجنگد تا به سلطنت برسد.
این مسلّم بود که عثمان ولایت‌عهدی را به معاویه نمی‌دهد، پس چاره معاویه منحصر به کشته شدن عثمان و طلب خون او بود. امیرالمؤمنین علیه السلام در ضمن نامه‌ای به معاویه می‌نویسد: «تو موقعی عثمان را یاری کردی که برای تو فایده داشت و در موقعی که نتیجه یاری به نفع عثمان بود، او را رها نمودی».
حقاً که تمام مطلب در همین دو جمله‌ای است که حضرت به معاویه اشاره فرمود، می‌دانست که عثمان گرفتار شورشیان است و کمک می‌خواهد بااین‌حال چرا خودش برای نجات او به سمت مدینه نیامد؟»
