به گزارش خبرنگار مهر، رمان «آنومالی» نوشته اِروه لو تِلیه به‌تازگی با ترجمه فاطمه ابراهیمیان و محمدامین بیک توسط نشر نو منتشر و راهی بازار نشر شده است. این‌کتاب یکی از عناوین مجموعه «کتابخانه ادبیات داستانی معاصر» است که این‌ناشر منتشر می‌کند.
اِروه لو تِلیه نویسنده فرانسوی این‌کتاب، متولد سال ۱۹۵۷ است و به نویسندگی و زبان‌شناسی شناخته می‌شود. او از سال ۱۹۹۲ عضو گروه ادبی لیپو است و چهارمین رئیس این‌گروه محسوب می‌شود. ترجمه عنوان این‌گروه ادبی، «کارگاه ادبیات بالقوه» است و به‌کارگیری شیوه‌های جدید و خلاقیت ادبی را رسالت خود می‌داند. این‌نویسنده در سال ۲۰۲۰ به‌خاطر نوشتن رمان «آنومالی» برنده جایزه گنکور شد. اروه لو تلیه در رشته‌های ریاضی و زبان‌شناسی تحصیل کرده است. او تا پیش از رمان «آنومالی» آثار مختلفی چون مجموعه‌داستان، نمایشنامه و مجموعه‌شعر منتشر کرد اما موفقیت اصلی‌اش با انتشار این‌کتاب رقم خورد.
در رمان «آنومالی»، خلبان هواپیمای مسافربری فرانسوی پس از گذر از طوفانی سهمناک، از برج مراقبت می‌خواهد به‌طور اضطراری در فرودگاهی آمریکایی فرود بیاید. اما برج مراقبت به‌جای اینکه در دم اجازه فرود را صادر کند، سؤال‌های متعددی از خلبان می‌پرسد تا هویت او را شناسایی کند اما لحظاتی بعد جنگنده‌های ارتش در دوطرف هواپیما ظاهر می‌شوند و خلبان را تهدید می‌کنند اگر از دستورات اطاعت نکند بلافاصله نابود خواهد شد. چیزی که در ادامه مشخص می‌شود، این است که همین‌هواپیما چندماه پیش‌تر با همین‌مسافران در فرودگاه فرود آمده است.
کتاب پیش‌رو به‌عنوان یکی از آثار مهم گروه ادبی لیپو معرفی شد و عنوانش به زبان فارسی، به‌معنای «ناهنجاری» است.
رمان «آنومالی» ۳ فصل کلی دارد که هرکدام به بخش‌های مختلف تقسیم می‌شوند. این‌سه‌فصل به‌ترتیب عبارت‌اند از: به سیاهی آسمان (مارس - ژوئن ۲۰۲۱)، می‌گویند زندگی یک رویاست (۲۴ ژوئن - ۲۶ ژوئن ۲۰۲۱)، سرود نیستی (پس از ۲۶ ژوئن ۲۰۲۱)،
در قسمتی از این‌رمان می‌خوانیم:
مدت‌ها بی‌آنکه کلمه‌ای رد و بدل شود، روبه‌روی هم می‌مانند. نگاه‌هایشان هم از هم می‌گریزند. خیلی اضطراب‌آور است: هیچ‌کدامشان آندره تو توی آینه نیست. دیگر هیچ‌چیز آشنا نیست. معکوس شدن چهره دیگری را بیگانه و دشمن جلوه می‌دهد. یکی‌شان می‌خواهد حرف بزند اما حرکت آن دیگری لحظه را به تعویق می‌اندازد. آندره مارس رو به لیه‌وَن و پودلوسکی می‌کند که دستپاچه ایستاده‌اند. پودلوسکی سرش را به نشانه موافقت تکان می‌دهد. لیه‌ون با آسودگی آشکار از اتاق بیرون می‌رود. در که بسته می‌شود به هم نگاه می‌کنند. اصالت لباس هیچ‌وقت نقطه قوت آندره نبوده: شلوار جین یکسانی پوشیده‌اند که مال یکی‌شان کمی کهنه‌تر است، همان سوییشرت طوسی کلاه‌دار آشنا و راحت که در پروازهای طولانی می‌پوشد، همان کفش‌های پیاده‌روی سیاه و بادوام. ها، نه، آندره ژوئن درمی‌یابد که کفش‌ها کاملا هم یکسان نیستند. هر دو هنوز ساکت‌اند. اما نمی‌توانند تا ابد همین‌طور بمانند. یک ضرب‌المثل هندی می‌گوید: «کسانی که در سکوت گدایی می‌کنند، در سکوت از گرسنگی می‌میرند.»
- کفش نو خریدی؟
- دو هفته می‌شود.
صدایشان هر دو را متعجب می‌کند. لحنی که کمتر از آنچه هر کدامشان فکر می‌کردند جدیت دارد، ملایمت هم همین‌طور. همیشه صدای خودش را از درون خودش شنیده است. در کنفرانس‌ها و مصاحبه‌ها، از سرعت حرف زدنش می‌کاهد، حواسش به تلفظ کلمات هست و صدایش را بم می‌کند. حالا صدای واقعی‌اش را کشف می‌کند.
این‌کتاب با ۳۷۴ صفحه، شمارگان هزار و ۱۰۰ نسخه و قیمت ۱۲۰ هزار تومان منتشر شده است.
