به گزارش خبرگزاری مهر، فرامرز پارسی، معمار، مرمت‌گر و مدرس دانشگاه در مراسم رونمایی کتاب «خانه‌های تاریخی شهر قم» با بیان اینکه معماری آئینه تمدن است؛ اظهار داشت: اگر در دوره‌ای دیدین که معماری خوب است بدانید که مردم حالشان خوب بوده است. وقتی معماری مغشوش می‌شود، بدانید که مردم هم ذهن آشفته دارند.
وی افزود: مردم ما در گذشته در دنیایی زندگی می‌کردند که مجموعه‌ای از مفاهیم و پارادایم‌های معین به نام سنت آن را اداره می‌کرد. این نظام، برای خود اجزا و قوانینی داشت و مردمی که در آن پارادایم زندگی می‌کردند، خوشبخت بودند. معماری گذشته هم این را نشان می‌دهد که مردم در دنیای گذشته حال خوبی داشته‌اند.
این مدرس دانشگاه با بیان اینکه دوران ناصری دوره گذار از سنت به مدرنیته در تاریخ ایران است اظهار داشت: انقلاب مشروطه ما را وارد دنیایی می‌کند که نسبت به دنیای سنتی گذشته مفاهیم متفاوتی داشته است.
به گفته وی در دوران ناصری، ما به یکباره از دنیایی که همه چیز مطلقاً کیفی بوده و ضرباهنگ زندگی کند بوده وارد دنیای اصالت کمیت می‌شویم.
پارسی گفت: با آمدن پهلوی اول مدرنیته به مدرنیزاسیون تبدیل شده و مفاهیم کیفی مدرنیته دچار غفلت می‌شود؛ نقادی و دموکراسی از مفاهیم کیفی دوران مدرن هستند اما می‌بینیم در ترجمه توسعه به زبان فارسی ما بیشتر به دنیا ما به ازای کمّی آن رفته‌ایم.
وی با اشاره به اینکه در این دوران به توسعه و خوشبختی در قالب یک عدد نگاه می‌شود افزود: همین الان هم مشاورین ما وقتی می‌خواهند طرح‌های شهرسازی تهیه کنند، دنبال سرانه هستند. گویا در دنیای امروز همه چیز معادل عددی به خودش می‌گیرد. این معادل‌ها هم طوری هستند که همه‌اش به دنبال آن می‌دویم و هیچ وقت به آنها نمی‌رسیم چرا که غربی‌ها همیشه یک قدم از ما جلوتر بوده‌اند.
به عقیده این کارشناس معماری و مرمت، ما در حال حاضر وارد دوره‌ای شده‌ایم که دیگر آن افزایش ناگهانی جمعیت وجود ندارد و پیروی کورکورانه از غرب هم جایگاهی ندارد. در این دوره باید به دنبال مفهوم توسعه از دیدگاه کیفی باشیم.
وی ادامه داد: معنی توسعه کیفی این است که دیگر نباید فقط دانشگاه و مدرسه و خیابان بسازیم بلکه باید مدرسه، دانشگاه و خیابان در شهرهایمان با کیفیت‌تر از قبل باشد.
مستندسازی آثار تاریخی یک کار عظیم فرهنگی است
پارسی با بیان اینکه درک دوره تحول کیفی یعنی اینکه ما با مفاهیم جدیدی باید آشنا شویم اظهار کرد: این‌طور نیست که دیگر به سرانه نیاز نداریم بلکه باید نگاه کمی و کیفی را در کنار هم حفظ کنیم.
وی با تاکید بر اینکه ما باید به دنبال حفاظت سرمایه‌های گذشته باشیم گفت: اگر در توسعه کمّی کلید واژه اصلی «نوآوری» بود، در این دوره باید به این مفهوم برسیم که نیاز زیادی به ساختمان جدید، خیابان جدید و … نداریم بلکه باید آنچه داریم را حفظ و حراست کنیم.
این مدرس دانشگاه اظهار داشت: نه تنها ساختمان خوب بلکه باید ساختمان‌های بد را هم حراست کرده و ایرادات آن را برطرف کنیم. نوآوری در عصر جدید به این شکل معنا دار است.
وی در پاسخ به این سوال که «روش شناسی ما برای توسعه در دنیای جدید چیست؟» خاطرنشان کرد: برای حفاظت باید ابتدا بضاعتمان را بشناسیم. در عالم مرمت این موضوع یعنی اینکه مستندسازی.
پارسی گفت: پاسخ به این سوال که چه چیزهایی داریم و از چه چیزهایی باید حراست کنیم باید آغاز هر پروژه شهری باشد. در چنین نگاهی وقتی مدیران شهری در قم می‌خواهند شهر خوبی داشته باشند، صرفاً دنبال ساخت و ساز جدید نمی‌روند.
این مدرس دانشگاه تاکید کرد: تألیف کتاب تاریخی قم یک حرکت ارزشمند بر اساس مفاهیم پیشروی قرن بیست و یکم است. مستندسازی و کارهای توصیفی از آنچه که هست کاری بسیار با ارزش و مایه افتخار است.
لزوم خوانش جدید معماری قدیم
محمد سعید ایزدی, معمار و استاد دانشگاه هم در این جلسه مراسم با اشاره به اینکه تألیف کتاب «خانه‌های تاریخی قم» کاری بسیار ارزشمند در حراست از گذشته و هویت شهر قم است اضافه کرد: در این کتاب آثاری مستند سازی شده‌اند که متأسفانه در حال از دست دادن‌شان هستیم.
وی با تاکید بر اینکه اینگونه اقدامات نباید تنها در مستندسازی منحصر شود تصریح کرد: مستندسازی باید بهانه‌ای باشد برای خوانش دوباره آثاری که از گذشته به جا مانده و یاد گرفتن از مردم گذشته برای ساختن زندگی بهتر.
معاون اسبق وزارت راه و شهرسازی با اشاره به اینکه دو واژه مهم تداوم و تکامل در معماری و شهرسازی امروزه باید مورد توجه ویژه قرار بگیرند ادامه داد: از گذشته تا دوران نوگرایی ابتدای قرن با این واژه‌ها بسیار عجین بودیم.
وی افزود: معماری و شهرسازی گذشته در عین حال که در هر دوره تداوم داشته اما کامل هم میشده و این تدوام و تکامل جزوی از سنت شهرسازی است. یکباره ما در دوره معاصر با گسست عجیب و غریب از گذشته روبه رو شدیم. اصلاً گذشته خودمان را منکر شدیم و دست به تولید سازه‌هایی بی‌کیفیت و بی‌هویت زدیم.
ایزدی گفت: این گسست از گذشته تنها در معماری بناهای مذهبی ما نبوده بلکه در تمام شئون شهرسازی و معماری ما اتفاق افتاده است.
فراموشی مفهوم محله در شهرسازی جدید
وی با تاکید بر اینکه باید به مفهوم خانه واحد همسایگی و محله توجه کنیم ادامه داد: این مفاهیم امروز به شدت فراموش شده است. نسل‌های جدید اصلاً مفهوم زندگی در محله را ندیده و درک نکرده‌اند. در نظام شهرسازی امروز ما چند بلوک را کنار هم می‌گذارند و اسمش را محله می‌گذارند.
این استاد دانشگاه در رشته معماری و مرمت اضافه کرد: امروز باید پرسید مفهوم محله در نظام شهرسازی ما چه نقشی دارد؟ چیزی به نام بلوک شهری که مجموعه‌ای از بافت شهری است که با خیابان‌ها محصور می‌شود را به جای محله نشانده‌ایم.
وی با بیان اینکه باید بدانیم عنصر تشکیل دهنده یک شهر محله است نه بلوک شهری اظهار داشت: بلوک‌های جدید شهری هیچ بو و نشانی از جریان زیست شهری ندارد.
ایزدی ادامه داد: واقعاً امروز کجا زندگی می‌کنیم؟ آیا آپارتمان‌هایی که در آن زندگی می‌کنیم، با مفهوم خانه منطبق است؟ به نظر من این آپارتمان‌ها در نهایت خود ساختمان مسکونی هستند و ویژگی‌های خانه را ندارد. باید به خانه‌های قدیم برگردیم و خوانشی دوباره داشته باشیم تا بدانیم آن کیفیت‌ها چگونه تولید می‌شد.
وی تاکید کرد: خانه‌های تاریخی ما صرفاً ثروت کالبدی نیستند. ثروت‌های طبیعی و میراث ناملموسی که در اینها وجود دارند را هم باید در نظر گرفت.
عدم حمایت نهادهای دولتی از مستندسازی بناهای تاریخی
سوسن بیات، از مؤلفان کتاب «خانه‌های تاریخی قم» هم در این مراسم گفت: کتاب خانه‌های تاریخی قم یک کار تیمی است که از درس برداشت از بناهای تاریخی در رشته معماری آغاز شد. در زمانی که در دانشگاه شهاب دانش این درس را داشتیم دانشجویان رشته معماری شروع به کار کردند و انقدر با علاقه کار کردند که تصمیم گرفتیم این مجموعه را به یک کتاب تبدیل کنیم.
وی ادامه داد: در پروسه چاپ این کتاب چند باب از این خانه‌ها را از دست دادیم که بسیار غم انگیز بود.
بیات خاطرنشان کرد: یکی از چالش‌هایی که در حوزه مطالعات معماری و شهرسازی در قم وجود دارد این است که مطالعات عقیم است. دانشجویان قمی چندان موضوعات کارهای پژوهشی خود را به سمت مسائل قم سوق نمی‌دهند و اگر هم کاری انجام می‌شود اطلاع رسانی و مستندسازی دقیق به همراه ندارد.
وی گفت: برای چاپ این کتاب مورد حمایت ارگان‌ها هم قرار نگرفتیم و چالش‌های زیادی در مسیر چاپ داشتیم.
نیلوفر زجاجی، از دیگر مؤلفان این کتاب در این مراسم گفت: خوشحالم با انتشار این کتاب توانستیم یک قدم هر چند کوچک برای شهرمان قم برداریم و امیدواریم با حمایت مسئولین این کار ادامه دار شود.
محمد امیدواریان، یکی دیگر از مؤلفان این کتاب با اشاره به اینکه رمز موفقیت در اینگونه کارها تکیه به ظرفیت‌های مردمی به جای ظرفیت‌های دولتی است گفت: حدود ۱۰۰ خانه در قم شناسایی کرده‌ایم. همچنین می‌توانیم کتابی را تدوین کنیم که خانه‌های تخریب شده در دهه‌های گذشته را به مردم قم معرفی کند.
کتاب «خانه های تاریخی قم» مجموعه نفیسی از تصاویر و اطلاعات مربوط به ۲۴ خانه ارزشمند تاریخی شهر قم است که به کوشش سوسن بیات، محمد امیدواریان و نیلوفر زجاجی تألیف و گردآوری شده است.
خانه‌های معرفی شده در این کتاب یادگارانی از معماری ۲۰۰ سال گذشته شهر قم هستند. در این کتاب مؤلفان علاوه بر معرفی اجمالی این خانه‌ها، به تحلیل معماری گذشته شهر قم و همچنین نقشه‌های قدیم شهر می‌پردازند.
خانه حاکم قم، خانه چاوشی، خانه دربهشتی، خانه سیدباقر روحانی، خانه شاکری، خانه سلامت، خانه توکلی، خانه نیازمند و … از جمله خانه‌های قمِ قدیم هستند که در این کتاب به آنها پرداخته شده است.
