به گزارش خبرگزاری صدا و سیما؛ یکی از صنایع دستی مهم تبت که با فنارویهای جدید به روزرسانی شده، فرشهای تبت است. فرش تبتی، با سابقه بیش از هزار سال، زمانی برای مردم ساکن در منطقه آلپ فلات چینگهای-تبت برای مقاومت در برابر هوای سرد بسیار ضروری بود. در سالهای اخیر، اما شرکتهای فرش در این منطقه (تبت) با استفاده از ابزارهای مدرن، صنایع دستی باستانی را به عصر تولید هوشمند سوق دادهاند.
با ابزارهای جدید بافندگی و روشهای طراحی، عکس گرفته شده توسط مشتری را میتوان در کمترین زمان به یک فرش تبدیل کرد. در حال حاضر، فرش تبتی به طور گستردهای برای چیدمان (دکوراسیون) هتل و خانه استفاده میشود. مردم محلی نیز با ساخت فرشهای تبتی درآمد خود را افزایش داده اند.
طرح قالیهای تبت تحت تأثیر قالی چین و تا حد کمتری از قالی ترکستان شرقی تاثیر پذیرفته است. در قالی بافی تبت، رنگهای نارنجی و طلایی برای مراسم مذهبی استفاده میشود. رنگ خرمایی مایل به قرمز اغلب برای کفپوش معابد در نظر گرفته میشود. به جز چند مورد، باقی فرشهای قدیمی تبت تمام پشم هستند.
در کشور ما، اما به نظر میرسد صنعت فرش دستباف از چرخه مدرن سازی به دور مانده است. اردیبهشت گذشته (۱۴۰۱) بود که محمد مهدی برادران معاون صنایع عمومی وزارت صنعت، معدن و تجارت در مراسم نخستین بزرگداشت مشاهیر فرش دستباف ایران در تالار وحدت گفته بود که باید زیستبوم تولید صنعت فرش دستباف با زیست بوم جدید و فضای مجازی گره بخورد و مدرن شدن بازرگانی فرش دستباف یک ضرورت است. وی در این باره پیشنهاد کرد که باید شرکتهای جدید از فارغ التحصیلان دانشگاهی در کنار اتحادیهها و اصناف قدیمی به منظور حضور در بازارهای جدید فرش دستباف شکل بگیرد.
در همین زمینه خرداد گذشته (۱۴۰۱) ضرغامی وزیر میراثفرهنگی، گردشگری و صنایعدستی هم تاکید کرد که صنایعدستی باید وارد زندگی مردم و کاربردی شود و در فناوریهای نوین جایگاه ویژهای داشته باشد.
قدیمیترین فرش جهان، فرش پازیریک یا فرش گورنی- آلتایی است که در اکتشافات گروهی باستانشناس روس در سال ۱۹۴۷ و در دره پازیریک، در فلات یوکوک سیبری کشف شد. این فرش متعلق به هخامنشیان است و عمر آن در حدود ۲۴۰۰ تا ۲۵۰۰ تخمین زده میشود.
