نااطمینانی از آینده اقتصادی، در کنار شرایط مبهم روابط بین‌الملل تجاری ایران با سایر کشورها از یک‌طرف و کاهش قیمت کامودیتی‌‌‌ها در سطح جهان و سیاست‌‌‌های انقباضی شدید توسط بانک‌های مرکزی، به‌ویژه فدرال‌رزرو به‌منظور مقابله با تورم از سوی دیگر باعث شده است تا شاهد خروج مستمر پول حقیقی از گردونه معاملات سهام باشیم؛ به گونه‌‌‌ای که از ابتدای رکود تا پایان تیر ۱۴٠۱، شاهد خروج بالغ بر ۱۶٠هزار میلیارد تومان نقدینگی از بازار سهام بودیم. با در نظر گرفتن ریزش مستمر قیمت سهام طی ۲۴ماه گذشته، شاهد هم‌‌‌راستایی تحلیل بنیادی و تکنیکال در بازار هستیم؛ به این معنا که از منظر نموداری، شاهد رسیدن قیمت بسیاری از سهم‌‌‌ها به کف‌‌‌های حمایتی معتبر و از منظر بنیادی نیز شاهد گزارش‌‌‌های مطلوب عملکردی و همچنین ارزندگی قیمت‌ها به دلیل ارزش جایگزینی هستیم. اما تمامی این عوامل هم انتظار سهامداران خرد را برآورده نکرده و شاهد روند ادامه‌‌‌دار خروج سرمایه از بورس هستیم.
کاهش حجم معاملات، شفاف‌نبودن سیاست‌‌‌های ارزی کشور، آینده مبهم نتیجه مذاکرات برجام و عدم‌شفافیت وضعیت عمومی اقتصاد در سطح کلان از جمله عواملی است که رونق تالار شیشه‌‌‌ای را از بین برده است. ضمن اینکه بازار سرمایه ایران به‌عنوان بازار مولد اقتصادی، نیازمند رونق است و لازم است تمامی ارکان، دست‌اندرکاران و دولتمردان در جهت بهبود اوضاع نامطلوب این بازار تلاش کنند.
به عبارت ساده‌‌‌تر، بازگشت اعتماد به تالار شیشه‌‌‌ای، نیازمند عزم کلی است. یکدست صدا ندارد؛ رونق بازار سهام به دست یک نفر نیست و نیاز به عزم ملی دارد.
