به گزارش بهداشت نیوز، رازک گیاهی علفی،چند ساله و بالارونده است و به حالت خودرو در جنگلها و اماکن مستور از درختچه ها و انبوه بوته ها می روید.میوه این گیاه فندقه هایی است که در سطح و قائده آنها، تارهای ترشحی فراوانی بوجود می آید.
در این تارها، ماده ای به نام لوپولن Lupulin جمع می شود. بوی آن در صورت تازه بودن معطر و مطبوعو مشابه بوی والرین و طعم ان تلخ و با احساس گرما همراه است.
خواص درمانی:
مخروط ماده رازک، اثر مقوی، مقوی معده،آرام کننده و ضد تشنج دارد و به علاوه مدر، معرق، تصفیه کننده خون، ضد کرم و خواب آور است. خواص درمانی رازک از قدیم الایام مورد شناسایی اطبای قدیم بوده مانند آنکه Cazin آن را دارویی اشتهاآور و محرک دستگاه هضم و تقویت کننده عمل کلیه دستکاه های بدن می دانسته است.
اطبای قدیم انگلستان جوشانده آن را به عنوان خواب آور به مبتلایان بیماری های رماتیسمی، ریوی و غیره در طی دوران بیماری می دادند. رازک اثر تسکین دهنده تحریکات شهوانی دارد و این اثر ضمن یک رشته آزمایشهای دقیق توسط W.Ripperger در سال 1927 به اثبات رسید. خانم هایی که در مزارع رازک کار می کنند ممکن است به علت اثرات شبیه به هورمون استروژن این گیاه دچار توقف عادت ماهانه شوند.
محل رویش: نواحی شمال ایران، بین گرگان و سواحل دریای خزر
منابع: کتاب داروهای گیاهی – دکتر فرهاد همت خواه کتاب گیاهان دارویی – دکتر زرگزی
