خبرگزاری فارس اصفهان، ریحانه شهبازی، لیست مخاطبان خیریهها مملو از زنان و مردانی است که در تنگناهای روزگار از ادامه مسیر درماندند و برای هموار کردن آن دست به دامان خیریهها شدهاند. زنانی که باید بار مدیریت معیشت خانواده را تنهایی به دوش بکشند و مردان از کار افتادهای که خانهنشین شدهاند و از کمترین حقوق پشتوانهای یعنی بیمه هم برخوردار نیستند. در واقع بیسرپرستان، ازکارافتادگان، معلولان و سالمندان مخاطبانی هستند که وجه اشتراک آنها نیاز به بیمه است و بر همین اساس جامعه هدف خدمات اجتماعی واقع شدهاند و بیشترین مراجعه را به خیریهها دارند.
با این وجود در سیاستهای کلان تامین اجتماعی که از سوی رهبر معظم انقلاب ابلاغ شد «ایجاد رفاه عمومی، برطرف ساختن فقر و محرومیت، حمایت از اقشار و گروههای هدف خدمات اجتماعی از جمله بیسرپرستان، از کارافتادگان، معلولان و سالمندان که در اصول قانون اساسی آمده، تاکید شده تا نظامی کارآمد، توانمندساز، عدالتبنیان، کرامتبخش و جامع برای تأمین اجتماعی همگان نهادینه شود.
بنابراین افزایش پوشش بیمه همگانی یکی از مهمترین برنامههای دولت و مجلس قرار گرفته که حتی قالیباف، رئیسمجلس شورای اسلامی هم در تاریخ ۳۰ فروردین امسال در اظهارنظری پیرامون همین موضوع گفت: «درحال حاضر برای ۶ میلیون نفر از افرادی که بیمه نیستند منابع در نظر گرفتیم تا همه آنها بدون اخذ وجه بیمه شوند.» اما آنچه که مشاهده میشود همچنان بسیاری از مردم از کمترین حقوق خود یعنی داشتن بیمه محروم ماندهاند و فرار از بیمه کردن در میان کارفرمایان رواج دارد.
معضل ادامهدار فرار بیمهای
مشاهده عینی آن زمانی است که کارگری پس از سالها کار کردن و جابهجایی صندوقهای میوه در سردخانه، اکنون از کار افتاده و خانهنشین شده و مجبور به استراحت مطلق است. او از هزینه درمان، عمل جراحی و معیشت خانواده خود عاجز مانده و نبود پوشش بیمهای حتی بیمه درمان، راه دیگری برای او باقی نگذاشته که دست به دامان خیریهها شود. او میگوید: هیچ کارفرمایی حاضر به بیمه کردن کارگران خود نیست در صورت اعتراض هم تهدید به اخراج میشویم.»
محمدرضا آقایی، معاون منابع بیمهای اداره کل تامین اجتماعی استان اصفهان در خصوص مشکلات فرار از بیمه نکردن به خبرنگار فارس گفت: طبق قانون حتی برای یک روز کاری هم باید بیمه کارگران برقرار شود، به ویژه برای کارگران جدیدالورود و در کارگاههای فنی که امکان آسیب و صدمه بیشتر است. به عبارتی تحت هر شرایطی که رابطه حقوق و دستمزد برقرار باشد، کارفرمایان موظف به بیمه افراد شاغل در آن محل هستند.
وی با بیان اینکه امکان تخلف و بیمه نکردن به دلایل مختلفی وجود دارد، تصریح کرد: برای رفع این معضل به صورت سیستماتیک از کارگاههای زیرمجموعه تامین اجتماعی بازرسی انجام میشود، علاوه بر این اگر فرد شاغلی اعلام شکایت کند که بیمه نشده حتی به صورت محرمانه این اقدام انجام میشود.
آقایی خاطرنشان کرد: در شرایطی که مدت زمان کار و فعالیت فرد در آن محل نیز گذشته باشد، طبق ماده ۱۴۸ قانون کار این افراد با مراجعه به اداره کار و تعاون و تنظیم شکایت میتوانند حق بیمه خود را پیگیری کنند.
همهگیری چتر حمایتی بیمه و انعطاف قوانین
حمیدرضا فولادگر، نماینده ادوار مجلس شورای اسلامی نیز با بیان اینکه بیمه جزء سیاستهای کلی نظام و احکام قانونی به شمار میرود، به خبرنگار فارس گفت: باید پوشش بیمهای در کشور کاملاً گسترده شود، به نحوی که همه آحاد مردم را در برگیرد. طبق تجربه موفق کشورهای دیگر، پوشش بیمهای را باید به صورتی اجرا کنند که بخش بیمه اجتماعی و اجباری همگانی شود.
وی معتقد است که در این صورت همه مردم چه در استخدام دولت باشند و یا شرکتها و یا به صورت انفرادی شغل آزاد داشته باشند، میتوانند تحت پوشش بیمه قرار گیرند و از مزایای آن در دوران کسب و کار و بازنشستگی استفاده کنند.
فولادگر با بیان اینکه بیمه بیکاری هم یکی از اجزای نظام جامع بیمهای است، گفت: شرایطی ممکن است پیش آید که فرد خارج از اختیارات خود بیکار شود، در این حالت با داشتن کد بیمه تا وقتی که آن شرکت اصلاح ساختاری انجام ندهد و رفع مشکل نکند، تحت پوشش بیمه باقی میماند؛ یا در صورتی که آن شرکت منحل شده باشد، این فرد برای استخدام در جای دیگری در اولویت قرار میگیرد.
نماینده ادوار مجلس شورای اسلامی لازمه تحقق پوشش همگانی بیمه را انعطاف قوانین دانست و افزود: منشور قوانین بیمهای ما باید به گونهای انعطاف داشته باشد که اگر کارفرمایی نتوانست همه نیروهای خود را به صورت دائمی استخدام کند، تعدادی به صورت فصلی و روز مزد بتوانند بیمه شوند؛ البته این قانون بیمه بیکاری هم باید تکمیل شود.
وی بر این باور است که استقرار نظام بیمهای وظیفه دولت، مجلس، تشکلهای صنفی کارگری و کارفرمایی است و باید قوانین بیمه سه جانبهگرایی دیده شود.
سازوکار جاماندگان خدمات بیمهای
به گزارش خبرگزاری فارس، با وجود اینکه الزام پوشش همگانی بیمه در بین مسؤولان مطرح است اما متاسفانه توجهی به جمعیتی که فاقد هرگونه پوشش بیمهای در کشور هستند، دیده نمیشود و حمایتها تنها در حد حرف باقی میمانند و با سختتر شدن شرایط، دسترسی به رفاه اجتماعی هم کاهش پیدا میکند.
برخورداری از بیمه برای درمان و تضمین آینده افراد یک ضرورت بوده و وظیفه تامین آن به دوش دولت است که سعی کند هیچ کس برای تامین نیازهای اولیه انسانی و بدیهیاش گرفتار راهروهای عریض و طویل و بیپایان دستگاههای دولتی نماند و نسبت به حق قانونی خود آگاه باشد.
بنابراین باید سهم افرادی که در ایران بیمه نیستند با طبقه برنده و افرادی که از خدمات بیمهای استفاده میکنند در یک کفه قرار بگیرد که در واقع علاوه بر سازوکار مراجعهمحور و اعلام عمومی از سوی دولت، باید برای جاماندگان از بیمه و طبقات محروم سازوکاری تبیین شود.
انتهای پیام۳۶۴۹/آ/