پرویز برومند دروازه بان اسبق استقلال و تیم ملی ایران در مصاحبه ای، درباره شرایط تیم ملی و اوضاع و احوال این تیم در جام جهانی ۲۰۲۲ سخن گفت:
مردم خیلی نگران وضعیت تیم ملی هستند. شما شرایط را چطور ارزیابی میکنید؟
تمام دنیا الان دنبال تدارک و امکانات مناسب هستند برای تیم ملی کشورشان چون جام جهانی نزدیک است. ۱۲۰ تا ۱۳۰ روز دیگر جام جهانی آغاز میشود. ما هنوز اندرخم یک کوچهایم. ما دو تا ضعف خیلی بزرگ داریم. یک اینکه فدراسیون ما رییس ندارد. دوم اینکه ما نخستین تیمی بودیم که معلوم شد میرویم جام جهانی. یعنی فرصت کافی داشتیم برای آمادهسازی ولی استفاده نکردیم. بعضی اتفاقاتی که خیلی نوین و تابلو است فقط توی کشور ما رخ میدهد. یک نمونهاش همین فوتبال است. همه تیمهای دنیا آرزو داشتند زودتر تکلیف صعودشان مشخص شود که بنشینند تدارک ببینند برای عملکرد هر چه بهتر توی جام جهانی ولی ما با اینکه به عنوان اولین تیم صعود کردیم مدام زمان را از دست دادیم و هنوز هم در حال از دست دادن زمان هستیم.
چرا شرایط به این سمت پیش رفت؟
چند وقت پیش گفتم حداقل اگر توانایی این را ندارید که بازی تدارکاتی بگذارید با تیمهای خارجی هم رده و هم سطحمان لااقل با استقلال و پرسپولیس و سپاهان یک بازی تدارکاتی بگذارید که بازیکنان در کوران مسابقات باشند، ولی متاسفانه رفتیم اردوی قطر. خود قطریها از کشورشان رفته بودند در اسپانیا برای اردو و ما میرویم توی قطر. یعنی یک وضعیت افتضاح. یک بازی دوستانه برگزار میکنیم که اصلا در سطح کشورمان نیست. با کانادا قرارداد میبندیم آن هم بدون برنامه. بعد کنسل میشود و یک توهین بزرگ به شأن و شخصیت کشورمان وارد میشود.
اوضاع چندان مساعد به نظر نمیرسد.
اصلا نمیدانم چرا. توی فوتبال ما هیچ کس سر جای خودش نیست. معلوم نیست این مردم چه گناهی کردهاند؟ عشقشان یک فوتبال است و آن هم دارند از بین میبرند. پرسپولیس از آن طرف به آن شکل. استقلال از این طرف به یک شکل دیگر. معلوم نیست چی به چی است. تیم ملی که آخر فوتبال و ورزشمان است و دلخوشی مردم به این روز افتاده. اصلا معلوم نیست کی به کی است.
از ابقا و اخراج آقای اسکوچیچ بگویید. اصلا چرا کمیته فنی ایشان را رد کرد بعد یک هفته بعد هیات رییسه رای به باقی ماندن ایشان داد؟
راه و روش عقبماندگی را خوب بلدیم! یک هفته به همین راحتی خودمان را عقب انداختیم. یعنی یک هفته اسکوچیچ نمیدانست چه کار کند. ولی اجازه بدهید من در مورد مربی خارجی یک چیزی بگویم. کیروش که به یک نوعی دلالباز و بیادب و دیکتاتورگونه و توهینآمیز رفتار میکرد. این هم که همه میگویند با دلالها در ارتباط است و فلان. یعنی من نمیدانم ما یک کمیتهای نداریم که بیاید راجع به این چیزها رسیدگی کند و یک نفر آدم سالم را پیدا کند و بگذارد سر کار؟ مگر مربیان ایرانی خودمان چه مشکلی دارند که میرویم دنبال مربی خارجی؟ ما بازیکنان فوقالعاده با کیفیتی داریم و اگر این تیم را دست کور هم میدادیم خودش میآمد جام جهانی. یک زمانی جام جهانی رفتن سخت بود. زمان حشمت مهاجرانی. با افتخار یک تیم از آسیا میرفت جام جهانی و همان یک تیم ایران بود. بعدش زمان خود ما در جام جهانی ۹۸. حالا هر ننه قمری از آسیا میرود جام جهانی. ۵ تا سهمیه است. اصلا احتیاجی به جوسازی نیست. این همه مربی و اسطوره داریم در کشورمان. تیم را بدهید به آنها. چه اشکالی دارد؟ مدام میگویند همه چیز ایرانی باشد پس چه شد؟
یعنی شما میفرمایید مربی ایرانی بهتر از خارجی است؟
مربی خارجی خوب و باکیفیت به درد پایههای ما میخورد. سالهاست دارم میگویم. یک قرارداد طولانیمدت با یک مربی خارجی خوب ببندند و او را بیاورند و تیمهای نونهالان و نوجوانان را بسپارند دستش. مربی خوب نه مربی الکی. یک مربی بابرنامه و باهدف بیاورند. یک زمانی ژاپن این کار را کرد و امه ژاکه که تیم فرانسه را قهرمان جهان در سال ۹۸ کرد را آورد ژاپن و تیمهای پایه را سپرد دستش و الان ژاپن سالهاست دارد از آن نسل استفاده میکند و نتیجه میگیرد. در واقع او نسلسازی کرد. باید هم همین شکل باشد. حالا ما تیمهای پایه ما ول هستند. مربی نوجوانان تلاش میکند و تیم را میآورد بالا بعدش جوانان را میدهند دست یکی دیگر. جوانان دست یک نفر است و او زحمت میکشد تیم را میبرد بالا و بعد در مقطع امید تیم به یک نفر دیگر سپرده میشود. هیچ چیز ما سر جای خودش نیست. کسی نیست که سواد این چیزها را داشته باشد.
جنگ قدرت در فدراسیون فوتبال اجازه پرداختن به مسائل مهم فوتبال را نمیدهد.
این اشتباه است. یک مثال بارز برای شما بزنم. سالها توی استقلال مدیرانی میآمدند که عشق شهرت داشتند. یعنی صندلی استقلال را سکوی پرتاب خودشان میکردند. هر کسی میآمد استقلال اگر نام و نشانی نداشت به نام و نشان میرسید. اگر کار درست و حسابی نداشت به کار درست و حسابی میرسید. یک نفر برای کار درست نیامد. بارها من داد زدم آقایان شما که دارید میآیید حداقل بیایید یک کاری برای استقلال بکنید که ماندگار شوید. یک کاری بکنید که بگویند این کار به دست این فرد برای باشگاه انجام شد. مثل آقای آجورلو. آمد نشست پشت میز برنامهریزی کرد، امکانات فراهم کرد و به نتیجه هم رسید. ایشان مانا شد و ماند برای هواداران.
منظورتان این است که در این سالها کسی که واقعا برای کمک به فوتبال وارد فدراسیون شود نداشتیم؟
اصلا میدانید چیست؟ هر کسی میآید وارد فدراسیون میشود گند میزند و گندش میماند برای نفر بعدی. آن هم میگوید چرا من خرابکاری نفر قبلی را درست کنم؟ خودش هم گند میزند و میگذارد برای نفر بعدی. نمیدانم چرا توی مملکت ما این همه اختلاس میشود طرف را ول میکنند برود پول را نوش جان کند بعد تازه یقهاش را میگیرند. آقا همان موقع که گند میزند یقه طرف را بگیرید. رییس فدراسیون این همه گند بالا آورده یقهاش را بگیرید.
در فوتبال که نه تنها یقهاش را نمیگیرند که طرف برمیگردد دوباره کاندیدا هم میشود!
بله متاسفانه این توی مملکت ما امکانپذیر است. هر چیزی شما فکر کنی امکانپذیر است.
اسکوچیچ میتواند تیم را جمع کند؟
خیلی سخت شد. ما دستی دستی بهانه دادیم به اسکوچیچ که اگر یک وقت تیم نتیجه نگرفت و ایشان نتوانست، بیاید بگوید شما زمان را از من گرفتید و دودستگی ایجاد کردید.
برخی معتقدند مهدی طارمی به خاطر موضعگیریهای صریح علیه کادرفنی باید کنار گذاشته شود. نظر شما در این رابطه چیست؟
مهدی طارمی یکی از ارزشهای کشور ما و فوتبال ماست. به چه دلیلی باید او را کنار بگذارد؟ یعنی میخواهیم خودزنی کنیم؟ این یک نوع خودزنی است. چه کسی گفته او را کنار بگذاریم؟ در تیم ملی همه بچهها سرباز تیم هستند. سرباز ایران هستند و جان میدهند برای کشورشان. بعد خودمان بیاییم او را کنار بگذاریم؟ مهدی یکی از بهترین بازیکنان دنیاست. بعد او را به وسیله خودمان حذف کنیم تا نداشته باشیمش؟
دودستگی میسازد.
این هم راه دارد. باید مدیریت شود. این چه مربی است که نمیتواند مدیریت کند؟ کاریزما یعنی همین. اگر مربی این کاریزما را ندارد که نمیتواند مدیریت کند به چه دردی میخورد؟